Ένα ημίχρονο δεν φθάνει, για να κερδίσεις ντέρμπι…

Αυτό το ντέρμπι έπρεπε ο Παναθηναϊκός να το κερδίσει για πολλούς και διάφορους λόγους, διότι πάντα πρέπει να κερδίζει τον Ολυμπιακό σε όποια κατάσταση και αν είναι, άρα το γεγονός, ότι έχασε 1-0 είναι αποτυχία. Πόσο μάλλον, όταν από τον Ολυμπιακό απουσίαζαν οι δύο βασικοί φορ και ο καλύτερός του μεσοεπιθετικός. Και οι λόγοι, που έχασε είναι δύο.

Ο πρώτος είναι, ότι ο Παναθηναϊκός έπαιξε στο πρώτο ημίχρονο σαν… τον Λεβαδειακό. Οι παίκτες του μπήκαν φοβισμένοι στο γήπεδο με ξεκάθαρη σκέψη πως δεν θα δεχθούν γκολ και όχι πως να βάλουν. Και αυτό το πέρασε ο Μπόλονι στην ομάδα με την ενδεκάδα, που κατέβασε. Με ένα 4-4-2, με τους Μακέντα, Καρλίτος να είναι ξεκομμένοι από την υπόλοιπη ομάδα και να έχουν μεγάλες αποστάσεις από τις άλλες γραμμές και με τον Χουανκάρ να παίζει στην άκρη αριστερά και να είναι εκτός αγώνα. Ετσι ο Ολυμπιακός με Μπουχαλάκη, Εμβιλά, Καμαρά και τον Φορτούνη ψευτοφόρ είχε τέσσερις μέσους έναντι δύο.

Ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να αλλάξει δεύτερη πάσα και φαινόταν, ότι το γκολ από τον Ολυμπιακό θα έρθει σε κάποια φάση. Και ήρθε στην μοναδική ευκαιρία που έκανε σε ΟΛΟ το ματς, με το γκολ του Φορτούνη, που δημιουργήθηκε από την δεξιά πλευρά, όπου ο κακός Σάντσες απουσίαζε, διότι είχε ακολουθήσει τον Μασούρα και ο Χατζηγιοβάνης δεν πρόλαβε παρά το σπριντ που έκανε να ανακόψει τον Ραφίνια, που σέντραρε.

Αυτή ήταν η ΜΟΝΑΔΙΚΗ φάση του Ολυμπιακού σε όλο το παιχνίδι, αλλά στο πρώτο ημίχρονο ήταν κακή η εικόνα του Παναθηναϊκού τόσο κακή, που έβλεπες, ότι φάση θα μπορούσε να κάνει μόνο από στημένη φάση, όπως και έγινε με την κεφαλιά του Κουρμπέλη, από το κόρνερ του Χατζηγιοβάνη στο 33. Σε αυτό το πρώτο μέρος ο Ολυμπιακός δεν είχε φάσεις, αλλά η κατοχή ήταν στο 65% και η εικόνα του Παναθηναϊκού ήταν αποκαρδιωτική.

ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ, ΕΠΕΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Στο δεύτερο ημίχρονο βγήκε άλλος Παναθηναϊκός από τα αποδυτήρια. Και σε αυτό έπαιξε ρόλο η αλλαγή του Χουάνκαρ και η είσοδος του Σαβιέρ, που έπαιξε πιο μέσα και ο Παναθηναϊκός κέρδισε ένα χαφ, άρχισε να κυκλοφορεί την μπάλα, να έχει την κατοχή και να πιέζει τον Ολυμπιακό. Σημαντική και η προσθήκη στα χαφ του Αλεξανδρόπουλου και με δύο χαφ ο Παναθηναϊκός άλλαξε εικόνα.

Ο Μακέντα με τον Καρλίτος ήταν πιο κοντά με τις άλλες γραμμές και ο Σαβιέρ μπήκε ανάμεσα στις γραμμές και βοήθησε την ομάδα. Φαινόταν, ότι όσο περνάει η ώρα το γκολ θα έρθει, αλλά δεν ήρθε ποτέ. Και δεν ήρθε, διότι χάθηκαν τα άχαστα και σε κάποιες φάσεις κάποιοι παίκτες ενήργησαν ατομικά και όχι ομαδικά.

