Ήττα-ταφόπλακα, μη αναστρέψιμη κατάσταση!

Ο Παναθηναϊκός όχι μόνο δεν κατάφερε να πάρει τη τρίτη σερί νίκη στο Πρωτάθλημα, αλλά έχασε και αυτή η ήττα είναι ταφόπλακα και πάει την ομάδα τρία βήματα πίσω, εκεί, που ήταν πριν κάνει τη πρώτη της νίκη.

Η εικόνα της ομάδας (ποιας ομάδας δεν λέγεται ομάδα αυτό που είδαμε) ήταν με μία λέξη ΘΛΙΒΕΡΗ. Αυτό δεν είναι Παναθηναϊκός και πραγματικά, όσοι έχουν κουράγιο και βλέπουν την ομάδα βλάπτουν σοβαρά την υγεία τους. Οι φανέλες ήταν πράσινες, το τριφύλλι υπήρχε στην καρδιά, αλλά Παναθηναϊκός δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο. Ο Ατρόμητος, που ήταν απλά υποφερτός στο δεύτερο ημίχρονο πήρε τη νίκη με γκολ του Χριστοδουλόπουλου και έστειλε τον Παναθηναϊκό ακόμα πιο χαμηλά στην βαθμολογία και σε μία νέα εσωστρέφεια.

Μετά το παιχνίδι με τον Απόλλωνα και τη νίκη με 1-0 στο ΟΑΚΑ την Τρίτη είχα γράψει, ότι ναι μεν μετράει το τρίποντο, αλλά αν δεν αλλάξει η εικόνα της ομάδας έρχεται νέα γκέλα. Και ήρθε. Για να καταλάβει κανείς, για τι Παναθηναϊκό μιλάμε σε 90 λεπτά αγώνα έκανε 1,5 ευκαιρία. Στο 29’ με τον Σαβιέρ και στο 36’ με τον Χατζηγιοβάνη. Αυτό ήταν όλο. Στο υπόλοιπο διάστημα το απόλυτο μηδέν. Μία ομάδα, που τρίτη πάσα σε φάση ανάπτυξης δεν μπόρεσε να αλλάξει, ήταν απόλυτα προβλέψιμη, χωρίς κανένα πλάνο ανάπτυξης από τα άκρα και τον άξονα και παίκτες λίγους, για να φοράνε αυτή την τόσο βαριά φανέλα.

Και στον πάγκο ένας προπονητής, ο Μπόλονι που βρήκε μία ομάδα διαλυμένη και προσπαθεί να το μαζέψει, αλλά και σε αυτόν δεν πήγε τίποτα σήμερα. Η ομάδα έγινε ακόμα χειρότερη όταν έγιναν οι αλλαγές, ενώ αντίθετα οι αλλαγές του Κάναντι έφεραν το γκολ. Ο Ενσικουλού σέντραρε και ο Χριστοδουλόπουλος σκόραρε.

Ειλικρινά δεν έχω και μεγάλη όρεξη να σταθώ άλλο σε ένα παιχνίδι, που έδειξε για άλλη μία φορά φέτος, ότι ο Παναθηναϊκός έχει σοβαρά προβλήματα και δείχνει, ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Είναι μία ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς παίκτες, που να αξίζουν να φοράνε αυτή τη φανέλα με ελάχιστες εξαιρέσεις και καταλαβαίνει κανείς, ότι η έξοδος στην Ευρώπη γίνεται ένα όνειρο απατηλό.

Άλλη μία μαύρη σελίδα επί εποχής διοίκησης Αλαφούζου γράφτηκε απόψε και όπως έχω πει πάρα πολλές φορές ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει στο γήπεδο την εικόνα που αξίζει να έχει με βάση τον άνθρωπο που την διοικεί.

Αυτή είναι η αλήθεια και όλα τα άλλα είναι να είχαμε να λέγαμε. Η ομάδα είναι άρρωστη από ψηλά, το έχω πει πολλές φορές. Συνεχόμενες λάθος αποφάσεις χωρίς καμία ποδοσφαιρική λογική για χρόνια έχουν φέρει τον σύλλογο σε μία τραγική κατάσταση και αρρωσταίνει και τον κόσμο του. Δεν πάει άλλο…

*Ο Χατζηγιοβάνης μπορεί να μην έκανε τίποτα φοβερό απόψε, αλλά ήταν ο πιο δραστήριος παίκτης της ομάδας. Την αλλαγή του δεν την κατάλαβα. Θα μπορούσε να μείνει στο γήπεδο και να μπει ο Βιγιαφάνιες αντί του Σαβιέρ, αφού ο Αϊτόρ μπήκε και δεν έκανε τίποτα.

*Με όλους αυτούς τους Σαβιέρ και Αϊτόρ που μαζέψαμε δεν μπορώ να καταλάβω πόσο χειρότερος είναι ο Εμμανουηλίδης, που δεν παίρνει καν ευκαιρία σε αυτό το ματς και δεν είναι στις επιλογές του Μπόλονι, όπως και ο Μπουζούκης.

*Το να λέει ο Μπόλονι ότι η ομάδα έπαιξε καλά στο πρώτο μέρος, επειδή ο Ατρόμητος δεν έκανε φάση και επειδή ο Παναθηναϊκός έκανε 1,5 ευκαιρία ίσως δείχνει και το τι θέλει ο ίδιος από την ομάδα. Να μην δέχεται γκολ και να τα κερδίζει με μισό μηδέν. Μόνο που έτσι θα χαθούν βαθμοί και σερί νικών δεν γίνονται και η ομάδα δεν πρόκειται να φθάσει στην τετράδα. Και αν συνεχίσει έτσι θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε μήπως στο τέλος μείνουμε και έξω από τα play off.

*Ο Μακέντα και πάλι ήταν κακός και η αντίδρασή του στην αλλαγή του δείχνει την πολύ κακή του ψυχολογική κατάσταση. Πάντως η αλήθεια είναι, ότι η μπάλα δεν έφθανε σωστά, ούτε στα δικά του πόδια, ούτε στα πόδια του Καρλίτος. Μόνο ο Βιγιαφάνιες μπορεί να τους αξιοποιήσει και αυτό φάνηκε με τις πάσες που επιχείρησε ο Αργεντινός όταν μπήκε στο γήπεδο, αλλά έμοιαζε μόνος…

*Δεν είναι εικόνα σοβαρής ομάδας ο Βέλεθ να κουτσαίνει από το 20’ και να μένει στο παιχνίδι μέχρι το 90’ και φυσικά να εμπλέκεται στην φάση του γκολ, αφού δεν μπορούσε να παίξει στο 100%. Χίλιες φορές να έπαιζε ο κακός Κουρμπέλης στόπερ και να έδινε λίγη ενέργεια στα χαφ ο Αλεξανδρόπουλος.