«Παλιακές πρακτικές» χωρίς κανένα νόημα

Δεν περιμέναμε τη ρεβάνς στην Καρδίτσα για να γίνουμε σοφότεροι σε οτιδήποτε. «Σβηστά» πήγε η ομάδα και «σβηστά» πήρε το παιχνίδι, για να σφραγίσει την πρόκρισή της χωρίς να ρισκάρει κάποιον τραυματισμό και χωρίς να καταπονηθούν παίκτες που έχουν «γράψει» συνεχόμενα παιχνίδια. Δεν περιμέναμε από κανέναν να «λάμψει», ούτε πως παίκτες «ξεχασμένοι» ή «φευγάτοι» θα μπουν ξαφνικά στο rotation του Γιοβάνοβιτς, επειδή έπαιξαν καλά στην Καρδίτσα. Εκτός αν κάποιος πιστεύει ότι ο Αγιούμπ θα θυμηθεί ξαφνικά ότι είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής ή ότι ο Χατζηγιοβάνης, που επιθυμεί να αποχωρήσει, θα «φάει» τη θέση στην 11άδα κάποιου από τους Παλάσιος – Αϊτόρ – Βιτάλ.

Προφανώς και η επιστροφή Κουρμπέλη είναι σημαντική – περισσότερο για το ίδιο το παιδί, που έπαιξε μετά από 14 μήνες. Ο Κουρμπέλης θα χρειαστεί χρόνο και υπομονή για να φτάσει στην αγωνιστική κατάσταση που θα του επιτρέπει να παίζει 90 λεπτά – και αυτό δεν θα γίνει άμεσα. Θα γίνει μέσα από 20λεπτα και 30λεπτα, σταδιακά και ήρεμα, ώστε να βεβαιωθεί ο παίκτης ότι οι ενοχλήσεις τον έχουν εγκαταλείψει οριστικά. Αλλά ακόμα κι έτσι, ίσως ο Κουρμπέλης να είναι η «μεταγραφή χειμώνα» που δεν έγινε: είτε στον άξονα, είτε στο κέντρο της άμυνας, ο υγιής Κουρμπέλης είναι μια έξτρα και πολύ ποιοτική λύση, ώστε να μην πέφτει ο προπονητής στην «ανάγκη» του Αγιούμπ ή ακόμα και του Σάρλια. Διότι μην ξεχνάμε ότι με την κανονική περίοδο του πρωταθλήματος να μπαίνει στην τελική της ευθεία, υπάρχει κύπελλο και – αν όλα πάνε καλά – μαζεμένοι και απαιτητικοί αγώνες για τα play-offs, υποχρεώσεις που δεν βγαίνουν με 14-15 παίκτες.

Σε άλλα νέα της ημέρας, οι οπαδοί που επισκέφθηκαν το Κορωπί για να «τα ψάλλουν» στους παίκτες, σημείωσαν μια «σπουδαία πρωτιά»: λογικά, είναι η πρώτη φορά στα χρονικά όπου μια ομάδα «χειρουργείται» διαιτητικά σε σειρά παιχνιδιών, αλλοιώνονται τα αποτελέσματά της, κλέβουν τον ιδρώτα και την προσπάθεια των παικτών της, δεν της δίνουν πέναλτι καραμπινάτα, αποβάλλονται παίκτες της επειδή… φτερνίστηκαν δυνατά, αλλά οι οπαδοί «μαλώνουν» τους παίκτες και τον προπονητή για τις ήττες. Προφανώς ο Παναθηναϊκός στα τελευταία παιχνίδια δεν παίζει σούπερ ποδόσφαιρο, αλλά ακόμα και οι «εχθροί» παραδέχονται ότι η διαιτησία φέρεται με τρόπο τουλάχιστον χυδαίο (για να μην πω ύποπτο) στον Παναθηναϊκό. Και σε τελική ανάλυση, σε κανέναν κανονισμό του ποδοσφαίρου δεν γράφει ότι πρέπει να παίζεις καταπληκτική μπάλα για να κερδίζεις – μπορείς να παίζεις μέτρια και να παίρνεις τη νίκη, εφόσον οι κανόνες ισχύουν το ίδιο για όλους.

Καταλαβαίνω ότι υπάρχει στενοχώρια, οργή, απογοήτευση και ανησυχία στους οπαδούς, μην τυχόν και γίνει καμία «στραβή» και ο Παναθηναϊκός τερματίσει εκτός εξάδας. Αλλά εγώ δεν βλέπω ούτε παίκτες αδιάφορους, ούτε έναν προπονητή απελπισμένο ή ανεπαρκή. Βλέπω μια προσπάθεια να παίξει μπάλα η ομάδα, με καλές και κακές στιγμές, με καλές και κακές ιδέες από τον πάγκο, με νεκρά διαστήματα που στοιχίζουν και παραλείψεις, αλλά και με ένα αγωνιστικό πλάνο που έχει προοπτική και εξέλιξη. Το γιατί επέλεξαν οι οπαδοί τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή να «γκαζώσουν» την ομάδα, αντί να τη στηρίξουν, να τη «μαλώσουν» αντί να σταθούν δίπλα της την περίοδο που η διαιτησία της στερεί βαθμούς, είναι κάτι που το γνωρίζουν οι ίδιοι. Εκτός αν κάποιοι πιστεύουν ότι ενόψει ημιτελικών κυπέλλου, αυτά τα «παλιακά κόλπα» του εκφοβισμού λειτουργούν ακόμα, εν έτει 2022 και θα παίξουν καλύτερα οι 9 ή 10 ξένοι της 11άδας και «θα τα δώσουν όλα για το κύπελλο», επειδή τους επισκέφτηκαν οι οπαδοί στο Κορωπί…