Είχε χρόνια να μην πάει ως αουτσάιντερ!

Τα ντέρμπι δεν έχουν πάει καλά για τον Παναθηναϊκό. Ήττα από ΑΕΚ, ήττα απ’ τον ΠΑΟΚ, ισοπαλία στο Φάληρο με τον Ολυμπιακό. Ντέρμπι από ντέρμπι διαφέρει βέβαια. Αυτό με τους «ερυθρόλευκους», πάντα θα είναι μια ξεχωριστή ιστορία. Η… μητέρα όλων των μαχών όπως συνηθίζει να λέει κι ο κόσμος.

Ερχόμενος απ’ την άδικη ήττα στο Βόλο, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να έχει κάνει βήματα πίσω. Σε επίπεδο αποτελέσματος, έκανε. Ποδοσφαιρικά όμως, δε νομίζουμε. Κι εκεί οι «πράσινοι» έδειξαν το γνώριμο πρόσωπό τους των τελευταίων αγωνιστικών.

Το «τριφύλλι» έχει συνέπεια στο χορτάρι. Αυτό το στοιχείο είναι που του δίνει διαφορετικό στάτους στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας, όσο μεγάλο κι αν είναι το ντέρμπι των αιωνίων, οι «ερυθρόλευκοι» τα τελευταία χρόνια ήταν αυτοί που όριζαν τις τύχες του. Κι αυτό επειδή πάντα ο Παναθηναϊκός άρχιζε τα ματς ως αουτσάιντερ. Ανεξάρτητα απ’ τα αποτελέσματα που υπήρχαν μετά τα 90λεπτα.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του, σε αυτό το ματς της Λεωφόρου δεν πάνε ως αουτσάιντερ. Κατεβαίνουν ως η καλή ομάδα που έχει την ταυτότητά της, έχει αρχή και τέλος, έχει συνέπεια στο παιχνίδι της, παρά τις ποιοτικές της ελλείψεις. Απ’ την άλλη ο Ολυμπιακός είναι ανώτερος ποιοτικά, αλλά ποδοσφαιρικά δεν έχει πείσει σε μεγάλο διάστημα της σεζόν.

Θα μας πείτε να δούμε τη βαθμολογία. Αυτό δεν είναι απαραίτητο στοιχείο. Επειδή εκεί αντικατοπτρίζεται και η ποιοτική διαφορά με όλες τις άλλες ομάδες. Για παράδειγμα ο Ολυμπιακός νίκησε τον Βόλο στο Φάληρο. Ήταν τόσο καλύτερος; Νίκησε τον ΠΑΣ στα Γιάννινα. Ήταν τόσο καλύτερος; Νίκησε παιχνίδια απλά λόγω της ποιότητας ή της μιας στιγμής. Στοιχείο που σαφώς είναι υπέρ του, αλλά δείχνει συγχρόνως πως η γενική εικόνα δεν εντυπωσιάζει.

Αντίθετα ο Παναθηναϊκός έχασε ματς που δεν έπρεπε να χάσει σύμφωνα με το αγωνιστικό του πρόσωπο. Αλλά αυτά είναι στοιχεία που δεν αλλάζουν. Η βαθμολογική θέση σε ένα ντέρμπι βέβαια, ποτέ δεν έπαιξε ρόλο. Η αγωνιστική κατάσταση είναι πιο σημαντική. Κι εκεί ο Παναθηναϊκός δεν έχει πολλά να ζηλέψει απ’ τον πρωτοπόρο.

Επαναλαμβάνουμε, η διαφορά είναι ποιοτική σε κάποιες θέσεις. Δεν το παραγνωρίζει κανείς. Αλλά αυτή υπήρχε και τα προηγούμενα χρόνια. Φέτος, ίσα-ίσα μοιάζει να έκλεισε η ψαλίδα. Όχι τελείως, αλλά μειώθηκε η διαφορά.

Καθαρά ποδοσφαιρικά λοιπόν, το ντέρμπι αυτό δεν ξεκινά με τον Παναθηναϊκό ως αουτσάιντερ. Δεν είναι και φαβορί, αλλά δεδομένα δεν έχει τον άχαρο ρόλο του αουτσάιντερ. Ακόμη κι αν αδικείται παίζοντας σε ένα άδειο γήπεδο (με μόνο 1.000 οπαδούς), καθώς η γεμάτη Λεωφόρος θα διαφοροποιούσε τις ισορροπίες.

