Ο συνδετικός κρίκος που κάνει ομάδα τον Παναθηναϊκό

Ο Παναθηναϊκός έκανε το πρώτο φετινό «διπλό» του στην Ευρωλίγκα, επικρατώντας με σχετική άνεση της Βιλερμπάν. Το κυριότερο για τους «πράσινους» είναι πως επιβεβαίωσαν ότι βρίσκονται σε μια διαρκή ανοδική πορεία τον τελευταίο ένα μήνα και πως η εμφάνιση στη Λάρισα ήταν όντως μόνο μια κακή παρένθεση.

Από τον αγώνα στην Κωνσταντινούπολη και την αναμέτρηση με την Εφές είναι ξεκάθαρο πως η ομάδα του Δημήτρη Πρίφτη δεν θυμίζει σε πολλά πράγματα αυτή που βλέπαμε στο πρώτο μισό της σεζόν. Αλλά αρχίζουμε να βλέπουμε την ομάδα που είχε υποσχεθεί ο προπονητής του το περασμένο καλοκαίρι και ελπίζαμε να έχει εμφανιστεί στο παρκέ πολύ πιο νωρίς.

Δηλαδή μια ομάδα που βγάζει ενέργεια στην άμυνα, πιέζει τον αντίπαλο, αλλάζει στα σκριν χωρίς να βγάζει καταδικασμένα mis-match, βάζει χέρια σε κάθε μπάλα και «κρύβει τον ήλιο» των αντιπάλων όταν πλησιάζουν τη ρακέτα. Και φυσικά μια ομάδα που δεν αναγκάζεται να καταφύγει σε ζώνες ανάγκης για μεγαλο χρονικό διάστημα για να κρύψει τις αδυναμίες της.

Την ίδια στιγμή έχει πολύ καλύτερη και πιο γρήγορη κυκλοφορίας της μπάλας ανά διαστήματα στην επίθεση, στοχεύει καλύτερα τις αδυναμίες που δημιουργεί στην αντίπαλη άμυνα και φυσικά αναδεικνύει τα μεγάλα επιθετικά της όπλα μέσα (ΚΑΙ) από την ομαδική λειτουργία και όχι αποκλειστικά από το ατομικό ταλέντο του καθενός.

Όλα αυτά έχουν έναν κοινό συνδετικό κρίκο που έχει παίξει σημαντικό ρόλο. Τον Στέφαν Γιόβιτς, ο οποίος έκανε το πληρέστερο παιχνίδι του από τη στιγμή που αποκτήθηκε, χωρίς να είναι ακόμα έτοιμος. Δεν είναι φυσικά οι έξι πόντοι που κάνουν τη διαφορά, αλλά οι 5 ασίστ, τα 5 ριμπάουντ, τα 3 κλεψίματα και ακόμα περισσότερο η εικόνα του στο παρκέ του Αστρομπάλ, αλλά και ένα νούμερο στη στατιστική που λίγοι το πρόσεξαν. Το +26 με το οποίο επικράτησε το τριφύλλι όσο ο Σέρβος αγωνιζόταν (ο Νέντοβιτς για παράδειγμα είχε -4, ενώ δεύτερος ήταν ο Σαντ Ρος με +17)!

Με αυτόν στο παρκέ ο Παναθηναϊκός έχει διαφορετική εικόνα στην άμυνα. Με το κορμί και τα χέρια του κάνει δύσκολη τη ζωή κάθε αντίπαλου. Κόντρα στη Βιλερμπάν πέρα από τα 3 κλεψίματα είχε πολλά deflections, αλλά και προσωπικές άμυνες που ήταν σαν κλεψίματα. Παράλληλα οργάνωσε με ηρεμία και άρχισε να βρίσκει χημεία με τον Παπαγιάννη.

Σε καμία περίπτωση δεν είναι ο Γιόβιτς το μαγικό ραβδάκι που μεταμόρφωσε τον Παναθηναϊκό. Απλά ήρθε και... έδεσε στη γενικότερη άνοδο και άλλων μονάδων και κυρίως στο ότι το τριφύλλι άρχισε να βρίσκει χημεία. Ο Οκάρο Ουάιτ είναι επιτέλους εδώ και ένα μήνα ο παίκτης ήξερε ο κόουτς Πρίφτης. Ο Παπαγιάννης ξαναβρήκε τον εαυτό του μετά την απουσία του, ο Έβανς προσφέρει σταθερά εδώ και ένα μήνα, ενώ ο Νεμάνια Νέντοβιτς δεν σταματιέται αυτή την περίοδο!

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν αρχίζει και γίνεται ομάδα στο πιο κρίσιμο χρονικό σημείο, καθώς την επόμενη εβδομάδα (αν δεν έχουμε κάποιο απρόοπτο με αναβολή λόγω κρουσμάτων στον Προμηθέα) κρίνεται ο τίτλος του Κυπέλλου Ελλάδας στο Final Four του Ηρακλείου.