Τα «μεταφυσικά» και η ουσία στο πουλάει-δεν πουλάει!
Μέχρι να καταλάβει ο Παναθηναϊκός πως δεν του φταίει το… μάτι για την κατάντια του, ούτε μία στις χίλιες δε θα αλλάξει κάτι! Κατά τα άλλα, ας ρωτήσουμε τον αντιπρόεδρο του Εδεσσαϊκού αν πωλείται η ΠΑΕ…
Έχουν περάσει 5 αγωνιστικές. Επίσημων αναμετρήσεων. Πέρασε σχεδόν ένα δίμηνο δράσης. Είναι σαφώς ένα ασφαλές δείγμα για την ομάδα, για τους παίκτες της, για όλα. Απ’ όσα έχουμε δει απ’ το «τριφύλλι», με σεβασμό θα μας επιτραπεί να πούμε πως δεν έχει σχέση ούτε με την κακή ψυχολογία, ούτε με τη νοοτροπία, ούτε με το αν είναι… losers οι παίκτες, ούτε αν φοβούνται να νικήσουν, το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός έγραψε αρνητική ιστορία! Μάλιστα μας μοιάζει αρκετά φθηνό όλο αυτό ως δικαιολογία.
Δεν είναι… μεταφυσικά τα προβλήματα του Παναθηναϊκού. Δεν του φταίει… το μάτι. Ούτε ξαφνικά έγινε loser ο Μακέντα ή ο Κουρμπέλης ή ο Διούδης ή ο Σένκεφελντ ή ο Χατζηγιοβάνης. Δε γίνεται να χειροκροτούνται Αλεξανδρόπουλος, Σερπέζης και όλα αυτά τα παιδιά όταν με ευκολία και κόντρα διαιτησία έφευγαν με 0-0 ισοπαλία σε ντέρμπι με τον αιώνιο, την εποχή που αυτός ήταν σε εξαιρετική κατάσταση μάλιστα! Μέσα στις διακοπές δε θυμήθηκαν οι ποδοσφαιριστές να γίνουν… losers. Είναι και προσβλητικό να λέγεται και ντροπιαστικό. Όχι για τους ποδοσφαιριστές, αλλά για τη συνολική αντιμετώπιση ενός τεράστιου προβλήματος.
Κατά τα άλλα εξίσου κωμική είναι η ανάγνωση της «νοοτροπίας». Που αφορά κυρίως τις μεταγραφές. Των παικτών δηλαδή που «δεν ξέρουν που ήρθαν και σε ποια ομάδα βρίσκονται». Μάλιστα… Γιατί ο Αϊτορ για παράδειγμα αν μάθει το που έχει έρθει, δε θα σταματά τα… σλάλομ στο χορτάρι και θα περνά δύο-δύο τους αντιπάλους. Ή ο Σαβιέρ θα θυμηθεί στα 28 του πως είναι ακραίος επιπέδου και θα κάνει τη διαφορά.
Όσο για την ψυχολογία, δε χρειάζεται και διδακτορικό για να καταλάβει ο καθένας πως όταν δεν έρχονται αποτελέσματα, η ψυχολογία θα είναι… στα πατώματα. Στο ποδόσφαιρο οι νίκες δίνουν ψυχολογία. Είναι η ΑΒ του αθλητισμού. Αν νικάς, όλα είναι σούπερ, τα αποδυτήριά σου έχουν εξαιρετικό κλίμα κτλ. Αν χάνεις, όλα είναι γεμάτα νεύρα και εντάσεις. Τόσο απλά τα πράγματα…
Δεν καταλαβαίνουμε λοιπόν σε τι βοηθούν όλες αυτές οι αναλύσεις. Πράγματα που είναι τόσο απλά και χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία για μια ομάδα που αποφασίστηκε να κάνει πολλά πίσω βήματα μέσω αλλαγής προπονητή, μέσω αλλαγής λογικής-πλάνου-φιλοσοφίας, μέσω μεταγραφικών κινήσεων που ήρθαν με αύξηση μπάτζετ και στην ουσία σου διατήρησαν το ίδιο ποιοτικό επίπεδο (στην καλύτερη) σε κομβικές θέσεις που ήθελες ενίσχυση.
