Το πείραμα του Μαρτίνς απέτυχε πλήρως
Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να πάρει τη νίκη στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, κυρίως διότι το πείραμα που προσπαθεί να εφαρμόσει ο Πέδρο Μαρτίνς έχει αποτύχει πλήρως.
Στο «αιώνιο» ντέρμπι μία νίκη δεν δίνει μόνο βαθμολογικά οφέλη σ’ αυτόν που θα την πάρει. Μετράει σημαντικά και το γόητρο και η αλήθεια είναι πως το γεγονός πως ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να φύγει με το «τρίποντο» κόντρα σ’ έναν ελλιπή Παναθηναϊκό αποτελεί ένα σημαντικό πλήγμα στο γόητρό του.
Φυσικά και δεν γίνεται λόγος για καταστροφή, αλλά το γεγονός πως οι Πειραιώτες δεν μπόρεσαν να κλείσουν με τον καλύτερο τρόπο μία απαιτητική εβδομάδα, ακυρώνει, λίγο ή πολύ, τα καλά αποτελέσματα των προηγούμενων ημερών. Και από την στιγμή που ο Πέδρο Μαρτίνς είχε καρπωθεί τις δάφνες από τα σημαντικά «διπλά» σε Τρίπολη και Κωνσταντινούπολη, έτσι και τώρα φέρει σημαντικές ευθύνες για την αδυναμία του Ολυμπιακού να πάρει τη νίκη.
Ο Πορτογάλος τεχνικός προτίμησε για δεύτερο παιχνίδι στο «Γ. Καραϊσκάκης» να παρουσιάσει την ομάδα του με δίδυμο επιθετικών και συγκεκριμένα τους Τικίνιο Σοάρες και Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Όμως και πάλι το συγκεκριμένο πείραμα απέτυχε. Όπως είχε αποτύχει και στην πρεμιέρα με τον Ατρόμητο. Ο λόγος είναι απλός. Πρόκειται για δύο επιθετικούς με τα ίδια χαρακτηριστικά που κινούνται με τον ίδιο τρόπο στην αντίπαλη περιοχή.
Όπως είχε γίνει και στο ματς με τον Ατρόμητο, έτσι και στο ντέρμπι, οι δύο ποδοσφαιριστές «κουτουλούσαν» ο ένας πάνω στον άλλο. Ουσιαστικά οι χώροι έκλειναν αντί να ανοίγουν, όπως θα γινόταν με την παρουσία ενός εκ των δύο στο αρχικό σχήμα και στην κορυφή της επίθεσης και τις πλαγιοκοπήσεις από τον Γιώργο Μασούρα. Τα «ερυθρόλευκα» κορμιά μπροστά από την εστία του Παναθηναϊκού ήταν πολλά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η αντίπαλη άμυνα να κλείσει ακόμα περισσότερο προς τον άξονα και να υπάρχουν πολλά… εμπόδια, είτε στις σέντρες που έγιναν από τα πλάγια, είτε στις φορές που επιχειρήθηκαν κάποια σουτ από το κέντρο.
Παράλληλα, ο Πέδρο Μαρτίνς εμφανίστηκε για μία ακόμα φορά ιδιαίτερα πιεσμένος για το αποτέλεσμα. Αυτό φάνηκε και στις αλλαγές του. Ο Ματιέ Βαλμπουενά άργησε σε μεγάλο βαθμό να μπει στον αγώνα και μόλις πέρασε ως αλλαγή, εκτός βρέθηκε ο Γιώργος Μασούρας που ήταν ο μοναδικός «καθαρόαιμος» εξτρέμ που ήταν στο αρχικό σχήμα και ο Γάλλος πήγε στα πλάγια, αντί για την μεσαία γραμμή, όπου έπρεπε να πάρει την… μπαγκέτα και να προσπαθήσει με την ποιότητα του και τις εμπνεύσεις του να προκαλέσει τα κατάλληλα ρήγματα στην αντίπαλη περιοχή.
Ακόμα, o Πιέρ Κούντε μπήκε στην θέση του Μαντί Καμαρά, περίπου ένα δεκάλεπτο πριν την λήξη, σ’ ένα σημείο που ο Ολυμπιακός πίεζε και χρειάστηκε χρόνος για να μπει ο παίκτης στην… πορεία του παιχνιδιού, ενώ ο Ρόνι Λόπες εμφανίστηκε στον αγωνιστικό χώρο ελάχιστα λεπτά στο τέλος. Σα να ήταν μία κίνηση απελπισίας. Σ’ ένα σημείο που τα συστήματα είχαν πάει… περίπατο και ο Παπέ Σισέ είχε γίνει τρίτος φορ για μία κεφαλιά.
Το σημαντικό για τον Ολυμπιακό ήταν πως στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό έδειξε να μην έχει σαφές πλάνο ή οι παίκτες του να μην έχουν σαφείς ρόλους στον αγωνιστικό χώρο. Αν για παράδειγμα οι «ερυθρόλευκοι» είχαν μείνει πιστοί στο πλάνο που είχαν στα προηγούμενα ματς, έχοντας παράλληλα αποκτήσει και τον κατάλληλο ρυθμό, ίσως το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό. Αλλά με τα «αν» και τα «ίσως» δεν κερδίζονται παιχνίδια, δεν γράφεται ιστορία.
Είναι αστείο να μιλήσουμε για τις δύο διακοπές στον αγώνα. Μιλάμε για ενέργειες που είχαν στόχο να… βλάψουν τον Ολυμπιακό. Ειδικά στην εκκίνηση του δεύτερου μέρους, όπου οι «ερυθρόλευκοι» είχαν πάρει… φόρα και έδειχναν πως ήταν θέμα χρόνου να δημιουργήσουν τις καταστάσεις που θα προκαλούσαν σημαντικές ανησυχίες στην αντίπαλη άμυνα, άρα θα παρουσιάζονταν και περισσότερα λάθη.
Τέλος, η συζήτηση για τον διαιτητή του αγώνα είναι λίγο… εκτός τόπου και χρόνου. Σίγουρα ο ρέφερι θα μπορούσε να είχε αντιδράσει καλύτερα σε μερικές περιπτώσεις, όπως τις καθυστερήσεις του Μπρινιόλι από το πρώτο άουτ ή το λάθος με τις καθυστερήσεις, αλλά η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός του έδωσε το… δικαίωμα. Είτε με τις λάθος αντιδράσεις, είτε με τις συνεχείς διακοπές. Γιατί αν οι Πειραιώτες είχαν παρουσιαστεί πιο συγκεντρωμένοι, τότε δύσκολα θα βλέπαμε για παράδειγμα το… σόου του Ιταλού τερματοφύλακα σε κάθε στημένη μπάλα.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.