13/02/2019: Το βράδυ που έπεσαν οι «ερυθρόλευκες» μάσκες

Ήταν 13 Φεβρουαρίου 2019. Μία ημέρα πριν από την γιορτή των ερωτευμένων. Και ο Παναθηναϊκός υποδεχόταν στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων τον «αιώνιο» αντίπαλό του, για τον θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας. Συγκεκριμένα για την φάση των ημιτελικών. Νοκ άουτ παιχνίδι και επειδή καθαρά... αγωνιστικά οι «ερυθρόλευκοι» γνώριζαν πως δεν είναι το φαβορί είχαν φροντίσει μέρες πριν να δημιουργήσει ένα... φορτισμένο κλίμα. Η πληροφορία ήταν γνωστή σε όλους. Είχε διαρρεύσει από συγκεκριμένες πηγές. Ο Ολυμπιακός απειλούσε εμμέσως (ποτέ επισήμως) πως δεν θα «κατέβει» να αγωνιστεί με τις ίδιες πηγές να κάνουν λόγο για «στημένη» διαιτησία. Καταγγελίες βέβαια που ουδέποτε θα μπορούσαν να γίνουν επισήμως επειδή ήταν ψευδείς και επειδή ουδέποτε μπορούσαν να επιβεβαιωθούν. Αλλά το... τροπάριο του Ολυμπιακού ήταν είναι και θα είναι γνωστό.

Ο Ολυμπιακός έφυγε από το γήπεδο

Και πάμε στο αλησμόνητο και ιστορικό βράδυ. Στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα (το μόνο που παίχθηκε) ο Ολυμπιακός έγινε παιχνιδάκι στα χέρια των παικτών του Ρικ Πιτίνο, οι οποίοι έκαναν ότι ήθελαν τους αντιπάλους τους. Σκορ ημιχρόνου 40-25, με τις ομάδες να πηγαίνουν στα αποδυτήρια και τον Ολυμπιακό μετά από λίγο να αποχωρεί από το γήπεδο. ΣΟΚ στον ελληνικό αθλητισμό. Σοκ;. Όχι και τόσο. Η τακτική γνώριμη. Οι «ερυθρόλευκοι» πάρα πολλές φορές στο παρελθόν είχαν ακολουθήσει την τακτική της φυγής. Το βράδυ εκείνο όμως έφυγαν μία και καλή από το ΟΑΚΑ. Η επίσημη γραμμή για την απόφαση αυτή (η οποία δεν έβρισκε σύμφωνο ούτε καν τον τότε προπονητή τους, Ντέιβιντ Μπλατ ο οποίος λίγους μήνες αργότερα αποχώρησε από τον σύλλογο κακήν κακώς και ως αποτυχημένος) ήταν για τα τρία φάουλ που χρεώθηκε ο Ολυμπιακός στα πρώτα δευτερόλεπτα και τα όσα είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια. Ποια; Μάλλον θα εννοούσαν τους αμέτρητους τίτλους του Παναθηναϊκού και την απόλυτη κυριαρχία του η οποία είχε αρχίσει να δημιουργεί πολλά προβλήματα στην διοίκηση του Ολυμπιακού. Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έφυγε από το γήπεδο. Κάποιοι είπαν ότι «Το έβαλαν στα πόδια». Κάποιοι άλλοι ότι «Επαναστάτησε». Προσωπική μας άποψη; Μούφα επανάσταση. Για γέλια.

Το στημένο... σκηνικό και τα... φιλάκια

Είχε δίκιο, όμως, ο Ολυμπιακός. Στημένο ήταν όλο το σκηνικό. Από την ημέρα που αποφάσισαν οι ίδιοι οι άνθρωποί του να δημιουργήσουν αυτή την ατμόσφαιρα, από την ημέρα που αποφάσισαν να βάλουν στο στόχαστρο τους διαιτητές και να κινδυνέψουν και εκτός αγωνιστικών χώρων και από την ώρα που ξεκίνησε το ματς και οι άνθρωποι του Ολυμπιακού από τον πάγκο άρχισαν να στέλνουν φιλάκια στη γραμματεία.

Με την αποχώρηση απέφυγε τον διασυρμό

Ο Ολυμπιακός αν ήθελε να επαναστατήσει δεν θα κατέβαινε στο ματς. Αν πίστευε ότι είναι στημένος θα επαναστατούσε από πριν. Όχι κατά τη διάρκεια. Αλλά επειδή το ματς στράβωσε πολύ (και ποιος ξέρει τι θα γινόταν στα επόμενα 20 λεπτά) οι «ερυθρόλευκοι» αποφάσισαν να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Είμαι ο τελευταίος που θα κρίνει την απόφασή τους. Δεν με απασχολεί κιόλας. Αλλά δεν γίνεται να μην.... συζητηθεί.

