Μια διαρκής «μάχη»

Το χθεσινό βράδυ στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων δεν μας έκανε σοφότερους. Αντίθετα, μας επιβεβαίωσε και πάλι όλα όσα ξέρουμε. Ότι ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που "χτίζεται" με έναν και μόνο σκοπό. Να παλεύει όλα τα ματς μέχρι την τελευταία τους στιγμή. Μέχρι την τελευταία κατοχή. Ανεξαρτήτως αντιπάλου, ανεξαρτήτως δεδομένων και ανεξαρτήτως σκορ. 

 

Ήταν εξ αρχής δεδομένο πως το έργο του Παναθηναϊκού χθες το βράδυ κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας θα είχε τεράστιο βαθμό δυσκολίας. Δεν ήταν μόνο η ανωτερότητα της ομάδας του Δημήτρη Ιτούδη (ταλέντο, ποιότητα, παραστάσεις, μπάτζετ), αλλά και τα προβλήματα που είχε να διαχειριστεί (και δεν τα χρησιμοποίησε ποτέ ως δικαιολογία) ο Γιώργος Βόβορας. Όγκαστ, Μπέντιλ, Βουγιούκας έξω και σε αυτούς προσθέστε και το το τεχνικό επιτελείο του "τριφυλλιού" δεν είχε αντικαταστήσει ακόμα το κενό του Κίφερ Σάικς. Αυτό όμως είναι... δικό του πρόβλημα. 

 

 

Η ΤΣΣΚΑ ήταν εκ των προτέρων το μεγάλο φαβορί. Το θέμα για τον Παναθηναϊκό ήταν να παρουσιαστεί ανταγωνιστικός και να παλέψει για την νίκη. Και το έκανε. Ακόμα και την στιγμή που οι Ρώσοι κατάφεραν να πάρουν διαφορά 18 πόντων οι "πράσινοι"... επέστρεψαν. Και μάλιστα εις διπλούν. Το κατάφεραν για πολλούς λόγους. Γιατί έχουν έναν προπονητή στον πάγκο τους που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του και παρεμβαίνει συνεχώς (και με πολλούς τρόπους) στην εξέλιξη της κάθε αναμέτρησης. Γιατί έχουν έναν παίκτη σαν τον Νεμάνια Νέντοβιτς που μπορεί να "σκοτώσει" οποιαδήποτε άμυνα και γιατί έχουν παίκτες που "διψάνε" για διάκριση και ψάχνουν ευκαιρίες να βγουν μπροστά. Και το καλύτερο παράδειγμα είναι ο Λευτέρης Μποχωρίδης. Αν ο Έλληνας παίκτης πιστέψει λίγο περισσότερο στον εαυτό του, τότε είναι δεδομένο ότι θα παρουσιάσει ακόμα μεγαλύτερη βελτίωση. Και ο ίδιος και ο Παναθηναϊκός. 

 

 

Βέβαια, μην... τρελαινόμαστε. Ο Παναθηναϊκός χθες δεν μπορούσε να κερδίσει την ΤΣΣΚΑ. Την στιγμή που το επιτελείο των πρωταθλητών είχε να διαχειριστεί μια σειρά προβλημάτων, ο Δημήτρης Ιτούδης έβαζε και... έβγαζε παίκτες όπως οι Τζέιμς, Χίλαρντ, Κλάιμπερν, Μιλουτίνοφ, Χάκετ, Στρέλνιεκς και πάει λέγοντας...Εξαιρετική ομάδα, πολύ καλά δουλεμένη που υπό φυσιολογικές συνθήκες (άνευ κορονοϊού δηλαδή) πάει τρένο για Final-4. 

 

 

Τώρα, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει. Ήρθε η ήττα από την ΤΣΣΚΑ, το ρεκόρ πήγε στο 2-3 και έχει μπροστά του την αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ και ακολούθως με την Εφές. Την ίδια ώρα το τεχνικό επιτελείο της ομάδας προχωρά στην τρίτη προσπάθειά του για να καλυφθεί το κενό του Νικ Καλάθη. Μετά τον Πιέρ Τζάκσον και τον Κίφερ Σάικς, ο Σέλβιν Μακ είναι ο παίκτης που έρχεται να ενισχύσει την περιφέρεια του Παναθηναϊκού. Ο έμπειρος NBAer από την περσινή θητεία του στην  Αρμάνι Μιλάνο μπορεί να μην έδειξε ότι βρίσκεται και στο καλύτερο... φεγγάρι του, αλλά ξέρει καλά ότι ο Παναθηναϊκό είναι η μεγάλη του ευκαιρία για... αναγέννηση. Ο Μακ ταιριάζει... γάντι σε αυτά που ψάχνει ο Βόβορας για το pointguard και αν καταφέρει να "δέσει" άμεσα με την ομάδα τότε οι "πράσινοι" θα μπορέσουν δεδομένα να ανέβουν επίπεδο. 

 

ΥΓ: Ο Άαρον Ουάιτ ακόμα δεν έχει δείξει τίποτα από τις πραγματικές του δυνατότητες και το πραγματικό του ταλέντο. Όμως δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός πως στα τελευταία ματς δείχνει μια... κάποια βελτίωση. Ακόμα είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο αλλά οι τελευταίες του εμφανίσεις μπορεί να τον... αφυπνίσουν.