Ο τρομερός Καρλίτος και τα πάρτι που έλειψαν στη Λεωφόρο

Το ματς με τον Βόλο ήταν η χαρά του οπαδού του Παναθηναϊκού.

Ο αγώνας είχε τελειώσει στο 4’. Στο ημίχρονο ήταν 4-0. Ούτε γκρίνια, ούτε να τρως τα νύχια σου από αγωνία, ούτε να ξεφυσάς. Ποδοσφαιρικό πάρτι. Όπως και στην πρεμιέρα. Απ’ αυτά που έχουν λείψει στη Λεωφόρο. Λίγα τόσα απολαυστικά απογεύματα τα τελευταία χρόνια.

Στην πρεμιέρα με τον Απόλλωνα Σμύρνης εξαιρετικός ο Βιτάλ και killer ο Καρλίτος, στο ματς με τον Βόλο, τρομερός ο Ισπανός και συμπαραστάτες οι Χατζηγιοβάνης, Ιωαννίδης, Βιτάλ.

Προσωπικά φάνηκε περίεργο ότι ξεκίνησαν μαζί Ιωαννίδης και Καρλίτος. Κόντρα σε μία ομάδα καλή μεσοεπιθετικά έμοιαζε ρίσκο να μην υπάρχει ένας ακόμα μεσοεπιθετικός που να λειτουργεί ως τρίτο χαφ στον άξονα. Αλλά όταν έρχεται ο Βόλος με αέρα στη Λεωφόρο οφείλεις να του τον κόψεις.

Είσαι Παναθηναϊκός και πρέπει να δείξεις τον ίδιο προσανατολισμό. Έχοντας τα δείγματα σε Άρη και ΠΑΣ Γιάννινα, όπου το σχήμα με τους δύο φορ δεν βγήκε, γιατί το «τριφύλλι» είχε απέναντί του δύο ομάδες που κοίταξαν πρωτίστως την άμυνα, ειδικά όταν αυτές βρήκαν νωρίς γκολ, φαινόταν κάπως ριψοκίνδυνο. Αλλά ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς το ζύγισε καλά και τα αποτελέσματα φάνηκαν.

Αλλά το «τριφύλλι» εκμεταλλεύτηκε τις γκάφες του Κλέιμαν και του Ρομέρο και στήθηκε πάρτι. Για τον Παναθηναϊκό και κάθε μεγάλη ομάδα, είναι ευλογία όταν έρχεται κάποιος μικρομεσαίος, όσο αξιόμαχος κι αν είναι, να παίξει ανοιχτά. Από το να στήσει πούλμαν… Απλά στη Λεωφόρο αυτές οι νοοτροπίες θα πρέπει να τιμωρούνται. Και τιμωρήθηκε.

Με πρώτο βιολί τον Καρλίτος. Ο Ισπανός φορ δείχνει αναγεννημένος. Έχει ανέβει ψυχολογικά κι όταν ο Παναθηναϊκός παίζει επιθετικά, αυτό είναι καλό για τους φορ του. Ο Καρλίτος πίεσε και άνοιξε το σκορ, γιατί είχε όρεξη. Κυνήγησε το λάθος του γκολκίπερ, τον ανάγκασε να το κάνει και έγινε το 1-0. Αλλά δεν είναι μόνο το γκολ ή το τελείωμα στην πάσα πάρε βάλε του Βέλεθ για το 5-1.

Ο Καρλίτος κόντρα στον Βόλο μάγεψε. Η ασίστ στον Χατζηγιοβάνη, ο οποίος είχε τελείωμα σπουδαίου ποδοσφαιριστή, με το εξωτερικό φάλτσο με το δεξί από αριστερά, ήταν ΜΑΓΙΚΗ. Η ντρίμπλα στον Φερράρι στο πέναλτι εκπληκτική. Τακουνάκια και θέαμα για την εξέδρα. Κίνηση και συνδυαστικό ποδόσφαιρο όταν χρειάστηκε κι έπρεπε. Μία γεμάτη εμφάνιση.  

