Το Τριφύλλι, θα το σέβεστε!

Ο Παναθηναϊκός από την αρχή της χρονιάς ξεφτιλίστηκε από εχθρούς και «φίλους». Τον απαξίωσαν, τον ειρωνεύτηκαν, τον έφτυσαν, γέλασαν μαζί του, ασέβησαν πάνω στη φανέλα του, την ιστορία του, τον κόσμο του. Τον αντιμετώπισαν σαν «φτωχό συγγενή», μίλησαν με οίκτο γι’ αυτόν, οι διαιτητές και οι VARίστες τον έπαιξαν σαν ομάδα που μόλις ανέβηκε στη Σούπερ Λιγκ (όπως φυσικά συνέβη και τις προηγούμενες χρονιές). Έκαναν λόγο για play-outs και υποβιβασμό, με την ίδια ευκολία που τον είχαν κάνει πριν λίγα χρόνια, όταν ξεκίνησε με -6 και τους βούλωσε τα στόματα κάνοντας 6 στα 6. Τώρα, τον αποθεώνουν. Κάνουν λόγο ακόμα και για τη δεύτερη θέση.

«Πίνουν νερό» στο όνομα των πιτσιρικάδων και γράφουν διθυράμβους για το Μπόλονι, τον οποίον έλεγαν «ξεπερασμένο» και «γέρο» όταν πρωτοήρθε. Και παράλληλα με την αποθέωση του Παναθηναϊκού, τόνοι (διαδικτυακής και μη) μελάνης χύνονται για το «κρίσιμο σταυροδρόμι» της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ και «μια κρίση που κανείς δεν ξέρει πώς θα βγουν» και «πρωτοφανείς καταστάσεις» και διοικήσεις που «πρέπει να πάρουν κεφάλια» και παίκτες «που πρέπει να πάνε σπίτι τους χθες».

Πολύ καλά ασκήθηκε κριτική στον Παναθηναϊκό στο ξεκίνημα της χρονιάς – κριτική φυσικά πρέπει να γίνεται, όχι όμως ξετσίπωτο ξεπάτωμα. Έγιναν λάθη που θα μπορούσαν να αποβούν μοιραία (στο σχεδιασμό, στην επιλογή προπονητή, στην επιλογή τεχνικού διευθυντή, στις μεταγραφές) – αλλά δεν απέβησαν, έγιναν διορθωτικές κινήσεις που αποδείχθηκαν ευεργετικές για την ομάδα πολύ γρήγορα. Παρά το γεγονός ότι ένα μεγάλο κομμάτι του ίδιου του κόσμου του, έστρεψε την πλάτη του στην ομάδα – μερικές φορές με «παρότρυνση» γνωστών και μη εξαιρετέων «Παναθηναϊκαρχών», που τους αρέσει να επενδύουν στην καταστροφή «της αγαπημένης τους ομάδας» για λόγους που οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά.

Και ποιοι ακριβώς ήταν αυτοί ενορχήστρωσαν όλη αυτή τη συγχορδία λάσπης και ειρωνείας; Ομάδες με διπλάσιο και τριπλάσιο μπάτζετ από τον Παναθηναϊκό, ομάδες που έχουν γευτεί τη χαρά του πρωταθλήματος τα τελευταία χρόνια, που είχαν την ευκαιρία να παίξουν Ευρώπη και είτε αποκλείστηκαν από τα προκριματικά είτε έσπασαν τα μούτρα τους στους ομίλους, που έβαλαν λεφτά στην τσέπη από την ΟΥΕΦΑ, που είχαν και έχουν κανονικές ή «βελούδινες» διαιτησίες και φέτος και πέρυσι και πρόπερσι.

Ομάδες με παιχταράδες ή «παιχταράδες», αφού κάποιους τους βάφτισε έτσι ένας ολόκληρος επικοινωνιακός μηχανισμός για δημιουργία εντυπώσεων, κατασκευή υπεραξίας και πώληση στο εξωτερικό. Με ισχυρές διοικήσεις, με ξεκάθαρο οργανόγραμμα, με προπονητές που συνέχιζαν το έργο του από πέρυσι, με πωλήσεις εκατομμυρίων και αγορές εκατομμυρίων. Αυτοί σήμερα, είναι σε τρικυμία. Οι ίδιοι έχουν ακυρώσει τους πρώην προπονητές, τις αγορές και τις πωλήσεις του καλοκαιριού, απαξιώνουν τους παίκτες που διαφήμιζαν ως top-class επειδή δεν μπορούν να τους ανανεώσουν, προσδοκούν να πάρουν «λίγα ψίχουλα αγάπης» τώρα για να μην τους χάσουν τον Ιούνιο χωρίς να πάρουν ούτε ένα ευρώ. Πουλάνε ή ξεπουλάνε παίκτες, διότι ξαφνικά «θυμήθηκαν» ότι δεν βγαίνουν τα κουκιά με το Financial Fair Play και κινδυνεύουν με τιμωρία.

Για ειρωνευτείτε λίγο πάλι τον Παναθηναϊκό να δω κάτι, τώρα που μείωσε τη διαφορά, αθόρυβα και χωρίς φανφάρες, τώρα που τα στραβά «ίσιωσαν» χωρίς τυμπανοκρουσίες και χωρίς έναν μικρό στρατό δημοσιογράφων να αβαντάρει «τη φοβερή διοίκηση με τις τέλειες επιλογές και το ποδοσφαιρικό μάτι» όπως συμβαίνει αλλού. Θέλετε να ασχοληθείτε με τον Παναθηναϊκό; Πάρτε παράδειγμα απ’ αυτόν στο πώς διαχειρίστηκε και πώς ξεπέρασε την τεράστια κρίση του ξεκινήματος της χρονιάς, με τις απανωτές σφαλιάρες και τις μηδέν νίκες, τότε που όλοι γελάγατε μαζί του και τον κοροϊδεύατε, λες και ξεχνάτε πόσους τίτλους έχει κατακτήσει και πόσο πράγματα έχει καταφέρει στην Ευρώπη εδώ και τόσα χρόνια, πόσο λαό έχει πίσω του και πόσο ζυγίζει η φανέλα του. Δείτε πώς τα κατάφερε να ορθοποδήσει εσείς «με την καρδιά πρωταθλητή» και «τις ευρωπαϊκές βραδιές», εσείς που «τροφοδοτείτε την Εθνική ομάδα με παίκτες», που «σας αδικεί το σύστημα και σας σφάζει η διαιτησία». Εσείς, που είστε σε πανικό ξαφνικά, διότι στα μέσα της χρονιάς έχετε να αντιμετωπίσετε μια μίνι – κρίση, ένα «κακό φεγγάρι», τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός εδώ και χρόνια βρίσκεται στην αθέατη πλευρά της Σελήνης και πασχίζει να βγάλει το κεφάλι του στο φως.