Άλλο ένα ντέρμπι μόνο για το... γόητρο!
Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για το ντέρμπι του Σαββάτου με τον Ολυμπιακό, που είναι μόνο για το γόητρο για τον Παναθηναϊκό, όπως έχει πάει και η φετινή χρονιά.
Τα πιο παλιά χρόνια περιμέναμε αυτό το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό με μεγάλη αγωνία και λαχτάρα.
Τα τελευταία χρόνια τα συνεχόμενα λάθη της διοίκησης Αλαφούζου έχουν φέρει τον Παναθηναϊκό σε μόνιμο ρόλο κομπάρσου και παίζει αυτά τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό μόνο για το γόητρό του. Είναι ντέρμπι, που τα παίζει η ομάδα, για να δείξει, ότι ακόμα είναι ζωντανή , για να δώσει λίγη χαρά στον κόσμο της, που έχει γεμίσει πίκρα.
Μοναδική εξαίρεση όλα αυτά τα χρόνια ήταν το παιχνίδι, που έγινε στην Λεωφόρο τον Φεβρουάριο του 2015, όταν ο Παναθηναϊκός με τον Γιάννη Αναστασίου στον πάγκο κέρδισε 2-1 τον Ολυμπιακό και τον πλησίασε στους τρεις βαθμούς. Οι προκλήσεις του προπονητή του Ολυμπιακού Περέιρα και οι χειρονομίες ήταν η αφορμή, για να γίνουν επεισόδια, για τα οποία τιμωρήθηκε στη συνέχεια ο Παναθηναϊκός με αφαίρεση βαθμών με αποτέλεσμα να μείνει εκτός διεκδίκησης πρωταθλήματος.
Αυτό ήταν το μοναδικό παιχνίδι , που είχαμε και την λαχτάρα, για να φθάσουμε τον Ολυμπιακό και να διεκδικήσουμε το πρωτάθλημα. Από κει και μετά κάθε πέρυσι και καλύτερα , κάθε φέτος και χειρότερα.
ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΝΤΕΡΜΠΙ
Στο απαξιωτικό «ποιο ντέρμπι ρε παιδιά», των φίλων του Ολυμπιακού η απάντηση δίνεται με το 0-3 μέσα στο Φάληρο το 2014, στις ισοπαλίες με 1-1 μέσα στο Φάληρο το 2017 και το 2018 που η ομάδα είχε ρόστερ όχι επιπέδου Παναθηναϊκού ή και η περσινή ήττα με 1-0 στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, που ο Ολυμπιακός για να κερδίσει χρειάστηκε η σκανδαλώδης εύνοια από τον Γκεστράνιους, που έπνιξε δύο πέναλτι.
Το ένα μάλιστα ήταν σαν και αυτό, που δόθηκε στον ΠΑΟΚ φέτος κόντρα στον Απόλλωνα στην Ριζούπολη. Αυτά τα αποτελέσματα και οι εμφανίσεις του μη κανονικού Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια είναι οι απαντήσεις, σε όσους λένε απαξιωτικά «ποιο ντέρμπι ρε παιδιά, ας γελάσω».
Από εκεί και πέρα, όλους τους Παναθηναϊκούς τους πονάει το γεγονός, ότι πάει μία δεκαετία, που έχουν να ζήσουν ένα ντέρμπι, που να έχει και βαθμολογικό ενδιαφέρον. Όχι για να μπει στην τετράδα η ομάδα, ή να βγει έκτη, αλλά για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Και τον καταλαβαίνω απόλυτα τον κόσμο, που δεν αντέχει άλλο, δεν δέχεται ότι ο Παναθηναϊκός , η μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα παίζει παιχνίδια με τον Ολυμπιακό μόνο για το γόητρο.
Και όταν παίρνει η ομάδα αποτελέσματα είτε στο Φάληρο, είτε στο ΟΑΚΑ, είτε στην Λεωφόρο η χαρά κρατάει λίγες ώρες και μετά πάλι σκεφτόμαστε, ότι πρωτάθλημα κανείς δεν ξέρει πότε θα ξαναδούμε.
Και αυτό, για μένα είναι το ζητούμενο. Ότι κανείς δεν ξέρει πότε θα ξανακάνουμε πρωταθλητισμό. Η μάλλον για να πω ξεκάθαρα την άποψή μου, που λέω χρόνια τώρα, όσο υπάρχει Αλαφούζος την χαρά του πρωταθλητισμού δεν θα την ζήσουμε. Δεν μπορεί ο άνθρωπος, δεν το έχει με το ποδόσφαιρο , δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Λάθη, λάθη, λάθη και η ομάδα κομπάρσος και δίνει μάχη για να μπει στα play off και να βγει στην Ευρώπη μετά τον τριετή αποκλεισμό-ντροπή.
Άρα το Σάββατο πάμε σε ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, που έχει μόνο γόητρο για τον Παναθηναϊκό. Είναι μία τελευταία ελπίδα, για να πάρει λίγο τα πάνω της η ομάδα και να πάει λίγο καλύτερα στη συνέχεια . Αν έρθει ήττα και εύκολη, τότε η ομάδα θα είναι πολύ δύσκολο να γυρίσει την κατάσταση και όλο και θα χειροτερεύει με απρόβλεπτες συνέπειες.
Επειδή, όμως, πάντα τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό μας σημαδεύουν είτε πάνε καλά, είτε όχι μακάρι ο Μπόλονι να κάνει ό,τι μπορεί, να πάρει τις σωστές αποφάσεις και να παρουσιάσει μία ομάδα, που θα κάνει κατάθεση ψυχής και θα πάρει ένα αποτέλεσμα , που θα μας κάνει για λίγες ημέρες να χαρούμε.
*Για το θέμα το γηπέδου, που μας ταλαιπωρεί 30 χρόνια και βάλε όταν υπάρξουν επίσημες ανακοινώσεις και δούμε τους όρους της συμφωνίας, τότε θα μιλήσω. Μέχρι τότε έχω πει, ότι δεν πρόκειται να πω το παραμικρό διότι βαρέθηκα τα… θα των πολιτικών και των δημάρχων. Κάποτε ο τότε Δήμαρχος Κακλαμάνης είχε ανέβει στον Βοτανικό σε μία μπουλντόζα που είχε τη σημαία του Παναθηναϊκού και φωνάζοντας «βάλε μπροστά» σήμανε την έναρξη των έργων, που δεν έγιναν ποτέ!
Όταν έχουμε ζήσει τέτοιες καταστάσεις είναι λογικό να μην πιστεύουμε τίποτα πέρα από τις επίσημες ανακοινώσεις, όποτε και αν γίνουν. Απλά όταν ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Μαλακατές έχει δεσμευτεί με δήλωσή του, ότι «αν δεν δοθεί λύση για όλα τα τμήματα του συλλόγου δεν φεύγουμε από την Λεωφόρο», περιμένουμε να το κάνει πράξη…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.