Μόνο τον εαυτό του πρέπει να «φοβάται» ο Παναθηναϊκός

Το ιδανικό στην έδρα σου, στο πρώτο ματς Κυπέλλου, είναι να νικήσεις χωρίς να δεχθείς γκολ και να σημειώσεις όσο το δυνατόν περισσότερα τέρματα.

Ο Παναθηναϊκός είχε ένα 2-0, αλλά ο Βόλος βρήκε το γκολ της μείωσης κι έδωσε παράταση στην πρόκριση. Τη στιγμή που μετράει στον θεσμό το εκτός έδρας γκολ, αυτό το αποτέλεσμα δεν σε εξασφαλίζει, δεν σε κάνει να νιώθεις άνετα. Και τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός έχει τραυματίες και παίκτες που έχουν βγάλει κούραση, δεν του δίνεται η δυνατότητα να ξεκουράσει ορισμένους στη ρεβάνς.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, το «τριφύλλι» είναι το μεγάλο φαβορί. Είναι η μεγάλη ομάδα, είναι καλύτερη από τον αντίπαλο και δεν έχει νόημα πως θα το κάνει, αρκεί στο Πανθεσσαλικό να πάρει ένα εισιτήριο για τα προημιτελικά. Γίνει δεν γίνει με κόσμο ο αγώνας, δεν έχει ν’ αντιμετωπίσει μία έδρα καμίνι και μία ομάδα φόβητρο. Ναι, ο Βόλος είναι αξιόμαχος, αλλά δεν έχει την ποιότητα και τη δυναμική του Παναθηναϊκού.

Ήταν σχεδόν βέβαιο ότι δύσκολα θα επαναληφθεί το σκορ του πρωταθλήματος, όταν το «τριφύλλι» νίκησε 5-1. Από το πρώτο ματς δύο πράγματα είναι πιο ανησυχητικά. Ότι ο Παναθηναϊκός σε μία φάση του αντιπάλου δέχθηκε γκολ. Όπως έγινε και στη Λαμία. Κι αυτό προκαλεί μία ανησυχία πάντα. Μία ανασφάλεια.

Δεύτερον, Το γκολ του Βόλου, το οποίο ήρθε αμέσως μετά το 2-0, σόκαρε κι έριξε την αυτοπεποίθηση των παικτών του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Σε σημείο που ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να κάνει άλλη καθαρή ευκαιρία. Ένα φάουλ του Βιτάλ και ορισμένες μικροευκαιρίες ήταν ό,τι μπόρεσε να παρουσιάσει μέχρι τη λήξη.

Ο Παναθηναϊκός δεν χρειάζεται να είναι ανασφαλής. Πρέπει να έχει τη νοοτροπία ότι θα βάλει κι άλλο γκολ αν χρειαστεί. Να έχει μεγαλύτερη προσωπικότητα και να προκαλεί φόβο στον αντίπαλο κι όχι στον εαυτό του. Για ν α συμβεί σε απόλυτο βαθμό αυτό, στον επιθυμητό βαθμό, βεβαίως και χρειάζεται περισσότερη ποιότητα και ηγετικές φυσιογνωμίες στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό γίνεται μόνο με χρήμα, δεν χρειάζεται ν’ αναφέρουμε τα ίδια.

Το «τριφύλλι», όπως και να έχει, επειδή έχει υποστεί αποκλεισμούς σοκ δύο φορές από τη Λαμία, μία από τον ΠΑΣ Γιάννινα και παραλίγο ακόμα έναν από τους Ηπειρώτες, ενώ ήταν στη δεύτερη κατηγορία (στην ανατροπή της ήττας 1-0 εκτός, με το 3-1 στο ΟΑΚΑ επί Δώνη), έχει πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του την αποτυχία.

Αυτό είναι το μοναδικό που πρέπει να φοβάται ο Παναθηναϊκός. Τον εαυτό του. Μην έρθει η αποτυχία. Στη ρεβάνς αυτό δεν πρέπει να υπάρχει ούτε στο πίσω μέρος του μυαλού. Απλά πράγματα. Πηγαίνει, νικάει, παίρνει ισοπαλία, δεν έχει σημασία. Αρκεί να περάσει. Να φύγει η αβεβαιότητα.

ΥΓ.: Ο Παναθηναϊκός πήρε δύο ματς στην έδρα του σχετικά άνετα και χωρίς το εξάρι του στην ενδεκάδα του Πέρεθ. Το σημαντικό είναι ότι δεν δέχθηκε πολλές φάσεις, χωρίς τον Ισπανό κι αυτό οφείλεται και στη συμπαγή ομάδα που προσπαθεί να φτιάξει ο Σέρβος.

ΥΓ1.: Επιθετικά, ο Παναθηναϊκός βρήκε τέσσερα γκολ στα δύο ματς. Τα δύο με κλέψιμο σε αντίπαλο. Σχεδόν καρμπόν  το 2-0 επί του Παναιτωλικού με το 2-0 επί του Βόλου. Απλά στο πρώτο ο Μαουρίσιο είχε δίπλα του τον Μακέντα, χθες ο Αλεξανδρόπουλος καθάρισε μόνος του. Ένα επιτεύχθηκε σε ροή αγώνα και το άλλο έγινε με πέναλτι που πήρε ο Αϊτόρ σε φάση που δεν μύριζε γκολ. Αυτό είναι θετικό διότι ο Παναθηναϊκός δεν δημιούργησε σωρεία ευκαιριών. Έχει, όμως και διπλή ανάγνωση. Θα πρέπει να κάνει και φάσεις για να κυνηγάει περισσότερα γκολ. Ενώ η ομάδα έχει τον έλεγχο, δείχνει πολλές φορές να μπλοκάρει και να μην έχει φαντασία επιθετικά. Εδώ κολλάει η ποιότητα.