Παναθηναϊκός να πονούν τα μυαλά σου!

Έχει αρχίσει να γίνεται… εύκολο θύμα ο Παναθηναϊκός. Σε όλα τα επίπεδα. Ακόμη μια ένδειξη της λανθασμένης νοοτροπίας που υπάρχει στον οργανισμό πλέον. Το ματς στο Βόλο ήταν απλά μία ακόμη απόδειξη. Αγώνας που οι συνθήκες το μετέτρεπαν σε ανάγκη για να πας με… μαχαίρι στα δόντια. Αντί γι’ αυτού, πάλι έδειξες την εικόνα του τουρίστα σε οδική εκδρομή.

Αγωνιστικά ίσως και να ήταν η πιο φυσιολογική εικόνα που θα μπορούσε να έχει ο Παναθηναϊκός. Μια ομάδα που κυριάρχησε όσο το ματς ήταν υπό νορμάλ συνθήκες. Είχε ευκαιρίες, έδειχνε να δημιουργεί απειλή στην αντίπαλη περιοχή, σχεδόν όποτε ήθελε. Κι εκεί ακριβώς ήρθε το απόλυτο σκηνικό των απρόβλεπτων συνθηκών που λέμε στο ποδόσφαιρο.

Ένα γκολ απ’ το πουθενά μετά από λάθος του Κώτσιρα, μια αποβολή που υπήρχε μόνο στο βλέμμα του διαιτητή, στο μυαλό του VAR και στη λογική του Αχιλλέα Μπέου. Ο τελευταίος καλά έκανε και είπε όσα είπε, τα συμφέροντα της ομάδας του προστατεύει. Ο Παναθηναϊκός είναι το θέμα τι κάνει.

Γιατί επιστρέφουμε σε αυτά που λέγαμε στην αρχή. Στη χαλαρότητα. Το ματς στο Βόλο ήταν ο ορισμός της… επίφοβης πιστολιάς απ’ τη διαιτησία. Ο Παναθηναϊκός επέδειξε και πάλι παθητική στάση, είδε έναν ακόμη διαιτητή να μπαίνει στη μακρά λίστα των «σφαγέων» και η ζωή συνεχίζεται. Με εξίσου παθητική στάση αντιμετωπίζει το μετά του αγώνα (μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές τουλάχιστον), τη στιγμή που ο σκοπός ήταν τεράστιος για τους «πράσινους».

Αν νικούσαν έμπαιναν στην τριάδα, έδιναν άλλη ψυχολογία στον εαυτό τους και κυρίως στους αντιπάλους τους. Αντί να το πετύχουν αυτό, απλά έβαλαν το κεφάλι τους στον… ντορβά, βυθίζονται ξανά στον προβληματισμό και έρχεται ένα πρόγραμμα «φωτιά», ικανό ξανά ή να αλλάξει τις ισορροπίες ή να σε στείλει εκ νέου στο σημείο που ξεκίνησες.

Αν για μια καλή ομάδα όπως ο φετινός Παναθηναϊκός, είναι τόσο δύσκολο να νικήσει τον Βόλο εκτός έδρας, τότε πραγματικά το πρόβλημα είναι απίστευτα μεγάλο. Καταντά να περιμένει το «τριφύλλι» πως και πως να βρει μια δεύτερη νίκη εκτός έδρας, ενώ συζητάμε για Πρωταθλητισμό. Στοιχείο που προϋποθέτει γκέλες όσες είναι τώρα οι νίκες σου μακριά απ’ την έδρα σου. Αυτό τα λέει όλα.

Η διαιτησία εδώ και χρόνια, σε αντιμετωπίζει όπως σε αντιμετωπίζει. Εσύ τι κάνεις γι’ αυτό; Ή καλύτερα, απ’ όσα κάνεις, τι έχει αποτέλεσμα; Η απάντηση δόθηκε απ’ την κόκκινη του Ολλανδού. Δε γίνεται ακόμη να κλαις τη μοίρα σου όμως. Πρέπει να βρεις τρόπο να κάνεις κάτι! Για να σταματήσει αυτή η διαδικασία που «σαπίζει» τις προσπάθειές σου.

Ο Παναθηναϊκός δεν έγινε κακή ομάδα επειδή έχασε στο Βόλο. Απλά ενοχλεί ο τρόπος, η ευκολία και κυρίως ενοχλεί πως τα λάθη που όλοι έβλεπαν απ’ το καλοκαίρι, εμφανίστηκαν μπροστά σου σε αυτό το ματς. Ένα απ’ αυτά είναι και η χαλαρή-παθητική αντιμετώπιση των ζητημάτων διαιτησίας.

Αλλά είναι και τα καθαρά ποδοσφαιρικά. Ο Παναθηναϊκός δεν «καθάρισε» το ματς, επειδή δεν είχε τον φορ που θα κάνει τη διαφορά. Για τον οποίο όλοι μιλούσαν. Ο Παναθηναϊκός είδε τον Κώτσιρα να κάνει το λάθος στο 1-0, γιατί δεν έπαιξε δεξιά ο Σάντσες. Γιατί ο Σάντσες ήταν αριστερά; Επειδή δεν πήρες ποτέ παίκτη πίσω απ’ τον Χουάνκαρ. Με αυτόν που ήθελες να είναι ο καλύτερος του Βόλου στο δεύτερο μέρος (Φεράρι).

Και φυσικά, επειδή δεν πήρες αριστερό μπακ, ήταν κι ο Σάντσες στη φάση που οδήγησε στην αποβολή. Συμπτωματικό σαφώς, αλλά συμπτώσεις που όλες οδηγούν στα καλοκαιρινά σου λάθη. Τα οποία και πληρώνεις τώρα. Φαίνονται ακόμη περισσότερο, γιατί ποδοσφαιρικά είσαι καλός.

Αν η ομάδα δεν ήταν καλή άλλωστε, δε θα… πονούσαν τα μυαλά του κόσμου αυτή τη στιγμή. Που είδε ξανά τις ελπίδες του να «σμπαραλιάζονται». Που θα περιμένει πάλι μια διαφορετική εικόνα στη Λεωφόρο. Όμως δεν είναι νορμάλ για τον Παναθηναϊκό να είναι ομάδα έδρας.

Αυτοκριτική χρειάζεται. Αυτοκριτική για τα συνεχόμενα και ίδια λάθη. Που έφεραν μια ακόμη ήττα. Έφεραν μια ακόμη «σφαγή», για την οποία δεν ιδρώνει κανενός το αυτί. Ο Κλάτενμπεργκ λέτε να αγχώθηκε; Δε νομίζουμε. Αλλά και να αγχωθεί, δεν αλλάζει κάτι. Ο Παναθηναϊκός θα είναι απλά οκ, όταν δεν τολμούν να σκεφτούν πως θα τον αδικήσουν κιόλας. Τώρα είναι λες και δεν έγινε τίποτα. Μια απλή Κυριακή…

Μια Κυριακή πισωγύρισμα για τον Παναθηναϊκό. Γεμάτη ξενέρωμα. Υπενθύμιση του πόσο μακριά είσαι ακόμη από την όποια… κανονικότητα. Το μόνο που θα μπορούσε να διορθωθεί σχετικά άμεσα, είναι η ποιοτική έλλειψη, η έλλειψη προσωπικότητας στην ομάδα. Για να μη «σβήνει» στα εκτός έδρας ματς, όταν κάτι δεν πηγαίνει καλά. Έφυγε το πρώτο δεκαήμερο. Δύσκολο να αλλάξουν τα δεδομένα μέχρι τέλος του μήνα…