Φονικό ένστικτο

Ωραία η καλή κυκλοφορία της μπάλας και η σωστή ανάπτυξη. Το δημιουργικό παιχνίδι που έχει ποικιλία – και από τον άξονα και από τις πτέρυγες. Και ιδιαίτερα χρήσιμο για μια ομάδα να «πατάνε περιοχή» και τα εξτρέμ της και τα κεντρικά της χαφ. Όλα τα παραπάνω τα κάνει γενικώς ο Παναθηναϊκός τον τελευταίο καιρό και τα έκανε με μεγάλη επιτυχία στη Ριζούπολη κόντρα στον Απόλλωνα. Αλλά όχι με μεγάλη αποτελεσματικότητα – και αυτό μπορεί να μη στοίχισε τότε, αλλά μπορεί να στοιχίσει κόντρα στον Παναιτωλικό.

Η ομάδα του Αγρινίου είναι μια από τις ομάδες που μάλλον αδικείται από τη βαθμολογική της θέση. Παίζει ένα ποδόσφαιρο που έχει ενδιαφέρον, αμύνεται με συνέπεια, έχει ταχύτητα στο τρανζίσιον, προσπαθεί να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι προβλημάτισε αρκετά τον Ολυμπικαό στα τρία πρόσφατα ματς – δυο στο κύπελλο και ένα στο πρωτάθλημα, ότι τον νίκησε στο πρώτο ματς του κυπέλλου στο Αγρίνιο κι έφτασε μια ανάσα από το να τον αποκλείσει στο «Καραϊσκάκης», λυγίζοντας τελικά στην παράταση. Αυτό σημαίνει ότι η ομάδα του Γιάννη Αναστασίου δεν φοβάται, δεν νιώθει δέος απέναντι σε ομάδες με «βαριές φανέλες», δεν κατεβαίνει «αποδεχόμενη τη μοίρα της» και «δεν χάνει από τα αποδυτήρια».

Όλα αυτά τα καλά πράγματα που είδαμε από την ομάδα του Γιοβάνοβιτς στη Ριζούπολη, τα είδε και ο Αναστασίου. Και ενώ ο Γιοβάνοβιτς θα προσπαθήσει να τα επαναλάβει, ο Αναστασίου θα προσπαθήσει να τα εξουδετερώσει. Άρα, μοιάζει μάλλον απίθανο να κάνει ο Παναθηναϊκός ξανά καμιά δεκαριά φάσεις για γκολ, όπως έκανε κόντρα στον Απόλλωνα – ο Παναιτωλικός θα παίξει ενδεχομένως πιο κλειστά, πιο προσεκτικά, θα κλείσει τους χώρους, θα μπλοκάρει τους διαδρόμους, θα «φορτώσει» τον άξονά του. Κι αν τελικά όντως ο Παναθηναϊκός βρει λιγότερους κενούς χώρους και λιγότερες φάσεις για γκολ, τότε θα πρέπει να φανεί πολύ περισσότερο αποτελεσματικός, πολύ πιο «κυνικός» στα τελειώματά του: πρέπει να βρει ένα ή περισσότερα γκολ, χωρίς να πετάει «στα σκουπίδια» τις ευκαιρίες που θα φτιάξει, διότι είναι πιθανόν, αυτή τη φορά, τα λάθη του, τα χαλαρά τελειώματα και η «αφέλεια» απέναντι στον αντίπαλο τερματοφύλακα να του στοιχίσουν ακριβά.

Συν τοις άλλοις, ο Γιοβάνοβιτς, μετά από δυο συνεχόμενα ματς όπου έχει παρατάξει την ίδια ακριβώς 11άδα, πρέπει να κάνει κάποιο rotation – δεν ξέρω αν μπορεί να βγει και τρίτο ματς, μέσα σε μια εβδομάδα, με τους ίδιους παίκτες. Και παρότι αντιλαμβανόμαστε ότι έχει βρει μια 11άδα με καλή χημεία, διακριτούς ρόλους, μεσοαμυντική συνέπεια και μεσοεπιθετική ανάπτυξη, το φρεσκάρισμα μοιάζει μονόδρομος. Αυτό μπορεί να στοιχίσει σε «χημεία» αλλά μπορεί να ωφελήσει σε τρεξίματα. Και έχοντας μπροστά του ο Παναθηναϊκός δυο ακόμα δύσκολα παιχνίδια για την κανονική περίοδο, με ΑΕΚ στη «Λεωφόρο» και Ατρόμητο στο Περιστέρι, αλλά και τους δυο ημιτελικούς με τη Λαμία για το κύπελλο, ο Γιοβάνοβιτς πρέπει να φροντίσει για τα υψηλότερα επίπεδα ενέργειας και τις μικρότερες πιθανότητες μυικών τραυματισμών.