Σε τέσσερα ματς τέσσερα γκολ, πέρσι σε 34 αγώνες όλη τη σεζόν έξι γκολ…

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, έβγαλε αντίδραση μετά τα αρνητικά αποτελέσματα με ΠΑΣ Γιάννινα και Άρη. Έπρεπε να το κάνει, για να μην βάλει μεγαλύτερη πίεση στον εαυτό του. Πηγαίνει τώρα με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία στο Φάληρο για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Ασφαλώς και μπορεί να πάρει αποτέλεσμα. Έχει την ποιότητα επιθετικά να το κάνει. Το πρόβλημα είναι αν θα μπορέσει να παίξει ο Βέλεθ. Διότι διαθέσιμοι θα είναι μόνο οι Σάρλια, Πούγγουρας. Ο Παναθηναϊκός θα το παλέψει. Θα μπει για να νικήσει κι όχι για να μην χάσει. Αλλά είναι ένα ντέρμπι. Όλα μπορούν να γίνουν.

Το ζητούμενο στο εξής είναι ο Παναθηναϊκός να μην κοιτάξει πίσω του. Με Βόλους και Γιάννινα, εντός κι εκτός θα δείξει πόσο έχει αλλάξει. Μπορεί για παράδειγμα να νικήσει τον Ολυμπιακό. Θα είναι τεράστια χαρά για όλους. Αλλά δεν θα έχει νόημα αν μετά δεν νικήσει Ιωνικό ή ΟΦΗ στη Λεωφόρο. Ενδιάμεσα για παράδειγμα, πηγαίνει στην Τρίπολη και θα πρέπει να δείξει στον Αστέρα ποιος είναι το αφεντικό.

Αλλά παιχνίδι με παιχνίδι. Το σίγουρο είναι ότι η ομάδα αντέδρασε. Και παρά τις ελλείψεις της και τις αδυναμίες της (όλοι θα ήθελαν ακόμα πιο ποιοτικό ρόστερ), ασφαλώς και μπορεί να πετύχει τον μίνιμουμ στόχο της Ευρώπης. Αν κι αυτό δεν θα έπρεπε καν να τελεί υπό συζήτηση. Το θέμα είναι να διεκδικήσει ό,τι περισσότερο μπορεί.

Να είναι συνεχώς κοντά στην κορυφή. Συνεχώς. Όχι να μείνει 10 και πλέον βαθμούς πίσω. Να είναι κοντά, να τον νιώθουν όποιος, όποιοι είναι πιο μπροστά. Αυτή θα είναι μία πρώτη ένδειξη ότι κάτι άλλαξε. Για να έρθει και το πρωτάθλημα χρειάζονται πολλά. Και κυρίως περισσότερο χρήμα, συσπείρωση, «τρέλα» για την επίτευξη του στόχου. Και όχι παλινωδίες διοικητικά. Από τον πρώτο έως τον τελευταίο στην ομάδα.

ΥΓ. Η φανέλα ό,τι κι αν γίνει θα είναι υπέρβαρη. Η αύρα της Λεωφόρου δεν θα εξαφανιστεί ποτέ. Το βίωσε στο πετσί ο Βόλος που ήρθε ως πρωτοπόρος για την τέταρτη νίκη. Και μόνο που το πίστευε φαίνεται ότι τον Παναθηναϊκό δεν τον φοβούνται στην παρούσα φάση, όσο άλλες ομάδες.

Δόθηκε, λοιπόν, το μήνυμα στον Βόλο και σε ανάλογου μεγέθους σύνολα και με εμφατικό τρόπο. Θα το λέμε συνέχεια όμως. Να στέλνονται πολλά μηνύματα. Σε όλους. Πρέπει όταν βλέπουν το πρόγραμμα, οι αντίπαλοι στο κομπιουτεράκι να μην υπολογίζουν ούτε βαθμό από το «τριφύλλι». Ειδικά στη Λεωφόρο.

 ΥΓ1: Ο Ιωαννίδης είναι μαχητής. Δεν ξέρει κανείς αν μπορέσει να φτάσει στο επίπεδο ενός φορ επιπέδου Παναθηναϊκού, αλλά στο ρόστερ χρειάζονται αυτοί οι παίκτες.  

ΥΓ2: Οι εκτελέσεις 2-3 πέναλτι δεν αρκούν, όπως και τα τακουνάκια στο πλάγιο άουτ (που ανεβαίνουν και στο instagram) δεν έχουν νόημα αν δεν συνδυάζονται με ουσία. Και ο Χατζηγιοβάνης κόντρα στον Βόλο, ήταν αυτό που έπρεπε. Ένας εξτρέμ με ουσία και ωραίες ενέργειες με σκοπό το κέρδος για την ομάδα. Γι’ αυτόν δίνεις 1,5 εκατ. ευρώ που είναι η ρήτρα και αρκετά περισσότερα. Γι’ αυτόν με τα σκαμπανεβάσματα που βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια, δεν ήρθε η ρήτρα…