Με τις ψυχολογίες, τις νοοτροπίες, το αν είναι… losers οι ποδοσφαιριστές, απλά χάνουμε το δάσος. Το πραγματικό ποδοσφαιρικό πρόβλημα που είχε ο Παναθηναϊκός και με λάθη διοικητικά το αύξησε αντί να το «μαζέψει». Ισχύει το έσπειρες ανέμους, τώρα θερίζεις θύελλες. Απλά το αδιανόητο κι αυτό που ποτέ δεν πρόκειται να εξηγηθεί λογικά από κανέναν, είναι η χρονική στιγμή. Στη σεζόν που πρέπει να επιστρέψεις Ευρώπη, στη σεζόν που πρέπει να κάνεις… δήλωση επιστροφής, ξαφνικά έσβησες όλη σου την προσπάθεια και πάμε πάλι απ’ την αρχή. Γιατί απ’ τα τέλη Οκτώβρη του 2020, το μυαλό όλων πηγαίνει στο πόσο μεγάλες ανάγκες θα έχει ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι του 2021!
Αφήνουμε τα ΞΕΚΑΘΑΡΑ ποδοσφαιρικά «εγκλήματα» και πάμε σε ένα άλλο θέμα… Η εκδήλωση ενδιαφέροντος των Αμερικανών επιχειρηματικών (και ομογενών φυσικά) για την ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Όλη αυτή η κουβέντα για το αν είναι σοβαρή η προσέγγιση, αν υπάρχει προοπτική, αν πωλείται η ΠΑΕ και πάει λέγοντας. Τα αφήνουμε στην άκρη, ας πιστεύει ο καθένας αυτό που θέλει. Γιατί το χειρότερο στην υπόθεση πλειοψηφικού πακέτου μετοχών της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, είναι πως μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει ο καθένας!
Εμείς αυτό που ξέρουμε είναι πως ο ιδιοκτήτης τον Σεπτέμβριο του 2017 αποφάσισε να αποχωρήσει. Σταμάτησε να πληρώνει και οδήγησε τον Παναθηναϊκό στις πιο… μαύρες μέρες της ιστορίας του. Στιγμές ντροπής με σωτηρία λόγω αλλαγής κανονισμών, με τιμωρία απ’ την Ευρώπη, με αφαιρέσεις βαθμών, περιορισμούς μεταγραφών, προσφυγές κτλ. Τότε λοιπόν λεγόταν πως θα δώσει τις μετοχές αν παρουσιαστεί κάποιος ενδιαφερόμενος.
Καλοκαίρι του 2018 επανήλθε ο Γιάννης Αλαφούζος (δεν αναφερόμαστε καν στις ιστορίες με τον Παϊρόζ Πιεμπονγκσάντ). Άρχισε ξανά να πληρώνει, παρότι ποτέ δεν είπε πως τελικά άλλαξε απόφαση και δε φεύγει. Έμεινε και οι διαρροές από τότε τον ήθελαν να δίνει κάποια στιγμή συνέντευξη Τύπου για να εξηγήσει τι άλλαξε, τι έγινε ακριβώς τέλος πάντων. Πέρασαν πάνω από δύο χρόνια κι ακόμη περιμένουν οι Παναθηναϊκοί…
Μέσα σε αυτό το διάστημα, πάει σε συναντήσεις ιδιοκτητών για το καλό του ποδοσφαίρου, πάει στη λίγκα, πάει γήπεδο, πάει στις προπονήσεις. Λογικό να το κάνει αφού είναι μεγαλομέτοχος. Αλλά τελικά θέλει να είναι ή δε θέλει; Είναι εκεί μέχρι να βρεθεί πρόταση ή δεν πουλάει;
Δεν είναι δυνατόν μέσω διαρροών και κειμένων να συζητιέται το αν πουλάει ή δεν πουλάει την ΠΑΕ. Ούτε είναι τόσο απλό, σα να μιλάμε για ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο. Γιατί δεν βγάζει μια ανακοίνωση να πει τι θέλει. Να πει τι ζητάει. Να πει τι περιμένει. Να πει ποιοι είναι οι στόχοι του ως ποδοσφαιρικός παράγοντας-μεγαλομέτοχος μιας τεράστιας ομάδας που στα χέρια του μαράζωσε!
