Ένας «κούκος» (Νέντοβιτς) και ένα ημίχρονο δεν φέρνουν την άνοιξη!

Από τη μία ήμασταν τυχεροί για το σόου που απολαύσαμε από τον Νεμάνια Νέντοβιτς μέσα στο Τελ Αβίβ. Ένα σόου που θα μείνει για αρκετό καιρό στις μνήμες όλων όσων το παρακολούθησαν. Ο Σέρβος παίκτης δεν χάνει ευκαιρία να αποδεικνύει το απίστευτο και αστείρευτο ταλέντο του. Την μοναδική μπασκετική του «αλητεία», αλλά και την ασυναγώνιστη εκτελεστική του δεινότητα. Από την άλλη όμως, ούτε χθες ο Παναθηναϊκός δεν πέτυχε τον στόχο του.

Ο Νεμάνια Νέντοβιτς χθες το βράδυ ήταν απολαυστικός. Δεν ήταν απλά όλος ο Παναθηναϊκός. Ήταν όλο το μπάσκετ. Ο «Νέντο» σε 29:34 λεπτά συμμετοχής είχε 39 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας. Εντός πεδιάς είχε 14/22 (7/9 δίποντα και 7/13 τρίποντα), είχε 4/5 βολές, 2 ριμπάουντ, 6 ασίστ, 2 κλεψίματα και μόλις 1 λάθος. Και αυτό το 1 λάθος για κάποιους είναι εξίσου σημαντικό, εξίσου σπουδαίο με τους 39 πόντους του. Και το σύνολο; 45 βαθμοί στο σύνολο αξιολόγησης.

«Δολοφόνοι» Ουίλμπεκιν και «Νέντο»

Όμως, δυστυχώς ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να συνδυάσει την εμφάνιση αυτή του Νέντοβιτς με νίκη. Κάτι ανάλογο είχε γίνει και πέρσι. Όταν ο Νέντοβιτς λεγόταν Παπαπέτρου (είχε σκοράρει και ο Έλληνας παίκτης 39 πόντους) και ο Παναθηναϊκός είχε ηττηθεί από την Άλμπα στο ΟΑΚΑ με 106-105 στο τελευταίο παιχνίδι του Αργύρη Πεδουλάκη. Έτσι και χθες. Οι «πράσινοι» δεν μπόρεσαν να κάνουν την ολική ανατροπή και να πάρουν μια τεράστια νίκη. Οι παίκτες του Γιώργου Βόβορα έφτασαν στο σημείο να είναι πίσω στο σκορ μέχρι και 16 πόντους, αλλά στην πορεία του αγώνα (και κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο) «έσφιξαν» την άμυνά τους, ο Νέντοβιτς πήρε… φωτιά και το ματς άλλαξε ριζικά. Στο τέλος όμως μίλησε η εμπειρία και η ποιότητα των παικτών της ομάδας του Τελ Αβίβ και φυσικά η κλάση του Σκότι Ουίλμπεκιν ο οποίος είχε 22 πόντους, οι περισσότεροι εκ των οποίων όμως στο τέλος, απαντώντας σε κάθε «βόμβα» του Νέντοβιτς.

Οι δύο λόγοι που έφεραν την ήττα

Ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να φύγει νικητής από το Ισραήλ. Για δύο λόγους. Γιατί –αν εξαιρέσουμε τον Ταιρίς Ράις που πέρσι είχε κερδίσει μόνος του τον Ολυμπιακό με τους 41 πόντους που είχε πετύχει- πολύ σπάνια ένας παίκτης θα κερδίσει μια ομάδα. Και χθες ο Νέντοβιτς ήταν απελπιστικά μόνος του. Ναι. Ο Σέρβος πήρε πολλές μπάλες, πήρε πολλές προσπάθειες, αλλά τις έβαζε. Καλά έκανε. Και εκτός των 39 πόντων είχε και 6 ασίστ. Αλλά τα υπόλοιπα «όπλα» του Βόβορα (στο σκοράρισμα) δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ουδείς άλλος παίκτης του «τριφυλλιού» ήταν διψήφιος στο κομμάτι του σκοραρίσματος. Μόνο ο Μπέντιλ πλησίασε τους 10 πόντους (9) και από εκεί και έπειτα το μόνο που σου τραβάει την προσοχή στο φύλλο της στατιστικής είναι τα 11 ριμπάουντ του Παπαγιάννη και οι 5 ασίστ του Ρος. Την ίδια στιγμή η Μακάμπι είχε 3 διψήφιους με αρκετά σημαντικό επιθετικό πλουραλισμό.

Σε ρόλο… κυνηγού

Το δεύτερο και σημαντικότερο στοιχείο που δεν επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να πάρει την νίκη είναι η εμφάνισή του στο πρώτο ημίχρονο. Τα ματς μπορεί να κρίνονται στο τέλος, στο ξεκίνημα όμως μπαίνουν οι βάσεις. Και το ξεκίνημα του «τριφυλλιού» και σε αυτό το ματς ήταν πολύ κακό. Αρχικά επιθετικά, «σπάζοντας» τα καλάθια (κάτι το οποίο βελτίωσε στη συνέχεια), αλλά και αμυντικά τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά. Ο Παναθηναϊκός πέταξε στα… σκουπίδια το πρώτο ημίχρονο, βρέθηκε να χάνει και με 16 πόντους διαφορά (35-19) και μπήκε στον άχαρο ρόλο του… κυνηγού. Να κυνηγάει στο σκορ. Οπότε η ήδη πολύ δύσκολη αποστολή στο Τελ Αβίβ έγινε δύο και τρεις φορές δυσκολότερη.

Και το φαινόμενο αυτό είναι σύνηθες. Και είναι αυτό που ο Παναθηναϊκός οφείλει να κοιτάξει, να δουλέψει και να αλλάξει για να σταματήσει να κάνει αυτό που έχει παραδεχθεί πολλές φορές ο προπονητής του. Να σταματήσει να αδικεί τον εαυτό του.

ΥΓ1: Τεράστιο πλήγμα στην ιστορία, το πρεστίζ, το κύρος και την υστεροφημία του συλλόγου της Μπαρτσελόνα η απόφαση να μείνει εκτός αεροπλάνου ο Τομάς Ερτέλ. Κηλίδα στην ιστορία των Καταλανών. Ειδικά σε μια εποχή πανδημίας, ένας σύλλογος σαν την Μπαρτσελόνα, δεν προβαίνει σε μια τέτοια κίνηση.

ΥΓ2: Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ζήτησε συγνώμη από τον Βασίλη Σπανούλη που δεν τον έβαλε στο τέλος του αγώνα με τη Ρεάλ και όλα καλά. Όσοι έχουν παίξει μπάσκετ (ακόμα και στην ΕΣΚΑ) καταλαβαίνουν πόσο «άρρωστο» είναι αυτό για έναν προπονητή και μια ομάδα.