Ο Μπόλονι έκανε ηλεκτροσόκ και έφερε την συσπείρωση!

Η νίκη με τον Ολυμπιακό επιβεβαίωσε, ότι ο Παναθηναϊκός επί ημερών Μπόλονι είναι μία ομάδα εθισμένη στις νίκες.

 Θα σε έλεγαν τρελό, αν αυτό το υποστήριζες τον Οκτώβριο, τότε που ο Παναθηναϊκός δεν είχε κάνει νίκη. Τότε, που η ομάδα είχε ξεχάσει τι σημαίνει νίκη. Τότε, που πολλοί αμφέβαλαν, αν η ομάδα θα μπορέσει να μπει στα play off και δεν γινόταν καν κουβέντα για Ευρώπη. Τότε, λοιπόν, ήρθε ο Μπόλονι με ένα στόχο. Να μάθει τον Παναθηναϊκό να κερδίζει. Και τον έμαθε να κερδίζει άμεσα.

Από τότε, που ανέλαβε ο Μπόλονι η ομάδα έχει 12 νίκες σε 18 παιχνίδια. Άλλες τρεις ισοπαλίες και άλλες τρεις ήττες. Η πορεία στον δεύτερο γύρο είναι πορεία ομάδας, που κάνει πρωταθλητισμό. Φυσικά αυτό δεν μετράει, αφού για άλλη μία χρονιά ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, όπως του αρμόζει , όπως θέλει ο κόσμος του. Για αυτό, όμως, δεν έχει καμία ευθύνη ο Μπόλονι. Ο Ρουμάνος τεχνικός ήρθε και του είπαν «σώσε μας την χρονιά». Και είναι σε καλό δρόμο , για να την σώσει.

Με ένα σερί, που δεν θα πίστευε, ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός της ομάδας πλέον είναι μόλις δύο βαθμούς πίσω από Αρη, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, όταν ήταν στο -11  , στο -5 και στο -7. Και όλα αυτά τα έκανε ο Μπόλονι χωρίς να έχει τον παραμικρό χρόνο και με ένα ρόστερ, που δεν το επέλεξε ο ίδιος. Τι έκανε;

Ένα ηλεκτροσόκ στα αποδυτήρια. Είχε το κόστος του εσωτερικά, αφού οι παίκτες ήθελαν να δουν τον Αλαφούζο, για να του πουν τα παράπονά τους, για τον προπονητή, αλλά στο γήπεδο βλέπουμε μία ομάδα, που παίζει με το μαχαίρι στα δόντια και όλους τους παίκτες του ρόστερ να πιστεύουν, ότι μπορεί αύριο να παίξουν, αφού ο Μπόλονι πάνω από όλα είναι δίκαιος.

Ο Μπόλονι αποφάσισε να φτιάξει μία ομάδα, που να στηρίζεται στη δύναμη, την ταχύτητα , με τρεξίματα και μεγάλη πίστη στην αμυντική λειτουργία της . Επιθετικά στηρίζεται πολύ στην ατομική ποιότητα των παικτών και στις στημένες φάσεις. Έτσι μπήκε το δεύτερο γκολ με τον Ολυμπιακό. Οι παίκτες ανταποκρίθηκαν πλήρως, αφού ήξεραν ότι αν δεν κάνουν αυτό, που τους λέει ο προπονητής τους θα καθίσουν στον πάγκο και θα παίξει ο επόμενος.

 Δεν είναι απλή απόφαση να αφήνεις εκτός ομάδας Μακέντα, Καρλίτος, Βιγιαφάνιες και να το κάνεις και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Είναι μεγάλο το ρίσκο , αλλά ο Μπόλονι το πήρε και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Αν ο Παναθηναϊκός έχανε στο ντέρμπι σήμερα, όλοι θα μίλαγαν για τους απόντες και θα κατηγορούσαν τον Μπόλονι για τις αποφάσεις του. Όλοι σήμερα θα θυμόντουσαν πάλι τα παράπονα των παικτών και τις ….κακές σχέσεις με τον προπονητή.