Στο 56 από κόρνερ του Χατζηγιοβάννη ο Μαουρίσιο είχε κεφαλιά, που δεν βρήκε στόχο. Στο 59 στην καλύτερη φάση του αγώνα Σαβιέρ, Μακέντα, Καρλίτος βρέθηκαν γρήγορα, αλλά ο Χατζηγιοβάνης πλάσαρε από κοντά και ο Σα απέκρουσε. Μεγάλη φάση.

Ο Μπόλονι έβγαλε τον Χατζηγιοβάνη στη συνέχεια, διότι τον είδε, ότι είχε δώσει πολλές δυνάμεις, αλλά σίγουρα η έξοδός του αποδείχθηκε λάθος, διότι υπήρχαν παίκτες, που δεν ήταν καλά (και θα μπορούσαν να βγουν από το παιχνίδι) και ο Καρλίτος και ο Μακέντα με εξαίρεση την μία φάση, που συνεργάστηκαν. Ο Βιγιαφάνιες, που μπήκε είχε πάθος, αλλά φάνηκε, ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω. Με εξαίρεση την πάσα στον Σάντσες, που έχασε μία πολύ καλή ευκαιρία, αφού δεν βρήκε την μπάλα.

Παρόλα αυτά ο Παναθηναϊκός είχε ευκαιρίες να σκοράρει και μεγάλες, Η μία με τον Μακέντα να αστοχεί εξ’επαφής μετά από σέντρα του Ζαγαρίτη, η άλλη στις καθυστερήσεις με τον Καρλίτος να κάνει την κεφαλιά, αλλά ο Σα να αποκρούει και η τρίτη, όταν ο Μαουρίσιο έφευγε μόνος του με τον Καρλίτος και τον Μακέντα δεξιά και αριστερά του, αντίστοιχα, αλλά προτίμησε να ολοκληρώσει την φάση μόνος του, αντί να δώσει την μπάλα. Απαράδεκτη ενέργεια για παίκτη της κλάσης του.

Και επειδή Παναθηναϊκός είμαστε και έχουμε βαρεθεί να μένουμε με τις εντυπώσεις κάποιο από αυτά τα γκολ έπρεπε να μπει και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, όπως δικαιολογία δεν υπάρχει για την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου.

ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΤΗΝ… ΕΦΑΓΕ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

Μέσα σε όλα δύο λεπτά πριν το τέλος ο Μπουχαλάκης έκανε ένα εγκληματικό μαρκάρισμα στο γόνατο του Βιγιαφάνιες, αλλά ο Πορτογάλος διαιτητής έδειξε κίτρινη και ο Ευαγγέλου στο VAR, που το είδε αντί να τον φωνάξει να δείξει την κόκκινη, την είδε και του είπε παίζετε.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΖΑΓΑΡΙΤΗΣ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ

Καλύτεροι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν ο Ζαγαρίτης, που έκανε ότι ήθελε αριστερά και θα είχε την ασίστ στο γκολ, αν ευστοχούσε ο Μακέντα και ο Αλεξανδρόπουλος, που όταν μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο έδωσε ενέργεια, έκοψε μπάλες και βοήθησε και στην δημιουργία. Το γεγονός, ότι αυτοί οι δύο παίκτες ήταν οι καλύτεροι του Παναθηναϊκού εξηγεί και γιατί η ομάδα δεν πήρε τίποτα στο Φάληρο, παρότι είχε τόσες φάσεις…

* Τα όσα έγιναν στο τέλος του αγώνα με τους τραμπούκους να βρίζουν χυδαία τον Μπόλονι από τα επίσημα, αυτός να αντιδράει και στη συνέχεια να τον αναγκάζουν να διακόψει τη συνέντευξη στη Nova είναι άλλο ένα μάθημα πως διδάσκουν ήθος στο Καραϊσκάκη. Φυσικά από τη Nova κανένα σχόλιο.

* Η ανακοίνωση που έβγαλε, με δύο ώρες καθυστέρηση, η ΠΑΕ για όσα άκουσε ο Μπόλονι και την επίθεση αλητείας είναι απαράδεκτη και δείχνει, γιατί έχει μικρύνει ο σύλλογος με αυτή την διοίκηση. Ούτε μία αναφορά για τις ευθύνες του επίσημου Ολυμπιακού, για όλα όσα έγιναν. Ντροπή και τίποτα άλλο. Είστε λίγοι εσείς, που την βγάλατε αυτή την ανακοίνωση, λίγοι για το μέγεθος του Παναθηναϊκού.