Αυτό που ακούγεται και γράφεται γύρω-γύρω, είναι πως δε θα πουλήσει και δε θα φύγει, μέχρι να προχωρήσει ο Βοτανικός (αν και όταν γίνει) προκειμένου τότε να έχει την ευκαιρία να βγάλει περισσότερα χρήματα απ’ την μεταβίβαση των μετοχών. Ισχύει; Γιατί δεν το λέει ο ίδιος; Επίσης ακόμη και να ισχύει, τι να περιμένει ο κόσμος; Πως θα φυτοζωεί η ομάδα του μέχρι να είναι έτοιμες οι εγκαταστάσεις; Κοινώς, θα προχωρά με το τεταρτο-πέμπτο μπάτζετ στη χώρα και γενικά όντας ένα σύνολο που θα ευελπιστεί στην καλύτερη να τερματίζει σε θέσεις που ίσως οδηγούν στην Ευρώπη; Ας μιλήσει κάποιος ΕΠΙΣΗΜΑ και ΞΕΚΑΘΑΡΑ!
Βαρέθηκαν οι Παναθηναϊκοί τις διαρροές και τις φήμες και τις πληροφορίες. Είναι αδιανόητο ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός να μην ξεκαθαρίζει τα πράγματα και να βαλτώνει η κατάσταση μέρα με την ημέρα. Με αποτέλεσμα να μη λαμβάνει κανείς στα σοβαρά το τι γίνεται. Δε φταίει η εκδήλωση ενδιαφέροντος του καθενός για την ΠΑΕ. Φταίει η ίδια η αντιμετώπιση του μεγαλομετόχου. Διότι ο Παναθηναϊκός ως εταιρεία αν θέλετε, αντιδρά σαν τον αντιπρόεδρο του Εδεσσαϊκού. Εμείς πουλάμε, αλλά αυτοί δεν κάνουν πρόταση, μετά μας είπαν πως θα κάνουν πρόταση αλλά τότε εμείς δε θέλαμε να πουλήσουμε και μετά είπαμε να μπουν συμπαίκτες αλλά δεν ήθελαν να μπουν συμπαίκτες και τελικά δεν μπήκαν κι εμείς δε θέλαμε κι… αυτό ακριβώς τίποτα άλλο.
Η σειρά είναι απλή: Πωλείται η ΠΑΕ; Να μαθευτεί επίσημα. Δεν πωλείται; Επίσης. Αν δεν πωλείται, ποιο είναι το πλάνο και η διάθεση για την ΠΑΕ Παναθηναϊκός που βουλιάζει κάθε μέρα και περισσότερο σε επίπεδο στάτους; Όχι με διαρροές και φήμες, από επίσημα χείλη όλα αυτά! Από τον ίδιο τον Γιάννη Αλαφούζο! Και μετά θα είναι ευκολότερο να αξιολογηθούν όσοι εκδηλώνουν ενδιαφέρον. Αν όντως είναι σοβαρές περιπτώσεις ή όχι. Τώρα το να κρίνουμε από πριν το αν είναι σοβαρό το ενδιαφέρον του καθενός, είναι αστείο απ’ τη στιγμή που είναι εντελώς ασόβαρη και τραγική η επικοινωνία του ιδιοκτήτη γύρω απ’ το θέμα.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.