Ας έρθουν όποτε θέλουν, αλλά 22/8 αρχίζεις…

Αν βάλεις κάτω τα δεδομένα των ομάδων που θεωρητικά διεκδικούν τις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας, θα διαπιστώσεις κάτι ανησυχητικό. Ο Παναθηναϊκός είναι στη μειονεκτικότερη θέση απ’ όλους. Ακόμη κι αν έχει περισσότερο χρόνο μπροστά του, λόγω της (ντροπιαστικής) έλλειψης Ευρωπαϊκών υποχρεώσεων.

Ο Ολυμπιακός δεν το συζητάμε ίδιο προπονητή εδώ και χρόνια, ρόστερ που θέλει… πινελιές, γενικά σε άλλο επίπεδο. Η ΑΕΚ προχωρά τις κινήσεις της, έχει καινούργιο και καλό προπονητή, μεγαλύτερο μπάτζετ (φαίνεται απ’ τις μέχρι τώρα μεταγραφές) και κυρίως ένα team που ασχολείται με το σχεδιασμό το οποίο προϋπήρχε. Ο ΠΑΟΚ άλλαξε προπονητή φέρνοντας έναν παλιό γνωστό (Λουτσέσκου), έχει κάνει δύο μεταγραφές και θα κάνει κάποιες ακόμη. Έχει όμως σαφώς καλύτερη αφετηρία απ’ το «τριφύλλι».

Ο Παναθηναϊκός τι έχει; Έναν προπονητή που είναι καλός, αλλά ήρθε φέτος. Έχει ένα ρόστερ που εκ των πραγμάτων η ανάγκη για ενίσχυσή του είναι η μεγαλύτερη απ’ όλους. Έχει ένα ρόστερ με πολλούς παίκτες που πρέπει να αποχωρήσουν. Δεν έχει κανέναν άνθρωπο που να «έτρεξε» μια προεργασία για ενίσχυση-στόχους κτλ, καθώς το πήρε πάνω του ο Γιοβάνοβιτς. Έτσι φτάσαμε κοντά στα μέσα Ιουλίου με μία μεταγραφή και χωρίς να έχει φύγει κανείς ακόμη (ο Μολό έτσι κι αλλιώς ελεύθερος έμεινε).

Είναι δεδομένο πως θα γίνουν μεταγραφές. Το αν θα αποδειχθούν καλές ή όχι, θα φανεί στο χορτάρι. Ακούγεται πως το μπάτζετ θα είναι ανεβασμένο για αυτές τις κινήσεις που αναμένονται. Στόπερ, χαφ, δύο εξτρέμ για αρχή, επειδή η λογική λέει πως δε θα μείνει εκεί το πράγμα… Ακόμη κι έτσι, όμως, μην περιμένει κανείς παίκτες που θα τους ακούει και θα ψάχνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου για να φύγει για αεροδρόμιο.

Λογικά θα είναι παίκτες που θέλει ο προπονητής, ο οποίος και έχει πάρει πάνω του το σχεδιασμό. Κι έχουμε την περιβόητη καθυστέρηση επειδή ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς… ξεψαχνίζει τα πάντα, κάθε λεπτομέρεια και αυτό παίρνει χρόνο. Εννοείται πως αυτό έχει τα ρίσκα του και μάλιστα μεγάλα. Εννοείται πως μπορεί να χαθούν καλές περιπτώσεις, αλλά απ’ τη στιγμή που η ευθύνη βαραίνει αυτούς τους ανθρώπους, τότε πρέπει να σεβόμαστε και τον τρόπο δουλειάς τους!

Στο κάτω-κάτω εδώ που τα λέμε περισσότερο δε μας ενοχλεί πως δεν έχουν «κλείσει» οι μεταγραφές. Μάλλον… χαλιόμαστε που δεν έχουμε την καλοκαιρινή χαρά μας. Να διαβάζουμε πενήντα ονόματα, να υπάρχει συνέχεια στα ρεπορτάζ για το πως εξελίσσονται οι διαπραγματεύσεις και τελικά μετά από 1-2 βδομάδες ίσως και να «στραβώσει» η δουλειά και πάμε για άλλα. Όλο αυτό το… σασπένς που αφορά τη δική μας συνήθεια λείπει. Κατά τα άλλα οκ, δε θυμόμαστε πολλές χρονιές να φεύγει η ομάδα για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας στις 18 Ιουλίου και να έχει ολοκληρώσει έστω το 50% των κινήσεών της!

