Ο Παναθηναϊκός έχει πραγματική ανάγκη την «Καλή Χρονιά»

Λένε πως «η Ιστορία, επαναλαμβάνεται». Κι αυτό είναι κάτι που το θυμόμαστε και το αναφέρουμε περισσότερο για τα στραβά, για τα άσχημα, γι' αυτά που ξυπνούν μνήμες από εποχές δύσκολες, παρά για τα ωραία και τα ευχάριστα. Στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια η Ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, σε ό,τι έχει να κάνει με αστοχίες, επιλογές ακατάλληλων προσώπων, σπατάλες χρημάτων, προσδοκίες που πήγαν στα σκουπίδια - όσο κι αν ο κόσμος της ομάδας περιμένει να επαναληφθεί η Ιστορία «από την καλή» και να επιστρέψει η ομάδα στις εγχώριες και ευρωπαϊκές στιγμές δόξας.

Βλέπεις για παράδειγμα τα ρεπορτάζ και νομίζεις ότι ζούμε σε «εποχές Στραματσόνι»: ο Παναθηναϊκός πήρε δυο εξτρέμ το καλοκαίρι (Σαβιέρ και Αϊτόρ) αλλά πάει για εξτρέμ, πήρε κεντρικό χαφ πριν έναν χρόνο (Αγιούμπ) αλλά κοιτάζει για χαφ, πήρε δυο δεξιά μπακ (Σάντες και Αντονίτο) αλλά χρειάζεται δεξί μπακ, δεν ασχολήθηκε το καλοκαίρι με τερματοφύλακα για μπακ-απ του Διούδη και τώρα κατάλαβε ότι πιθανότατα χρειάζεται έναν τέτοιον. Ο Ρόκα (και λιγότερο ο Πογιάτος) «έψησαν» το Γιάννη Αλαφούζο ότι υπάρχει «πλάνο και όραμα» (όπως είχε κάνει κάποτε ο Στραματσόνι με 19 μεταγραφές σε Ιανουάριο και καλοκαίρι), το πορτοφόλι άνοιξε, ένα σωρό παίκτες ήρθαν, για να καταλάβουμε λίγο καιρό μετά τα προφανή: ότι ο Πογιάτος δεν έκανε, ότι ο σχεδιασμός του Ρόκα ήταν ακατάλληλος και ότι η ομάδα παρά τις μεταγραφές και τα ακριβά συμβόλαια εξακολουθεί να έχει χτυπητά κενά.

Ξέρετε ποιο είναι το πιο αστείο; Ότι τις πιο χρήσιμες και επιτυχημένες μεταγραφές δεν τις έκανε ο Ρόκα «που ξέρει μπάλα» και «είναι η δουλειά του να φτιάχνει ομάδες» αλλά ο Γιάννης Αλαφούζος «που δεν ξέρει μπάλα» και «η δουλειά του είναι να πληρώνει και όχι να έχει γνώμη για τις μεταγραφές». Και ερωτώ: πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα, αν ο Αλαφούζος δεν είχε επιμείνει τις τελευταίες ώρες των μεταγραφών για τον Μαουρίσιο; Ποιον θα μας «κουβάλαγε» ο Ρόκα, αν δεν είχε κλείσει «με το έτσι-θέλω» ο ιδιοκτήτης της ομάδας τον Βιγιαφάνες; Και ποιος νομίζετε διάλεξε τον Βέλεθ; Μήπως ο Ρόκα ή ο Πογιάτος;

Για μια ακόμα φορά έρχεται ένας προπονητής (Μπόλονι), για να καθαρίσει τις μουτζούρες του προηγούμενου (Πογιάτος). Κι ένας τεχνικός διευθυντής, ο Ντρεοσί, για να κάνει - μεσούσης της σεζόν - τα μερεμέτια που χρειάζονται για να προχωρήσει καλύτερα η ομάδα μετά τις αστοχίες Ρόκα. Μόνο που πέρα από τις «τρύπες» που πρέπει να γεμίσει ο Ντρεοσί, έχει παράλληλα «κληρονομήσει» και τα ψώνια του Ρόκα που έχουν ήδη «χαλάσει», αλλά και την αποτυχία του προκατόχου του να βρει λύση με τους «κομμένους» που έχουν αράξει πάνω στα συμβόλαιά τους. Διότι το να πάρεις κεντρικό χαφ είναι ένα πράγμα, αλλά το να δεις τι θα κάνεις με τον Αγιούμπ και τα 420 χιλιάρικα του συμβολαίου του είναι ένα άλλο, πιο δύσκολο. Το να πάρεις τον Ζε ή τον Νατζ για τα εξτρέμ είναι το «εύκολο», αλλά το να βγάλεις άκρη με τον Μολό και τον Μπεκ είναι το δύσκολο. Το να πάρεις δεξί μπακ δεν είναι πρόβλημα, αλλά το να διώξεις τον 33χρονο Αντονίτο στην περίπτωση που κρίνεις πως δεν μπορεί να προσφέρει το παραμικρό, χωρίς να έχει παίξει μισό παιχνίδι, είναι μεγάλο πρόβλημα. Όπως επίσης είναι θέματα που πρέπει να βρουν λύση το συντομότερο δυνατόν οι ανανεώσεις των παικτών που έχουν όλα τα φόντα να εξελιχθούν σε σημαντικά κεφάλαια για την ομάδα, όπως είναι ο Ζαγαρίτης και ο Αλεξανδρόπουλος.

Ο Παναθηναϊκός κυνηγάει φέτος κάτι που μοιάζει πολύ δύσκολο μετά το άθλιο ξεκίνημα στη σεζόν: την τετράδα που δίνει ευρωπαϊκό εισιτήριο. Με Ολυμπιακό, Άρη, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ να έχουν κάνει πολύ καλύτερο πρώτο γύρο από εκείνον, πρέπει με κάποιον τρόπο στο δεύτερο γύρο ο Παναθηναϊκός να «κερδίζει πολύ» και οι από πάνω του (ή έστω κάποιοι απ' αυτούς) να «κερδίζουν λίγο». Αυτό πάντως που πρέπει να αφορά στον Παναθηναϊκό, δεν είναι τι θα κάνουν οι άλλες ομάδες, αλλά τι θα κάνει εκείνος: πώς θα παρουσιαστεί πιο ανταγωνιστικός, πιο αξιόπιστος, χωρίς να κλωτσάει βαθμούς δεξιά κι αριστερά, χωρίς να παίζει ποδόσφαιρο αναιμικό και χωρίς ιδέες όπως συνέβαινε στην αρχή της χρονιάς, χωρίς τα αποδυτήρια να γίνονται μαλλιά - κουβάρια μετά από μια ήττα. Για όλα αυτά, η ευθύνη πέφτει στους ώμους του Μπόλονι και του Ντρεοσί, ώστε να επιβάλουν την ηρεμία στα αποδυτήρια και την πειθαρχία στην ομάδα, ώστε να συνετιστούν αυτοί που συμπεριφέρονται σαν κακομαθημένα δεκάχρονα και να αποχωρήσουν αυτοί που δεν έχουν τίποτα να δώσουν, ώστε να έρθουν παίκτες που έχουν πράγματα να δώσουν και να δείξουν και δεν θα βγάλουν τα ψυχολογικά τους προβλήματα στη Λεωφόρο και το Κορωπί. Ώστε να είναι το 2021 μια πραγματικά καλή χρονιά για τον Παναθηναϊκό, που την έχει τόσο μεγάλη ανάγκη.