Φτιάχνοντας (ξανά) τον νέο Παναθηναϊκό

Ακόμα δεν έχει πιάσει δουλειά ο νέος προπονητής, δεν παρουσιάστηκε επίσημα καλά – καλά και οι περισσότεροι δημοσιογράφοι και φίλοι της ομάδας έχουν άποψη για το ποιοι πρέπει να έρθουν και (κυρίως) ποιοι πρέπει να φύγουν.

Λες και το πρόβλημα της χρονιάς που τελείωσε ήταν το ρόστερ – την αμέσως προηγούμενη χρονιά, με πιο «φτωχό» ρόστερ, ο Παναθηναϊκός είχε τερματίσει με άνεση σε ευρωπαϊκή θέση, άσχετα αν λόγω τιμωρίας δεν βγήκε Ευρώπη. Ο μόνος αρμόδιος για το υλικό της ομάδας, είναι και πρέπει να είναι ο προπονητής, σε συνεργασία με τη διοίκηση και με βάση το διαθέσιμο μπάτζετ.

Έτσι οφείλουν να λειτουργούν οι σοβαρές ομάδες: εμπιστεύεσαι έναν προπονητή και τον «ακούς» στα «θέλω του» και τα «δεν θέλω του», προσπαθώντας να ικανοποιήσεις τα αιτήματά του στο πλαίσιο του λογικού. Προφανώς η ομάδα δεν μπορεί να κάνει δαπανηρές μεταγραφές και να σκορπίσει εκατομμύρια στην αγορά, ούτε να πληρώσει πάλι έναν σκασμό λεφτά για να σπάσει συμβόλαια.

Αυτό που χρειάζεται να γίνει, είναι προσεκτική αξιολόγηση του υπάρχοντος ρόστερ και προσεγμένες προσθήκες στις θέσεις που «πονάει» η ομάδα. Με την προϋπόθεση ότι αυτοί που θα έρθουν, να είναι καλύτεροι απ’ αυτούς που θα αποχωρήσουν.

Στις συζητήσεις που έκανε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς με το Γιάννη Αλαφούζο, αυτό που «μέτρησε» - πέρα από το γεγονός ότι είχε παρακολουθήσει την ομάδα και είχε ξεκάθαρη εικόνα – ήταν και το γεγονός ότι δεν έδειξε διάθεση ούτε να τα «γκρεμίσει» όλα, ούτε να διώξει 15 παίκτες για να φέρει 15 καινούργιους, ούτε να τους βγάλει όλους άχρηστους.

Αντιθέτως ο Γιοβάνοβιτς έκρινε ότι υπάρχουν δυνατότητες που δεν αξιοποιήθηκαν, υπάρχουν παίκτες που δεν έπαιξαν στη θέση τους και δεν έδωσαν όσα μπορούσαν, υπάρχει ταλέντο που έμεινε «κρυμμένο». Και όλα αυτά δεν έχει την πολυτέλεια ο Παναθηναϊκός ούτε να «πετάξει», ούτε να «εκποιήσει», ούτε να πληρώσει.

Οπότε αν σε κάποιον δεν κάνει Μακέντα ή κάνει ο Μολό ή του φαίνεται «λίγος» ο Αϊτόρ ή «πολύς» ο Ενμπαγκοτό ή θεωρεί «αμαρτία» να φύγει ο Εμμανουηλίδης ή να πουληθεί ο Καμπετσής είναι απόψεις σεβαστές – μόνο που ο άνθρωπος που θα αποφασίσει λέγεται Γιοβάνοβιτς, θέλει χρόνο για να καταστρώσει τα πλάνα του, να μιλήσει με τους παίκτες, να «χτενίσει» την αγορά, να παζαρέψει με τη διοίκηση και να «κόψει διαθέσεις» από παίκτες που μπορεί να θέλουν να φύγουν ή μπορεί να ξενέρωσαν που δεν θα παίξουν Ευρώπη του χρόνου.

Μόλις αποφασίσει ποιοι από το υπάρχον ρόστερ του κάνουν και επιθυμούν να συνεχίσουν και του χρόνου, θα ψάξει να δει τι μπορεί να γίνει με τους υπόλοιπους, ποιοι μπορούν να πουληθούν και ποιοι να πάνε δανεικοί, ώστε η ομάδα να βάλει κάποια χρήματα στα ταμεία της, τα οποία θα τη διευκολύνουν να προχωρήσει στη μεταγραφική ενίσχυση.

Διότι το ανάποδο, θα ήταν καταστροφικό: αν πρώτα έρθουν παίκτες χωρίς να έχουν αποχωρήσει αυτοί που δεν υπολογίζονται, θα βρεθεί η ομάδα ξανά σε αυτή την άβολη κατάσταση που θα έχει ένα υπεράριθμο ρόστερ, ένα γκρουπ που θα προπονείται μόνο του, μπόλικη γκρίνια και διάφορους που θα στρογγυλοκαθίσουν πάνω στα συμβόλαιά τους και δεν θα δείξουν καμία διάθεση να αποχωρήσουν.

Για να διαμορφωθεί λοιπόν το τελικό ρόστερ των 25-26 παικτών, με το οποίο θέλει να δουλέψει ο Γιοβάνοβιτς, χρειάζεται χρόνο, καλό ψάξιμο, στοχευμένες κινήσεις και ολίγη τύχη, που πάντα είναι χρήσιμη στις μεταγραφικές περιόδους.

Η αποτυχία του Παναθηναϊκού να βγει στην Ευρώπη, τουλάχιστον δίνει στον νέο προπονητή τον έξτρα χρόνο που χρειάζεται για να φτιάξει την ομάδα που έχει στο μυαλό του, με την ελπίδα ότι θα μας παρουσιάσει κάτι που θα είναι όχι μόνο πιο αποτελεσματικό από την περσινή εικόνα, αλλά και πολύ πιο ελκυστικό.