Αιτία είναι η κυβερνητική απόφαση για την προσέλευση στα γήπεδα. Αλλά δεν παύει να αδικεί τον Παναθηναϊκό στην προκειμένη περίπτωση. Που θα χάσει τη δυναμική της έδρας, θα χάσει και οικονομικά κέρδη από τα εισιτήρια.

Τι πρέπει να κάνουν οι «πράσινοι» για να κερδίσουν; Πρώτα απ’ όλα να σκοράρουν σε κάποια απ’ τις ευκαιρίες που δεδομένα θα έχουν. Αν πάλι πετούν στα… σκουπίδια τη δημιουργία τους, τότε τσάμπα συζητάμε.

Επίσης, πρέπει να ανταπεξέλθουν στις συνθήκες που θα δημιουργήσει η τακτική του Ολυμπιακού. Ο Πέδρο Μαρτίνς έχει γίνει κυνικός. Γυρίζει πίσω την ομάδα του, πάει για την ουσία και μόνο, κλείνει χώρους. Το είδαμε με την ΑΕΚ. Φαντάζει δεδομένο πως θα το κάνει και στη Λεωφόρο.

Η κυκλοφορία της μπάλας και η κατοχή που έχει ο Παναθηναϊκός ως βασικά στοιχεία, θα δοκιμαστούν σημαντικά σε αυτό το ματς. Καθώς ο Ολυμπιακός διαθέτει την ποιότητα όταν κλέψει την μπάλα να εκμεταλλευτεί κάθε χώρο.

Σημαντικότερο απ’ όλα όμως, είναι οι στημένες φάσεις. Ο Παναθηναϊκός δείχνει να πονά εκεί. Όχι μόνο στα δικά του επιθετικά στημένα. Στα αμυντικά έχει δώσει ένα δοκάρι στον Βόλο κι άλλο ένα στον Άρη στα τελευταία δύο ματς. Ειδικά στα ντέρμπι οι στατικές φάσεις έχουν μεγαλύτερη σημασία. Ο ποδοσφαιρικά καλός Παναθηναϊκός, είναι κρίμα να χαλάσει την προσπάθειά του λόγω στατικών φάσεων και αδυναμίας του σε αυτές.

Ο αστάθμητος παράγοντας είναι οι επιστροφές. Σε ποια κατάσταση θα είναι ο Χουάνκαρ, ο Μαουρίσιο, ο Ρούμπεν, ο Καρλίτος. Τέσσερις απ’ τους κρισιμότερους παίκτες του Παναθηναϊκού τις τελευταίες αγωνιστικές. Μαζί με Βιγιαφάνιες και Παλάσιος. Οπότε αντιλαμβάνεται ο καθένας πως η παρουσία τους διαφοροποιεί πολλά στο ματς.

Όπως φυσικά δεν ξέρει κανείς πως θα παρουσιαστεί ο Ολυμπιακός. Έχει να αγωνιστεί καιρό, οι παίκτες του που επιστρέφουν απ’ τον κορονοϊό σε ποια κατάσταση θα είναι, απορίες που θα απαντηθούν μόνο στο γήπεδο.

Το βασικό για τον Παναθηναϊκό, είναι πως πάει σε ένα ντέρμπι με τον αιώνιο, δίχως να είναι αουτσάιντερ. Αυτόματα το πρόσημο είναι θετικό σε αυτό το στοιχείο. Χωρίς να κρίνει και το αποτέλεσμα φυσικά.

Υ.Γ. Οι τελευταίες διαιτησίες που έχει ο Παναθηναϊκός, είναι το λιγότερο κακές. Με ΠΑΣ Γιάννινα, Άρη, Βόλο, κοινός παρονομαστής η εχθρική αντιμετώπιση. Κόντρα στον Ολυμπιακό δεν περιμένει κανείς… μηνύματα. Περιμένει απλά τσίπα απ’ όσους ασχολούνται με τη διαιτησία.