Η βραδιά που «ψήλωσε» ο ΠΑΟΚ
Τα αυτονόητα και τα απαραίτητα είναι συχνά υπέρ-αρκετά.
Θα πέρναγε ο ΠΑΟΚ τη Μπενφίκα σε διπλή αναμέτρηση; Η λογική λέει «δύσκολα»: απέναντι σε μια πιο ποιοτική και πιο ακριβή ομάδα, έχεις τις καλύτερες πιθανότητες σε μονό παιχνίδι, στην οικεία έδρα σου. Θα είχε καμία λογική να παίξει ο ΠΑΟΚ τη Μπενφίκα «στο ξέφωτο»; Να προσπαθήσει δηλαδή από το πρώτο ημίχρονο να επιβάλει το παιχνίδι του, να δημιουργήσει, να κρατήσει τη μπάλα στα πόδια του και να γίνει εκείνος το αφεντικό του παιχνιδιού; Εγώ λέω όχι: οι τεχνίτες παίκτες της Μπενφίκα θα εκμεταλλεύονταν τα κενά που θα άφηνε ανασταλτικά ο ΠΑΟΚ και θα τον τιμωρούσαν με την ταχύτητά τους στην κόντρα. Θα έπρεπε ο ΠΑΟΚ να είναι το ίδιο «τσαμπουκαλεμένος» και στο πρώτο ημίχρονο, που εμφανίστηκε πολύ προσεκτικός και αρκετά παθητικός; Τελικά, έπραξε πολύ καλά που έπαιξε συντηρητικά στο πρώτο μέρος και πολύ πιο θαρραλέα στο δεύτερο: έχοντας το 0-0 στο πρώτο 45λεπτο, ήξερε ότι μετέφερε την πίεση και το «πρέπει» στους Πορτογάλους, που κάποια στιγμή θα ανοίγονταν και θα έκαναν λάθη στην προσπάθειά τους να σκοράρουν και να προκριθούν.
Ο ΠΑΟΚ νίκησε και προκρίθηκε απόλυτα δίκαια. Ίσως διότι η Μπενφίκα ήταν πνευματικά και αγωνιστικά ανέτοιμη γι' αυτή την αναμέτρηση. Ίσως διότι οι Πορτογάλοι υποτίμησαν τον ΠΑΟΚ και μπήκαν στην Τούμπα με τη μύτη ψηλά. Ίσως διότι ο καλός Ζεσούς αναλώθηκε περισσότερο στις σκέψεις ότι ο Φερέιρα τον ξέρει καλά και στην έπαρση του πόσο καλός είναι και πόσο καλό είναι που επέστρεψε στη Μπενφίκα και λιγότερο ασχολήθηκε με το να μάθει αυτός τον Φερέιρα και το πώς παίζει ο ΠΑΟΚ. Κυρίως όμως ο ΠΑΟΚ νίκησε και προκρίθηκε, διότι έκανε σωστά όλα εκείνα τα μικρά πραγματάκια που έπρεπε να κάνει για να περάσει μια καλύτερη ομάδα.
Θυμίζω πως ο ΠΑΟΚ έπαιξε κόντρα στη Μπενφίκα, έχοντας ένα σωρό αλλαγές και απουσίες σε σχέση με την περασμένη σεζόν - άλλους βασικούς και άλλους αναπληρωματικούς, άλλοι έλειψαν λόγω τραυματισμού κι άλλοι έφυγαν: χωρίς Βιεϊρίνια και Μάτος, χωρίς Μαουρίσιο και Μίσιτς, χωρίς Ντάγκλας Αουγκούστο και Ροντρίγκο, χωρίς Λημνιό και Ζαμπά. Έπαιξε με δεξί μπακ - ανάγκης, τον Κρέσπο. Με Μιχαηλίδη στην τριάδα της άμυνας και το wonder-kid Τζόλη να έχει ένα τεράστιο βάρος να κουβαλήσει. Με ελάχιστες ποιοτικές λύσεις στον πάγκο, ο Φερέιρα έπρεπε και να καταρτίσει την καλύτερη δυνατή 11άδα και να έχει στο μυαλό του τι μπορεί να αλλάξει φέρνοντας παίκτες από τον πάγκο, αν το ματς «στράβωνε». Και με όλα αυτά τα βαρίδια, όλες αυτές τις σκοτούρες, πήρε το «σκαλπ» του Ζεσούς, απενεργοποίησε όλα τα βαριά όπλα της Μπενφίκα, κινδύνευσε ελάχιστα στο πρώτο μέρος, πάτησε γκάζι στο δεύτερο βάζοντας δυο γκολ και αν δεν ήταν τόσο φοβικός στο τέλος ή αν ο Σφιντέρσκι δεν ήταν τόσο «κρύος» στο διάστημα που αγωνίστηκε, δεν θα είχε περάσει αυτή τη μίνι - λαχτάρα στις καθυστερήσεις.
Καμιά φορά, τα αυτονόητα και τα απαραίτητα, είναι υπερ-αρκετά στο ποδόσφαιρα. Και ο ΠΑΟΚ όλα αυτά τα έκανε με απόλυτη προσήλωση και αφοσίωση στο πλάνο του προπονητή. Ενός προπονητή που προσπαθεί φέτος να φτιάξει τη «δική του ομάδα», με λιγότερα και φτηνότερα υλικά σε σχέση με πέρυσι, αλλά παράλληλα με τη δική του φιλοσοφία να αποτυπώνεται πιο έντονα στους παίκτες του, καθώς έχει ξεκινήσει πια η δεύτερη σεζόν του στη Θεσσαλονίκη. Στην Ελλάδα της ισοπέδωσης, «ξαφνικά» ο Άμπελ Φερέιρα δεν είναι τόσο κακός προπονητής, που «τον κρατήσαμε μόνο και μόνο διότι θα έπρεπε να πάρει μια γερή αποζημίωση αν τον διώχναμε». Και με τα έσοδα που μπήκαν ήδη στα ταμεία (13 εκατομμύρια), αλλά και με την ελπίδα - προοπτική της πρόκρισης στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, που συνεπάγεται 20 εκατομμύρια με το «καλημέρα», τα 3 εκατομμύρια που θα πάρει ο ΠΑΟΚ από τη Μίντλεσμπρο για τον Άκπομ μοιάζουν λίγα και τα 4-5 που ήλπιζαν να φέρει ο Γιαννούλης, μοιάζουν τα μισά από τα χρήματα που μπορούν πλέον να εισπράξουν, αν επιμείνουν να τον πουλήσουν.
Ο ΠΑΟΚ γύρισε το διακόπτη τη στιγμή που απέκλεισε τη Μπεσίκτας και εξασφάλισε ότι το μενού θα έχει φέτος Ευρώπη, έστω και στους ομίλους του Γιουρόπα. Και χωρίς αυτό το ευρωπαϊκό άγχος, έφτιαξε η ψυχολογία του και άνοιξε η όρεξή του τόσο πολύ, ώστε να «καταπιεί» και τη Μπενφίκα. Η Κράσνονταρ θα είναι πιο δύσκολη αποστολή, σε δυο παιχνίδια πλέον και με τους Ρώσους να είναι - λογικά - πιο «ψυλλιασμένοι» για το τι πρόκειται να αντιμετωπίσουν από τον Φερέιρα. Αλλά φόβητρο την Κράσνονταρ δεν τη λες σε καμία περίπτωση και ο ΠΑΟΚ μοιάζει πλέον ικανός να κάνει τη μεγάλη υπέρβαση.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.