Ο Γκατσίνοβιτς σωστά ήρθε, το «διπλό» στον ΟΦΗ επιβάλλεται να έρθει!

Είναι καλός παίκτης ο Γκατσίνοβιτς. Καμιά φορά κάτι τόσο απλό, εμπεριέχει την πραγματικότητα. Τα στατιστικά είναι λίγο κουραστικά, επειδή πολλές φορές είναι ο πιο ασφαλής τρόπος να πεις ψέματα. Όπως το στοιχείο των λίγων συμμετοχών τη φετινή σεζόν. Σε μια Γερμανική ομάδα όλα αυτά, όχι σε κάποιο χειρότερο Πρωτάθλημα.

Στη Γερμανία με ελάχιστα ματς και χωρίς καλή σεζόν, ο τελευταίος που θυμόμαστε να είχε έρθει ακούει στο όνομα Μάρκους Μπεργκ. Είναι καλό το Ελληνικό Πρωτάθλημα, δεν το μειώνουμε. Έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις, αλλά και πολύ συγκεκριμένες σταθερές επιτυχίας. Η ταχύτητα είναι μία απ’ αυτές για παράδειγμα.

Την έχει ο Σέρβος. Έχει και την τεχνική. Έχει και την εμπειρία. Την φιλοδοξία. Την ποιότητα. Αγωνιστικά έχει παραστάσεις που θα τον βοηθήσουν σημαντικά. Συν το κίνητρο βεβαίως, που αν το καλοσκεφτούμε ήταν ο βασικός λόγος για να έρθει στην Ελλάδα.

Ένα επιπλέον εχέγγυο επιτυχίας του Γκατσίνοβιτς, είναι ο ίδιος ο Γιοβάνοβιτς. Μιλούν την ίδια γλώσσα, τον έπεισε να έρθει, άρα τον έχει κερδίσει πριν τον προπονήσει για πρώτη φορά. Ιδιαίτερα σημαντικό για έναν αθλητή κι έναν προπονητή.

Ο τρόπος που ήρθε με τη μορφή δανεισμού, αν αναλύσει κανείς τις μεταγραφές πανευρωπαϊκά, θα καταλάβει πως πλέον έτσι κινούνται όλοι. Συν τοις άλλοις, για να πείσεις έναν παίκτη με σταθερή και καλή παρουσία στην Μπουντεσλίγκα, να δεσμευτεί για μια τριετία με Ελληνική ομάδα, είναι αρκετά δύσκολο. Ειδικά όταν αυτό συμβαίνει στα μέσα της σεζόν και με χρονική πίεση.

Από εκεί και πέρα αν όλα πάνε καλά και ο 26χρονος γίνει τόσο απαραίτητος στον Παναθηναϊκό δικαιώνοντας την επιλογή του, ας βρουν την άκρη αυτοί που πρέπει για να τον κρατήσουν. Να τον πληρώσουν για να το πούμε απλά. Αλλά αυτή είναι κουβέντα του καλοκαιριού. Κι αυτό είναι μακριά ακόμη.

Έπρεπε να έχουν πραγματοποιηθεί κι άλλες κινήσεις. Αυτές που ήθελε ο προπονητής να καλυφθούν σε επίπεδο θέσεων. Όχι όμως οποιεσδήποτε κινήσεις. Δεν «καίγεται» για ποσότητα ο Παναθηναϊκός. «Καίγεται» για ποιότητα και προσωπικότητα. Αυτά τα στοιχεία… ξεκλειδώνουν κάθε πρόβλημα στο ποδόσφαιρο.

Για τώρα το ενδεχόμενο απόκτησης κάποιου άλλου παίκτη στο «παράθυρο» των ελεύθερων, μοιάζει δύσκολο. Αλλά ας μείνει στην άκρη για λίγο. Γιατί πάλι έχει… ξεχαστεί κάτι, που δεν πρέπει! Το ματς με τον ΟΦΗ.

Η ήττα απ’ τον Αστέρα, έχει φέρει τεράστιο πρόβλημα. Βαθμολογικά πρέπει να διορθωθεί. Κόντρα σε μια ομάδα που δε νίκησες ούτε στη Λεωφόρο, κόντρα σε ομάδα που έχει δύο σερί ήττες και «καίγεται» όσο κι εσύ. Οπότε θα είναι παιχνίδι που θα… πέσουν κορμιά.

Ειδικά για έναν Παναθηναϊκό που εκτός έδρας δεν είναι και το πιο αξιόπιστο σύνολο, όσα αναφέραμε διπλασιάζονται σε βαθμό δυσκολίας. Όμως, ο καθένας όπως έστρωσε πρέπει να κοιμάται. Μια απλή νίκη με τον Αστέρα, θα τα έκανε όλα τόσο πιο απλά. Με αν δε γίνεται κουβέντα βέβαια. Έχασε το «τριφύλλι». Ας βρει την άκρη να νικήσει στο Ηράκλειο.

Πλέον κάθε απώλεια θα είναι κομβική. Τα ματς λιγοστεύουν, ο Παναθηναϊκός πετά όλες τις ευκαιρίες να ξεφύγει βαθμολογικά, στα σκουπίδια. Άρα τώρα ας κάνει αυτό που πρέπει.

Καλός-χρυσός ο Γκατσίνοβιτς. Αλλά για τώρα, μένει στην άκρη. Υπάρχει ένα ματς που ο Παναθηναϊκός πρέπει να δείξει ξανά τον καλό του εαυτό. Μην ξενερώσει πάλι τον κόσμο του, με την Τούμπα να ακολουθεί και εν συνεχεία ένα πρόγραμμα που με εξαίρεση δύο αναμετρήσεις σε θεωρητικό επίπεδο (Απόλλων εκτός το εξ αναβολής και Λαμία εντός), κανένα άλλο παιχνίδι δεν είναι βατό!

Υ.Γ. Ο Μπουζούκης έφυγε και πήγε στον ΟΦΗ. Αυτό έχει φέρει μεγάλη κουβέντα. Με πολλούς να έχουν διαρκώς το ίδιο επιχείρημα: «Κι αν πάει καλά και τον πάρει άλλη μεγάλη Ελληνική ομάδα, τι θα λέμε;». Πρώτα απ’ όλα υπάρχει το δικαίωμα ισόποσης προσφορά για να έρθει πίσω. Αλλά βασικά αυτό που πρέπει να ειπωθεί, είναι πως το παιδί δεν έπαιζε. Άρα να έμενε γιατί; Για να κοιτά τα ματς απ’ την εξέδρα; Άδικο για το ίδιο το παιδί θα ήταν. Έγινε το καλύτερο. Το μέλλον θα δείξει τα υπόλοιπα.