Η ουσία είναι μία: Ας έρθουν οι παίκτες όποτε κρίνει ο προπονητής, όποτε ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις, όποτε βρεθούν αυτοί που θεωρούνται οι κατάλληλοι. Άλλωστε ξαναλέμε, δεν έχει κάποιο απεριόριστο μπάτζετ ο Γιοβάνοβιτς. Μπορεί να είναι καλύτερα τα πράγματα σε σχέση με την περασμένη σεζόν π.χ., αλλά αυτό δε σημαίνει «πήγαινε πάρε όποιον γουστάρεις». Κι όταν πρέπει να ψωνίσεις στον όχι πιο ακριβό πάγκο με τα φρούτα για να το πούμε απλά, αναγκαστικά θα ψάξεις περισσότερο μη σου πέσουν… σάπια.

Η σεζόν επίσημα για τον Παναθηναϊκό αρχίζει 22 Αυγούστου με την 1η αγωνιστική του Πρωταθλήματος. Εκεί αρχίζουν όλα, αλλά και τελειώνουν όλα. Βασικά τελειώνει η όποια περίοδος υπομονής! Γιατί δεν υφίσταται αυτή η λέξη πλέον. Όπως τα κατάφεραν οι ίδιοι οι «πράσινοι» φυσικά. Δεν είναι θέμα Γιοβάνοβιτς, αλλά πορείας Παναθηναϊκού. Αν θέλουν λοιπόν, ας πάρουν τους παίκτες 21/8 και να αγωνιστούν μια μέρα μετά.

Όταν αγωνιστούν, όμως, δεν υπάρχει δικαιολογία του στυλ «η ομάδα ακόμη δεν είναι έτοιμη». Που δεδομένα δε θα είναι έτοιμη. Είναι νέα προσπάθεια, νέο ρόστερ με πολλούς βασικούς νεοφερμένους παίκτες, με τον Κουρμπέλη να έχει να αγωνιστεί 8 μήνες, με τον Σένκεφελντ να μην έχει κάνει προετοιμασία. Πώς θα μπορούσε η ομάδα να είναι έτοιμη απ’ την αρχή; Αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία. Πρέπει να βρεθεί ο τρόπος, να γίνει ένα καλό ξεκίνημα.

Μέχρι τέλη Σεπτέμβρη θα έχουν διεξαχθεί περίπου 5 αγωνιστικές. Αν σε αυτές υπάρχουν 2 ήττες για παράδειγμα, τότε θα χαθεί η όποια ελπίδα για να γυρίσει έστω και στο ελάχιστο το κλίμα με τον κόσμο. Ο οποίος δεν είναι πλέον νευριασμένος ή ξενερωμένος. Είναι εντελώς αδιάφορος! Το καταλαβαίνει κανείς με απλές συζητήσεις. Δεν υπήρξε ποτέ ξανά καλοκαίρι που οι Παναθηναϊκοί να μην ξέρουν αν η ομάδα τους έκανε μεταγραφές. Να τους λες «πιστεύεις θα πάμε καλά φέτος;» και να σου απαντούν όλοι όμως «τι να πιστέψω ρε, μία απ’ τα ίδια δεν ασχολούμαι καν, χαλιέμαι».

Ναι, οι μεταγραφές πρέπει να πετύχουν. Ναι, ο προπονητής παίρνει αποφάσεις. Ναι, πρέπει να αλλάξουν πολλά στον Παναθηναϊκό αλλά ακόμη κι έτσι η λέξη Πρωτάθλημα φαντάζει ανέκδοτο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, τα πάντα σταματούν μία εβδομάδα πριν το τέλος του καλοκαιριού. Πρέπει το «τριφύλλι» να κάνει καλό ξεκίνημα. Αλλιώς τσάμπα συζητάμε…

Μην το βλέπετε απλό. Μιλάμε για μια ομάδα που προέρχεται από σεζόν-ντροπή, μιλάμε για ομάδα που θα αλλάξει πολλά στο έμψυχο δυναμικό, έχει νέο προπονητή, έχει γύρω της τοξικότητα και μιζέρια γιατί η ίδια τα δημιούργησε! Φανταστείτε πως το 2013-14 που και τότε άρχισε μια νέα προσπάθεια, η ομάδα στις πρώτες αγωνιστικές πήγε και έφαγε τρία στον Πανιώνιο, δε νίκησε εντός τη Βέροια, έχασε απ’ τον Πανθρακικό στη Λεωφόρο κτλ. Αλλά τότε ο κόσμος χειροκροτούσε. Τώρα οποιαδήποτε τέτοια σκέψη φαντάζει με ανέκδοτο.

Ας γίνουν όσα πρέπει για να στρώσει η ομάδα. Ας γίνουν στο χρονικό σημείο που κρίνουν οι υπεύθυνοι. Αλλά 22 Αυγούστου ο Παναθηναϊκός που δε θα είναι έτοιμος, πρέπει πάση θυσία να αρχίσει όχι απλά με μια νίκη, αλλά με το καλύτερο ξεκίνημα σεζόν των τελευταίων ετών.