Κάντο όπως ο Μαουρίσιο

Ο Μαουρίσιο ήρθε στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 2020, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή των μεταγραφών. Ήταν προσωπική επιλογή τότε του Γιάννη Αλαφούζου και μια πραγματική ένεση ποιότητας σε μια ομάδα που στερούνταν ηγετικών προσωπικοτήτων και παράλληλα ένα «δώρο» από τον ΠΑΟΚ, που πρώτα άφησε τον παίκτη ελεύθερο και στη συνέχεια προσπάθησε να τον αποκτήσει ξανά με ένα πολύ μικρότερο συμβόλαιο.

Ο Μαουρίσιο, παρόλο που μπήκε κατευθείαν στην ομάδα χωρίς να έχει κάνει καν προετοιμασία, έγινε αμέσως απαραίτητος και αναντικατάστατος. Ένας «προπονητής» μέσα στο γήπεδο, που έκανε όλα αυτά που έπρεπε να κάνει και παράλληλα μπορούσε να κατευθύνει τους συμπαίκτες του, να τους «κουρδίζει», να τους συντονίζει και να τους μεταφέρει τις οδηγίες από τον πάγκο. Ελάχιστα καλά πράγματα υπήρξαν από την περσινή, κάκιστη χρονιά του Παναθηναϊκού, που ξεκίνησε με Πογιάτος, συνεχίστηκε με Μπόλονι και ολοκληρώθηκε εκτός Ευρώπης – ένα απ’ αυτά, ήταν ο Μαουρίσιο.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, πάλι εκεί προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, χτύπησε το τηλέφωνο του Παναθηναϊκού για τον Μαουρίσιο και πρόσφεραν κάπου μισό εκατομμύριο πετρελαιοδολάρια στον Παναθηναϊκό και ένα υψηλό συμβόλαιο στον ίδιο. Ο Γιοβάνοβιτς άναψε «κόκκινο φως», διότι δεν επαρκούσαν οι μέρες να βρεθεί αντικαταστάτης. Παρόλα αυτά όμως, ο Μαουρίσιο ξεκίνησε τη χρονιά σαν εναλλακτική λύση, πίσω από τον Πέρεθ, τον Αλεξανδρόπουλο, τον Λούντκβιστ, ακόμα και τον Βιγιαφάνιες που μπήκε στην πορεία στα πλάνα του προπονητή.

Όποτε όμως του ζητήθηκε να μπει και να παίξει, το έκανε πάντα με ποιότητα και αποτελεσματικότητα. Με γκολ και ασίστ. Δεν είναι πια ο πιο γρήγορος παίκτης στα 33 του, αλλά παραμένει ο πιο εγκεφαλικός. Δεν είναι ο πιο δεινός σκόρερ, αλλά ξέρει πότε και πώς να τρυπώσει στην αντίπαλη περιοχή. Δεν μαρκάρει σαν τον Καντέ, αλλά έχει την εμπειρία να ξέρει πώς να βάλει το σώμα του μπροστά από τον αντίπαλο, πότε να κάνει φάουλ για να ανακόψει μια αντεπίθεση, πού πρέπει να κινηθεί για να κλείσει χώρους.

Τον Μαουρίσιο, του οποίου το συμβόλαιο τελειώνει το καλοκαίρι και δύσκολα θα ανανεωθεί στα 34 που θα είναι τότε, τον θέλει η Αλ Αχλί, προσφέροντάς του ένα «γενναίο» συμβόλαιο. Ο Παναθηναϊκός τον παραχωρεί μόνο με οικονομικό αντάλλαγμα. Δεν ξέρω αν ο παίκτης επιθυμεί να φύγει, αυτό που ξέρω είναι πως το καλοκαίρι, που τελικά έμεινε, καθόλου δεν «στράβωσε» και καμία «κόνξα» δεν έκανε, αντιθέτως παρέμεινε ένας άψογος επαγγελματίας που δίνει πάντα ό,τι καλύτερο μπορεί, είτε ξεκινάει βασικός, είτε μπαίνει αλλαγή.

Είμαι σίγουρος ότι γλυκοκοιτάει το υψηλό συμβόλαιο που του προσφέρει η Αλ Αχλί, αλλά αν τελικά παραμείνει μέχρι το καλοκαίρι, θα δώσει τα πάντα προκειμένου να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό να πετύχει ό,τι καλύτερο μπορεί, να τερματίσει σε ευρωπαϊκή θέση και να φτάσει όσο πιο μακριά γίνεται στο Κύπελλο. Αυτό έκανε όλα τα χρόνια που ήταν στον ΠΑΟΚ, αυτό κάνει εδώ και ενάμιση χρόνο στον Παναθηναϊκό. Μακάρι να μείνει μέχρι το καλοκαίρι στην ομάδα και να μείνει κι ακόμα παραπάνω. Αλλά ακόμα περισσότερο, μακάρι η συμπεριφορά, το ήθος και ο χαρακτήρας του, να έχουν γίνει παράδειγμα προς μίμηση από τους παίκτες που τον ζουν στα πράσινα αποδυτήρια, ώστε να γεμίσουμε «Μαουρίσιους» τα επόμενα χρόνια που θα βγαίνουν μέσα από την ίδια την ομάδα και δεν χρειάζεται να τους αποκτά με μεταγραφή.