Αν σβήσει τη... Φωτιά, δεν έχει να φοβάται τίποτα η ΑΕΚ!

Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά... Η ΑΕΚ έχει κάθε λόγο να φωνάζει για τον διαιτητή, Φωτιά αλλά και τον Σκουλά που ήταν στο VAR. Ο Καμάου δεν αποβλήθηκε μολονότι κλώτσησε τον Χατζισαφί στο πρόσωπο, ενώ στο πρώτο γκολ του ΟΦΗ υπάρχει ξεκάθαρο φάουλ στον Βράνιες. Η φάση, όμως, που δείχνει πολλά είναι εκείνη της αποβολής του Λιβάι Γκαρσία.

Σε οποιοδήποτε γήπεδο του κόσμου, φανταστείτε δύο παίκτες να έχουν μια από τις πολλές αψιμαχίες που γίνονται σε ένα ματς. Ο ένας σπρώχνει τον άλλον... Ο πρώτος στέκεται όρθιος παρά την απώθηση κι ο δεύτερος πέφτει κάτω πιάνοντας το πρόσωπο του. Διαιτητής, τέταρτος και VAR αποφάσισαν στο ματς της Κρήτης ότι ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ έκανε κάτι διαφορετικό σε σχέση με τον αντίστοιχο του ΟΦΗ που αντίκρισε την κίτρινη! Μετά από αυτό, μάλλον, δεν προκαλεί έκπληξη τι ακολούθησε...

Από εκεί και πέρα, ο Μιλόγεβιτς δεν έκανε σωστή διαχείριση στα τελευταία λεπτά, κάποιες αλλαγές λανθασμένες (ο Τσούμπερ δεν έπρεπε να βγει) και σίγουρα δεν υπήρχε «καθαρό» μυαλό στο φινάλε. Είναι ξεκάθαρο ότι η ΑΕΚ έπρεπε να βρει τρόπο να κρατήσει το αποτέλεσμα, να αποφύγει να παίξει με τη «φωτιά» και τον Φωτιά. Σκεφτείτε, όμως, κάτι... Όταν παίζεις άδικα από το 36' με παίκτη λιγότερο κι ο αντίπαλός σου μπαίνει ξανά στο ματς από φάση που υπάρχει πεντακάθαρο φάουλ, πόσο εύκολο είναι να αποφύγεις τα νεύρα;

Εν κατακλείδι, αυτό που θέλω να πω είναι ότι παρά την «αυτοκτονία» αυτό που μένει είναι η εξαιρετική εικόνα της ΑΕΚ για σχεδόν 80 λεπτά. Σίγουρα υπάρχουν στοιχεία για να προβληματιστεί κάποιος, αλλά τα δεδομένα θα ήταν τελείως διαφορετικά αν ο Φωτιάς δεν έβαζε... φωτιά στο ματς. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι τόσο ότι δεν πήρε μια νίκη που άξιζε, αλλά πώς θα διαχειριστεί από εδώ και πέρα το αποτέλεσμα και κυρίως ο τρόπος που ήρθε. Με την εικόνα τους οι «κιτρινόμαυροι» είναι ξεκάθαρο ότι αν δεν «τσακίσουν» ψυχολογικά δεν έχουν να φοβούνται τίποτα. Άλλωστε, κι η εικόνα των άλλων διεκδικητών δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση να πάθουν κάτι τέτοιο.

ΥΓ. Το ματς στην Κρήτη ήταν κι ένα μάθημα για την ΑΕΚ. Μερικές φορές πρέπει να παίζεις με τους κανόνες που δημιουργούνται. Δεν λέω ότι ο Λιβάι Γκαρσία έπρεπε να πέσει κάτω και να πιάσει το πρόσωπό του σαν τον παίκτη του ΟΦΗ, αλλά σίγουρα στα τελευταία λεπτά φροντίζεις να μην παιχτεί ποδόσφαιρο. Και δεν εννοώ φυσικά κάτι πονηρό, αλλά αν χρειαστεί πετάς την μπάλα στα... περιστέρια, κερδίζεις 2-3 φάουλ και «παγώνεις» το ματς. Την επόμενη ημέρα το μόνο που θα θυμούνται όλοι είναι η νίκη.