Θα πω και κάτι, που το πιστεύω. Στην γωνία περίμεναν κάποιοι να τα χώσουν στον Μπόλονι, αλλά ο… παππούς τους… απογοητεύει. Δεν ξέρω τι θα γίνει του χρόνου, ούτε σε ένα μήνα. Όποιος θέλει, όμως,  να είναι σωστός πρέπει να βγάλει στον Μπόλονι το καπέλο, για αυτά, που έχει πετύχει μέχρι τώρα. Με τον δικό του τρόπο, με την δική του μέθοδο, που δεν έχει πολλούς φαν, αλλά φέρνει αποτελέσματα σε όλα σχεδόν τα παιχνίδια με τις μικρομεσαίες ομάδες, αλλά και στα ντέρμπι.

Σκεφτείτε τι παρέλαβε ο Μπόλονι τον Οκτώβριο και τι αποτελέσματα έχει φέρει από τότε μέχρι σήμερα. Όσοι πουν, ότι το πίστευαν θα πουν ψέματα. Δεν νομίζω, ότι το πίστευε άνθρωπος, αυτό, που έχει γίνει με τον Μπόλονι.

Η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Μετά τη νίκη στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο Μπόλονι έχει καταφέρει κάτι πολύ σημαντικό. Φέρνει και πάλι τον κόσμο δίπλα στην ομάδα. Ο ξενερωμένος κόσμος του Παναθηναϊκού αρχίζει και πάλι να πιστεύει. Ο ίδιος ο Μπόλονι έχει ασπίδα πλέον το σύνολο του κόσμου, που ξέρει να αναγνωρίζει τους προπονητές, που δίνουν στον Παναθηναϊκό , νοοτροπία νικητή, όπως του αρμόζει από τότε, που ιδρύθηκε.

Τι χρειάζεται, για να μην χαθεί αυτή η συσπείρωση; Εξοδο της ομάδας στην Ευρώπη με κάθε τρόπο και αν έρθει η κατάκτηση του κυπέλλου θα είναι η ώθηση , για να πάει στη νέα χρονιά η ομάδα με μεγάλες προσδοκίες και τον κόσμο τόσο κοντά, όσο ποτέ στην ομάδα τα τελευταία χρόνια. Αν δεν βγει η ομάδα στην Ευρώπη, όλα αυτά, που έχει κάνει μέχρι τώρα ο Μπόλονι στον Παναθηναϊκό θα …ξεχαστούν. Ετσι είναι στην Ελλάδα.

Και κάτι ακόμα. Οι πανηγυρισμοί μετά το ματς όλων των παικτών ακόμα και αυτών, που δεν έπαιξαν δείχνει κάτι άλλο. Ότι όλα αυτά τα παιδιά, ξέρουν που αγωνίζονται και έχουν δεθεί την ομάδα. Διότι και το σύνθημα που τραγούδαγε ο Μακέντα και η «παράνοια» των Χατζηγιοβάνη, Μπουζούκη δείχνουν, ότι το χάρηκαν με την καρδιά τους και ας μην έπαιξαν. Αυτό σημαίνει Παναθηναϊκός….

*Την μικρότητά της έδειξε η ΠΑΕ Ολυμπιακός, που έδωσε εντολή στους παίκτες της να μην βγουν στην σέντρα, όσο έπεφταν βεγγαλικά , για τον εορτασμό 113 χρόνων από την ίδρυση του Παναθηναϊκού. Όταν δεν σέβεσαι τον αντίπαλό σου δείχνεις, ότι έχεις συμπλέγματα και μόνο. Δείχνει την κακή νοοτροπία , που υπάρχει σε μία ΠΑΕ, που θα πάρει το φετινό πρωτάθλημα δίκαια , αλλά δεν αντέχει ούτε μία ήττα, ούτε να αναγνωρίζει την ιστορία του μεγάλου της αντιπάλου…