Η επανάσταση πνίγηκε στο «αίμα» της... αποτυχίας

Από το βράδυ εκείνο όλα άλλαξαν. Ο Ολυμπιακός ακόμα και σήμερα περιπλανιέται στα γήπεδα της Α2 με μια ομάδα που ακόμα και οι ίδιοι αρνούνται να αναγνωρίσουν επισήμως, στην Ευρωλίγκα αν και έλεγαν για οχτάδες και Final-4 μάλλον αλλού πάει το πράγμα και οι μέρες χωρίς τίτλο συνεχίζουν να μετράνε και να προστίθενται η μία μετά την άλλη.

Και με την αυτοαποκαλούμενη «επανάσταση» να έχει... πνιγεί στο αίμα της αποτυχίας, πλέον προσπαθούν να πιαστούν από τους άλλους. Διαμαρτύρεται η ΑΕΚ για τον αγώνα με το Λαύριο; «13-1 θέλατε». Διαμαρτύρεται ο ΠΑΟΚ; «13-1 θέλατε». Το «13-1» πλέον για τον Ολυμπιακό είναι σαν την κόκα κόλα. Πάει με όλα. Αλλά αυτό είναι και πάλι το λάθος τους. Αντί να δουν τι δεν πάει καλά με την ομάδα τους εδώ και τόσα χρόνια, ασχολούνται με τον Παναθηναϊκό, τον Βασιλακόπουλο και το «13-1».

Στην Ευρωλίγκα ήταν όλα αγγελικά πλασμένα... Μέχρι πρότινος. Ξαφνικά και εκεί ο Μπερτομέου έγινε... Βασιλακόπουλος. Άραγε τι άλλαξε;

«Καταδικασμένος» και χωρίς τον Γιαννακόπουλο

Από την άλλη ο Παναθηναϊκός από εκείνο το βράδυ και έπειτα συνεχίζει να πρωταγωνιστεί. Ακόμα και χωρίς τον Ολυμπιακό. Συνεχίζει να παλεύει κάθε βράδυ για να μεγαλώσει το όνομά του. Ακόμα και σήμερα. Κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες οι «πράσινοι» παλεύουν. Δίνουν «μάχες». Για πρώτη φορά στην ιστορία του ο Παναθηναϊκός θα μείνει εκτός πλει οφ Ευρωλίγκας που είναι μεγάλη αποτυχία. Δεν με νοιάζει πως και τι. Και κανέναν δεν ενδιαφέρει. Αλλά κάθε βράδυ προσπαθεί να γίνεται καλύτερος και να κάνει το καθήκον του. Όπως έκανε στις 05/02 στο ΣΕΦ. Και μην ξεχνιόμαστε. Ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του δύο μεγάλες προκλήσεις. Ένα ακόμα νταμπλ.

Ναι. Χωρίς τον Γιαννακόπουλο τα πράγματα είναι πιο δύσκολα από ποτέ. Πιο δύσκολα και από το 2012. Το καλοκαίρι που έφυγε ο Ομπράντοβιτς και που ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έμεινε μόνος του να σώσει το καράβι. Με τον Διαματίδη και τον Τσαρτσαρή. Όμως ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να πατάει στα πόδια του, να μένει όρθιος και να μην... λεκιάζει την ίδια του την ιστορία.

Είναι ξεκάθαρο πλέον πως αυτό που έγινε το βράδυ της 13ης Φεβρουαρίου του 2019 ήταν μια... απάτη. Όχι μια επανάσταση. Μια λύση για να μπορέσει η διοίκηση του Ολυμπιακού να αποποιηθεί των ευθυνών της για το καράβι που πήγαινε στα... βράχια και να κρυφτεί πίσω από ένα ψέμα.

Τα αποτελέσματα της «επανάστασης» ή της απάτης (ο καθένας διαλέγει και παίρνει) τα βλέπουμε σήμερα...

ΥΓ1: Πόσα και πόσα ερωτήματα έχουν μείνει αναπάντητα από εκείνο το βράδυ και έπειτα. Από το γιατί έφυγε στο ημίχρονο, γιατί δεν πήγε στην Αδριατική Λίγκα, γιατί τον...παράτησαν και οι δικοί του στον ΕΣΑΚΕ, γιατί, γιατί, γιατί.... Μακάρι μια μέρα οι ιθύνοντες αυτής της... «επανάστασης» να τα απαντήσουν όλα. Αλλά δεν νομίζουμε ότι θα γίνει ποτέ.

ΥΓ2: Όσα χρόνια και αν περάσουν, ήταν είναι και θα είναι ξεκάθαρο πως οι Αγγελόπουλοι δεν μπόρεσαν ποτέ να «χτυπήσουν» σε αγωνιστικό επίπεδο τον Παναθηναϊκό του Γιαννακόπουλου. Και αυτό ήταν το μεγάλο τους πρόβλημα. Ακόμα και τώρα είναι.