Αρρώστια, κατάντια, ξεφτίλα!

Ούτε τώρα, ούτε τον Βόλο, δεν μπόρεσε να κερδίσει ο Παναθηναϊκός παρά το γεγονός, ότι μέχρι τις καθυστερήσεις είχε αυτό το εύθραυστο μεν, αλλά πολύτιμο 1-0. Στις καθυστερήσεις, όμως, έγινε μία φάση από το πουθενά, ο Βόλος ισοφάρισε και το σοκ είναι μεγάλο. Είναι η πρώτη φορά, που ο Παναθηναϊκός μετά από τα πρώτα πέντε παιχνίδια στο πρωτάθλημα δεν έχει νίκη.

Η ελεύθερη πτώση συνεχίζεται αν και άλλαξε ο προπονητής και ήρθε ο Μπόλονι, που φυσικά μέσα σε λίγες ημέρες δεν μπόρεσε να αλλάξει και πολλά πράγματα. Έτσι, όπως φαίνεται η ομάδα θα μοιάζει με… θαύμα, αν καταφέρει στο τέλος του πρωταθλήματος και μετά τα play off να είναι στην τέταρτη θέση και να μπορεί να παίξει στην Ευρώπη.

Η ομάδα χωρίς να κάνει κάτι πολύ καλό κι έχοντας κάνει κάποιες φάσεις, έβαλε ένα γκολ με τον Καρλίτος μετά από πολύ ωραίο γύρισμα του Μαουρίσιο. Λίγα δευτερόλεπτα πριν ο Καρλίτος δεν είχε ευστοχήσει από την βούλα του πέναλτι. Στη συνέχεια ο Παναθηναϊκός έκανε περισσότερο διαχείριση, παρά προσπάθεια να πετύχει ένα δεύτερο γκολ και το κακό έγινε στις καθυστερήσεις.

Το ξέρω, ότι θα γίνει τώρα μία κουβέντα «που θυμήθηκε τον Μολό ο Μπόλονι, που ήταν άφαντος από την ώρα, που μπήκε» και γιατί «δεν έκανε και τις άλλες τρεις αλλαγές που μπορούσε». Όταν ένας προπονητής είναι στην ομάδα λίγες ημέρες δεν μπορώ να του χρεώσω τίποτα. Πολύ απλά διότι δεν ξέρει την ομάδα και προσπαθεί να την μάθει. Μοιάζει άδικο το γεγονός, ότι μπήκε ο Μολό και όχι ο Εμμανουηλίδης, αλλά ο Μπόλονι τον Μολό ξέρει καλά από την Μονακό, πριν από χρόνια, αυτόν έβαλε. Θα μπορούσε να βάλει και έναν  χαφ ακόμα τον Αλεξανδρόπουλο αντί του Μαουρίσιο, που είχε προδοθεί από τις δυνάμεις του στο δεύτερο ημίχρονο.

Το ξαναλέω, όμως, είναι λάθος να κάνουμε απόψε οποιαδήποτε κουβέντα για τον Μπόλονι. Είναι μόλις λίγες ημέρες στην ομάδα, τώρα μαθαίνει. Τα ποδοσφαιρικά «εγκλήματα» έγιναν το καλοκαίρι με τους γνωστούς υπεύθυνους, όπως έχω καταγράψει πάρα πολλές φορές. Αυτός ο Παναθηναϊκός, που βλέπουμε είναι ο Παναθηναϊκός του Αλαφούζου και του Ρόκα, που πήραν τις αποφάσεις.

Η ομάδα φαίνεται, ότι είναι βαριά άρρωστη και όσο περνάει ο καιρός και η ομάδα δεν κάνει νίκη, τόσο πιο πολύ βαραίνει η φανέλα, γι’ αυτούς που την φοράνε και οι περισσότεροι από τους οποίους σε έναν κανονικό Παναθηναϊκό δεν θα έπαιζαν. Μακάρι να πέσω έξω, αλλά δεν βλέπω αυτή την στιγμή, πως η ομάδα θα μπορέσει να μπει στην τετράδα με 3  βαθμούς σε πέντε παιχνίδια. Έτσι όπως είναι η κατάσταση η χρονιά έχει τελειώσει από τον Οκτώβριο και τον Γενάρη και το καλοκαίρι πάλι θα κοιτάζουμε πάλι να δίνουμε αποζημιώσεις και να διώχνουμε παίκτες, που είτε είναι τραυματίες, είναι πέρασαν και δεν ακούμπησαν.

Ο φόβος έχει μπολιάσει αυτή την ομάδα και βλέπεις, ότι κάτι θα γίνει και η ομάδα δεν θα μπορέσει να πάρει τη νίκη. Έγινε στην Λάρισα , έγινε και απόψε. Όταν πάει το ματς στις καθυστερήσεις την τρως την μπάλα…

Ο Παναθηναϊκός του Γιάννη Αλαφούζου είχε μία ομάδα στρωμένη πέρυσι με προπονητή πολύ καλό και την διέλυσε ο ιδιοκτήτης. Τα μεγάλα λάθη δεν μπορούν να καλυφθούν σε μία χρονιά, όπου ήδη η ομάδα έχει αλλάξει τρεις προπονητές σε πέντε αγώνες και έτσι όπως πάει σε κανένα , δύο μήνες θα έχει καεί κι ο Μπόλονι.

Μία ομάδα χωρίς ψυχολογία, με παίκτες, χωρίς προσωπικότητα (με ελάχιστες εξαιρέσεις κι ένας τέτοιος είναι ο Μαουρίσιο όταν θα είναι έτοιμος) και χωρίς φρεσκάδα , χωρίς τρεξίματα και χωρίς ανθρώπους να μπορούν να διαχειριστούν μία τέτοια κρίση. Πως θα αλλάξει αυτή η εικόνα και πότε θα αλλάξει και αν θα αλλάξει ένας Θεός ξέρει….

*Ο Καρλίτος έχει χάσει το πέναλτι, αλλά έχει βάλει το γκολ κι έχει χάσει κι άλλα δύο. Ο Μακέντα ήταν εκτός τόπου και χρόνου και έμεινε μέχρι το τέλος. Ο μόνος, που παίρνει πάνω από την βάση σήμερα είναι ο Σάντσες, που έδειξε άλλο πρόσωπο, κέρδισε το πέναλτι, δημιούργησε καταστάσεις από δεξιά, αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια.