Ομάδα πιστή στο πλάνο του προπονητή

Ήταν απόλυτα ξεκάθαρο πριν καν αρχίσει το παιχνίδι στο Βόλο, ότι ο Μπόλονι είχε να διαχειριστεί διάφορα προβλήματα: δεύτερο παιχνίδι μέσα σε λίγες μέρες για μια ομάδα που δεν έχει συνηθίσει σε μεσοβδόμαδα παιχνίδια, ταξίδι μέχρι το Βόλο, έλειπε η «κολόνα» της άμυνάς του (Σένκεφελντ) και το «μηχανάκι» της μεσαίας γραμμής (Αλεξανδρόπουλος), ήταν υποχρεωτικό να φρεσκάρει την 11άδα κάνοντας rotation και παράλληλα αλλάζοντας και αμυντική τετράδα και την τριάδα στα χαφ. Κι όλα αυτά, με ένα μεγάλο «πρέπει» πάνω από το κεφάλι του: «πρέπει» να συνεχίσει την ανοδική πορεία, να κυνηγήσει την τετράδα χωρίς στραβοπατήματα.

Στο πρώτο ημίχρονο είναι αλήθεια ότι ο Παναθηναϊκός υπέφερε αρκετά. Ο Βόλος κυκλοφόρησε καλύτερα τη μπάλα, πίεσε ψηλά, έκλεψε μπάλες, έκανε ευκαιρίες – μέσα σε ένα ημίχρονο, μάλλον περισσότερες καλές φάσεις απ’ ό,τι δεχόταν ο Παναθηναϊκός σε όλο το 90λεπτο στα προηγούμενα ματς. Κράτησε όμως, δεν δέχθηκε γκολ και κατάφερε να προηγηθεί με τον Καμπετσή, που είναι ξεκάθαρο ότι έχει αποτινάξει τη «γκίνια» που τον κυνηγούσε πέρυσι, έχει γεμίσει αυτοπεποίθηση και ποδοσφαιρική ρέντα και βάζει γκολ σε τρίτο συνεχόμενο ματς.

Το δεύτερο ημίχρονο, είχε διάφορα «παράδοξα»: το πρώτο, η αποβολή του Χουάνκαρ, για ένα μαρκάρισμα που έμοιαζε με «χάδι» σε σχέση με κάτι καρατιές, κλωτσιές με τις «τάπες» και κλαδέματα που έχουμε δει σε άλλα παιχνίδια. Εδώ το VAR και ο Ευαγγέλου ήταν αμείλικτοι, αφήνοντας τον Παναθηναϊκό με δέκα παίκτες και δίνοντας ένα μεγάλο αβαντάζ στο Βόλο να πιέσει για την ισοφάριση. Κι εδώ έρχεται το δεύτερο «παράδοξο»: ο Παναθηναϊκός, αν και με δέκα παίκτες, έγινε πιο «κόμπακτ», ο Χατζηθεοδωρίδης που είχε προβλήματα σαν εσωτερικό χαφ έγινε πολύ πιο λειτουργικός όταν πήγε στη θέση του – αυτή του αριστερού μπακ, η ευστροφία του Μαουρίσιο να κουβαλήσει γρήγορα τη μπάλα στην κόντρα έφερε το 0-2 του Ιωαννίδη και «κλείδωσε» τη νίκη.

Όλα αυτά αποδεικνύουν πως αν έχεις σωστό πλάνο από τον πάγκο, εφαρμογή του πλάνου αυτού στο χορτάρι από τους παίκτες, απόλυτη συγκέντρωση ακόμα κι όταν το πράγμα στραβώνει και καθαρό μυαλό, μπορείς να τα καταφέρεις παρά τα προβλήματα και τις αντιξοότητες. Ο Παναθηναϊκός πετυχαίνει πέμπτη σερί νίκη, κρατάει το «μηδέν» για έκτο συνεχόμενο ματς, έχει αποκτήσει σε μεγάλο βαθμό την αγωνιστική φιλοσοφία του Λάζλο Μπόλονι και δείχνει να έχει αποκτήσει μεγάλο βαθμό αυτοπεποίθησης και σιγουριάς, ότι όσο κρατάει με συνέπεια στα μετόπισθεν, έχει τον τρόπο να βρίσκει το ένα ή δυο γκολ που του χρειάζονται για να κερδίζει. «Πιέζει» πλέον τις ομάδες που βρίσκονται μπροστά του όχι σαν ένα αυτοκίνητο που κορνάρει δυο στενά πιο πίσω, αλλά γκαζωμένο και «κολλημένο» στους καθρέφτες τους, ψάχνοντας την ευκαιρία για προσπέραση πολύ σύντομα.