Ο δρόμος ανοιχτός, αλλά δεν τον έχεις… περπατήσει ακόμη

Η πρόκριση της Λαμίας επί του Άρη, έχει φέρει έξτρα ενθουσιασμό στον Παναθηναϊκό. Για μια πρόκριση στον τελικό, που έτσι όπως είναι ο Άρης ήταν το ίδιο πιθανή σε ενδεχόμενη πρόκριση των «κίτρινων». Τελικά η Λαμία είναι η αντίπαλος και κακά τα ψέματα, ανοίγει το δρόμο σε σημείο που δεν μπορούσε να το περιμένει κανείς.

Ούτε στα όνειρά τους οι «πράσινοι» που έπαιξαν με τον Ατρόμητο και με τον Βόλο για να βρεθούν στους «8» του Κυπέλλου, δε θα μπορούσαν να φανταστούν πως θα τους… κάτσει η Αναγέννηση Καρδίτσας και μετά δε θα βρουν τον Άρη αλλά τη Λαμία. Ένα δώρο, που ακόμη δεν έχουν ανοίξει όμως. Εκεί ακριβώς είναι η τεράστια προσοχή που πρέπει έχει το «τριφύλλι».

Μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας, μια ομάδα που έχει να δει τίτλο απ’ το 2014 και τότε ήταν η τελευταία της συμμετοχή σε τελικό Κυπέλλου, δε σημαίνει πως… παίζει στα δάχτυλα τέτοιες καταστάσεις. Ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να επανέλθει όσο το δυνατόν πιο κοντά στο μέγεθος που πρέπει να έχει. Αυτό δεν του δίνει το δικαίωμα να προεξοφλεί το παραμικρό.

Όχι, καμία πρόκριση με καμία Λαμία δεν έχει κριθεί. Όχι, ο Παναθηναϊκός δεν είναι στον τελικό. Πρέπει να προσπαθήσει για να περάσει. Μια ομάδα που δε θα έχει το παραμικρό άγχος, μια ομάδα που θα κοιτάξει να καταστρέψει και να παίξει σκληρά, μια ομάδα που τις δύο προηγούμενες φορές «πόνεσαν» τον Παναθηναϊκό.

Έναν άλλο Παναθηναϊκό φυσικά. Όχι τον τωρινό που δείχνει να είναι ομάδα, να έχει ικανότητα ποδοσφαιρική και κυρίως να είναι ήρεμος στα γύρω-γύρω. Εκείνα που είχαν αφεθεί στην τύχη τους επί σειρά ετών.

Το τεράστιο κέρδος για τους «πράσινους» είναι πως ο αποκλεισμός του Άρη, διώχνει τον μεγάλο φόβο αναφορικά με την Ευρώπη. Γιατί οι «κίτρινοι» αν περνούσαν τελικό θα είχαν άλλες ελπίδες για κατάκτηση, κάτι που θα ακύρωνε την 4η θέση απ’ τα Ευρωπαϊκά εισιτήρια.

Κατά τα άλλα, δεν αλλάζει το παραμικρό. Ο στόχος είναι ένας: Ο τελικός. Δεν έχει σημασία το ποιος θα είναι ο αντίπαλος. Η Λαμία καθιστά την πρόκριση μοναδικό δρόμο. Οτιδήποτε λιγότερο θα είναι απλά καταστροφή για τους «πράσινους», στο σημείο που έχουν φτάσει.

Δεν υπάρχει λόγος για έπαρση πάντως. Δεν υπάρχει λόγος για πανηγυρικό κλίμα. Ο Παναθηναϊκός δεν πέτυχε τίποτα ακόμη. Απλά ενώ καθόταν στον καναπέ του, είδε το δρόμο του για τον τελικό να γίνεται λιγάκι ευκολότερος. Ούτε εύκολος, ούτε άνετος. Ταυτόχρονα, μεγάλωσε το «πρέπει».

Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε και το Πρωτάθλημα. Ναι, υπάρχει διαφορά στην 4η θέση. Ναι, δεν υπάρχει σημαντικός φόβος για να πάρει το Κύπελλο ομάδα που δε θα είναι στην τετράδα. Αλλά και πάλι, κανείς δεν έχει δικαίωμα να… φορτώσει τίποτα στον κόκορα.

Από το παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης, επιβάλλεται να δείξει ο Παναθηναϊκός πως… άνοιξε η όρεξή του. Κι όχι πως χαλάρωσε. Μεγαλύτερη άνεση, δεδομένη ικανότητα που έχει φανεί μέχρι τώρα. Για να φτάσει ο Παναθηναϊκός ψηλότερα απ’ την 4η θέση. Δίχως να «πνίγεται» απ’ το άγχος. Κέρδισε αυτό το δικαίωμα. Μην το αφήσει να χαθεί λόγω χαλάρωσης ή λανθασμένης βεβαιότητας.

Δύσκολα ανεβαίνεις σκαλοπάτια, αλλά εύκολα τα… μετράς αν γκρεμοτσακιστείς. Κανείς στον Παναθηναϊκό δεν πρέπει να ξεχνά πως η ομάδα δεν πέτυχε κάτι. Έχει μπροστά της τον δρόμο ανοιχτό, αλλά ακόμη πρέπει να κάνει πολλά βήματα για να τον διανύσει.

Η επιστροφή του Παναθηναϊκού σε φυσιολογικά για το μέγεθός του επίπεδα, δεν είναι ούτε μία πρόκριση στον τελικό, ούτε η 4η θέση στο Πρωτάθλημα. Η κατάκτηση του τροπαίου είναι μια αρχή. Το… πλασάρισμα σε πιο πάνω θέσεις, δείχνοντας στα πλέι οφ πως πλέον όλους τους κοιτάς στα μάτια και χαμηλώνουν το βλέμμα, είναι μια αρχή.

Μακριά από χαλαρότητα και βεβαιότητα. Τίποτα δεν έχει επιτευχθεί ακόμη. Η ανηφόρα έγινε ευθεία. Θα είναι τεράστιο πισωγύρισμα αν η ομάδα την πατήσει είτε σε Κύπελλο είτε σε Πρωτάθλημα.

Τώρα πρέπει να το αποδείξει λοιπόν. Αγωνιστικά με ορμή, διοικητικά με τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν. Ας γίνουν στις 23:59 της 31ης Ιανουαρίου. Η καθυστέρηση έγινε πλέον δεύτερη φύση. Η ουσία μετράει, δηλαδή το τι μεταγραφές θα γίνουν.

Πρέπει να είναι παίκτες με ποιότητα, παίκτες που θα σε ανεβάσουν επίπεδο, παίκτες με προσωπικότητα. Παίκτες που θα στέλνουν συγχρόνως το μήνυμα πως άλλαξαν τα δεδομένα και ο Παναθηναϊκός δεν είναι ο… φτωχός συγγενής με το λαμπρό και ένδοξο παρελθόν.