Μοναδικό… φάρμακο οι νίκες!

Ο Παναθηναϊκός ζει τη μέρα της Μαρμότας. Καθημερινά σα να παίζει λούπα η ίδια διαδικασία, η ίδια μιζέρια, η ίδια διάθεση για μιζέρια αν προτιμάτε. Κανείς δε βλέπει τίποτα θετικό, τίποτα καλό, τίποτα άξιο για να το συζητήσει χωρίς ανάθεμα και κράξιμο. Το έχουμε αναφέρει δεκάδες φορές, θα το πούμε άλλη μία: Δε φταίει ο κόσμος γι’ αυτό, δε φταίει ο κόσμος που δεν θεωρεί πως υπάρχει ελπίδα πλέον. Κυρίως, δε φταίει ο κόσμος που μην αντέχοντας την κατάσταση έχει πάψει να ασχολείται!

Η διοίκηση και βασικά η ιδιοκτησία, είναι κάτι που έχει κριθεί. Αυτό δεν αλλάζει και δε νομίζουμε να αλλάξει ποτέ. Όχι άδικα, μια και το πρόσφατο παρελθόν… ξερίζωσε κάθε ίχνος θετικής προδιάθεσης. Αλλά δε σημαίνει πως οτιδήποτε έχει να κάνει με την ομάδα, επιβάλλεται να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο. Κάποτε για παράδειγμα οι Παναθηναϊκοί έκραζαν την τότε ιδιοκτησία τους. Εκείνη όμως είχε φέρει τον Βαζέχα, τον Μπορέλι κτλ. Έπρεπε αυτόματα να κράζουν κι αυτούς; Όχι βέβαια!

Θα μας πείτε «τι λέτε ρε, έχουμε τώρα Βαζέχα και Μπορέλι;». Φυσικά και δεν έχουμε. Και δε νομίζουμε να έχουμε και μετά το τέλος των μεταγραφών. Αλλά κάτι θα υπάρχει. Όποιο κι αν είναι αυτό, δεν μπορεί ακόμη να κριθεί. Δεν μπορεί να «χρεωθεί» αμαρτίες του παρελθόντος που είπαμε ποιον βαραίνουν!

Πριν λίγα χρόνια η ομάδα άρχιζε με φιλικό πρόβα-τζενεράλε κεκλεισμένων των θυρών (με Δώνη στον πάγκο) υπό το φόβο των αντιδράσεων του κόσμου! Μετά από 2-3 αγωνιστικές, μαζευόταν 30.000 κόσμος στο ΟΑΚΑ για να χειροκροτήσει την ομάδα που έπαιζε τότε. Ξέρετε γιατί; Επειδή νικούσε!

Για όλα το φάρμακο είναι ένα: Η νίκη! Το αποτέλεσμα! Οι βαθμοί! Ναι, μετράει το καλό ποδόσφαιρο. Αλλά ποιος μπορεί να νικά συνέχεια χωρίς να παίζει καλό ποδόσφαιρο; Ναι, μετράει να γουστάρει ο καθένας αυτό που βλέπει. Αλλά πώς μπορεί μια ομάδα να παίρνει σερί αποτελέσματα χωρίς να δείχνει στον κόσμο αυτό που θέλει;

Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά συζητήσεις. Δεν έχει καμία σημασία το πώς θα πάει το πράγμα στα φιλικά. Έχει σημασία το τι θα γίνει στα επίσημα. Εκεί θα κριθεί και το πως θα αντιμετωπιστεί απ’ όλους. Με το κλίμα αυτή τη στιγμή να είναι… άστα να πάνε, αν αρχίσει η σεζόν με γκέλες, τσάμπα συζητάμε. Αν όμως έρθουν οι νίκες, πάρει πνοή η ομάδα και προχωρήσει κάπως καλά στο ξεκίνημά της, τότε κι ο κόσμος θα τη δει διαφορετικά.

Θα φύγει η αρνητικότητα που αυτή τη στιγμή υπάρχει για όλα. Η άκρη απ’ το μανίκι της προπονητικής φανέλας που τώρα φαίνεται στους περισσότερους όχι απλά κόκκινη αλλά πως γράφει και «Θρύλε ολέ», θα γίνει ξαφνικά ανοιχτό πορτοκαλί… Το σήμα του χορηγού που τώρα είναι αιτία για να κράζουν πολλοί τη νέα φανέλα, δε θα φαίνεται καν! Επειδή το φάρμακο θα έχει παρθεί. Οι νίκες δηλαδή.

Εδώ έρχεται και η συζήτηση για την καθυστέρηση των μεταγραφών. Η ομάδα πρέπει οπωσδήποτε να φέρει το γρηγορότερο τους παίκτες που προορίζει να της κάνουν τη διαφορά. Δηλαδή απ’ τη μέση και μπροστά. Διότι ο Κώτσιρας και ο Πέρεθ όσο καλοί κι αν είναι, διαφορά σίγουρα δε θα κάνουν. Δεξί μπακ και αμυντικό χαφ για να κάνεις τη διαφορά, πρέπει να είσαι ο Σεϊταρίδης κι ο Ζιλμπέρο Σίλβα! Όσο καλοί κι αν είναι οι δύο που ήρθαν, δεν είναι τέτοιου επιπέδου.

Εξτρέμ και φορ, όμως, είναι απαραίτητα κομμάτια της αλυσίδας. Γιατί εκεί κάνεις το κλικ για να διαφέρεις. Εκεί αλλάζεις τις ισορροπίες σου. Κι ο στόπερ που περιμένουμε έχει σημασία, αλλά και πάλι δε θα σου διαφοροποιήσει το στάτους. Σαφώς πρέπει να είναι καλός, αλλά επίπεδο θα σε αλλάξουν οι απ’ τη μέση και μπροστά!

Όσο καθυστερούν οι κινήσεις λοιπόν, καθυστερεί το «δέσιμο» της ομάδας. Καθυστερεί ο χρόνος προσαρμογής των νεοφερμένων. Καθυστερεί ακόμη κι η ετοιμότητά τους σε επίπεδο φυσικής κατάστασης αν αυτή τη στιγμή είναι κάποιος παίκτης εξ αυτών που δεν έχει ομάδα. Άρα καθυστερεί το καλύτερο δυνατό ποσοστό ετοιμότητας στην αρχή της σεζόν. Εκεί που θες οπωσδήποτε το… φάρμακο των νικών! Αν δεν το πάρεις, μετά δεν υπάρχει αντίδοτο για το δηλητήριο που δυστυχώς έχει «ποτίσει» το «τριφύλλι». Με υπεύθυνους όχι τους φιλάθλους…

Υ.Γ. Η καθυστέρηση στις μεταγραφές είναι μεγάλη και αυτό προβληματίζει. Αν ο Παναθηναϊκός «κλείσει» παίκτη αύριο για παράδειγμα, αυτός θα πρέπει να έρθει Αθήνα, να περάσει ιατρικά, να υπογράψει και μετά να φύγει για Ολλανδία. Κοινώς από βδομάδα θα είναι εκεί. Αν χρειαστεί και 2-3 μέρες ατομικό, το βασικό στάδιο προετοιμασίας χάθηκε!

Υ.Γ.1: Το «τριφύλλι» δεν έχει ανάγκη απλά ποιοτικούς παίκτες. Θέλει ηγέτες, θέλει προσωπικότητας, θέλει «ψημένα» παιδιά! Αν ενώσουμε το πόσες σεζόν έχουν κάνει Πρωταθλητισμό όσοι είναι αυτή τη στιγμή στο ρόστερ, θα απογοητευτούμε…