Ο Καρλίτος είναι άλλο επίπεδο κι άλλο η κριτική, άλλο η ανθρωποφαγία!

Μετά την απογοήτευση όλων μας και μόλις περνάει η πίκρα και η στενοχώρια, για την ήττα στην πρεμιέρα από τον Αστέρα στην Τρίπολη, αρχίζεις και βλέπεις τα πράγματα πιο ψύχραιμα.

Μέσα στην ήττα της πρεμιέρας πέρασε σχεδόν απαρατήρητη η σπουδαία εμφάνιση του Καρλίτος, κυρίως στο πρώτο μέρος. Μπορεί να έπαιζε εκτός θέσης, αλλά συνήθιζε να βγαίνει στον άξονα κι όταν το έκανε ήταν πολύ επικίνδυνος.

Ο Ισπανός φορ μπορεί να στάθηκε άτυχος και στο δοκάρι και να μην πέτυχε γκολ, αλλά οι κινήσεις του μαρτυρούν ότι πρόκειται για επιθετικό, που έχει να δει ο Παναθηναϊκός από την εποχή του Μπεργκ. Άλλο στιλ, αλλά σπουδαία κλάση και ο Καρλίτος και σκόρερ.

Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχω να δω έναν παίκτη να έχει την ικανότητα του Καρλίτος σε απευθείας εκτελέσεις φάουλ. Στο παιχνίδι με τον Αστέρα η μπάλα πήγε στο δοκάρι, στο επόμενο θα πάει μέσα. Αν δει κανείς το ιστορικό του Καρλίτος θα διαπιστώσει, ότι έχει πολύ καλές εκτελέσεις φάουλ και σε αυτό είχε μεγάλο πρόβλημα ο Παναθηναϊκός εδώ και χρόνια και φέτος θα έχει ένα όπλο, που δεν είχε.

Με τον Καρλίτος, λοιπόν, είναι απαραίτητο να βρεθεί ο τρόπος να εκμεταλλευτεί ο Πογιάτος την δύναμή του εντός περιοχής. Εκεί, που βλέπει εστία κι έχει το γκολ, το εύκολο γκολ, που έλειπε από τον Παναθηναϊκό τα προηγούμενα χρόνια. Με τον Καρλίτος στην επίθεση ο Παναθηναϊκός έχει έναν παίκτη, που μπορεί να τον ανεβάσει επίπεδο, αν τον αξιοποιήσει. Και με την ποιότητά του έχει τη δυνατότητα να περάσει και έναν αντίπαλο και να «εκτελέσει». Ο Καρλίτος είναι το πολύ καλό νέο της πρεμιέρας και ο κόσμος, αν η ομάδα δεν έχανε, θα στεκόταν στον Ισπανό επιθετικό που έδειξε με το καλημέρα ότι κάνει την διαφορά.

Πάμε τώρα στον Πογιάτος. Μετά το ματς με τον Αστέρα επισήμανα –ίσως με σκληρό τρόπο είναι η αλήθεια, αλλά πάντα στα πλαίσια της κριτικής- τα λάθη, που κατά την εκτίμησή μου έκανε ο Ισπανός. Επειδή, όμως, στην Ελλάδα η κριτική με την ανθρωποφαγία είναι πολύ κοντά θέλω να τονίσω, ότι ο οποιοσδήποτε ξένος προπονητής ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ να έχει τον χρόνο του, για να παρουσιάσει αυτό, που έχει στο μυαλό του. Όταν θα έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες του πρωταθλήματος, όταν θα μάθει τους παίκτες του, την ομάδα του, τους αντιπάλους του. Αυτό είναι το ποδοσφαιρικά ΣΩΣΤΟ. Πόσο μάλλον, για ένα προπονητή, που δεν έχει προπονήσει πρώτη ομάδα στην καριέρα του.

Μακριά από μένα οι ανθρωποφαγίες. Απλά το κακό με τον Πογιάτος είναι ότι τον χρόνο που δικαιούται να έχει, δεν τον έχει στον Παναθηναϊκό, διότι υπάρχουν απαιτήσεις με το καλημέρα, αφού φέτος ο στόχος είναι η ομάδα να κάνει ένα βήμα παραπάνω. Συν, ότι η περίοδος προετοιμασίας φέτος ήταν πολύ μικρή. Άρα ο Πογιάτος πρέπει στις δύο εβδομάδες που έχει μπροστά του να βρει το σχήμα, που θα του φέρει νίκες. Απαίτηση για αποτελέσματα υπάρχει τώρα και όχι για να παίξει μπάλα η ομάδα.

Αν έρθουν οι νίκες, θα έρθει και η μπάλα και η καλή απόδοση. Οπότε ο Πογιάτος –κακώς-δεν έχει χρόνο και πρέπει να έχει στο μυαλό του, ότι στο επόμενο παιχνίδι η νίκη είναι μονόδρομος. Να βρει τον τρόπο, να βάλει τους παίκτες στις θέσεις τους και να πάρει τη νίκη. Διότι αν δεν έρθει η νίκη θ’ αρχίσει Οκτώβρη μήνα να γίνεται κουβέντα, για προπονητή! Άδικο, πολύ άδικο για μένα, ειδικά για έναν ξένο προπονητή, που δουλεύει για πρώτη φορά σαν πρώτος. Άδικο, αλλά πραγματικότητα.

Επίσης, να το επαναλάβω. Αν δεν προχωρήσει η ιστορία με τον Πογιάτος ο ίδιος δεν ΕΧΕΙ καμία ευθύνη. Η μεγάλη ευθύνη θα είναι του Ρόκα και φυσικά του Αλαφούζου, που έκανε δεκτή την εισήγηση του τεχνικού διευθυντή και πήραν μία απόφαση με μεγάλο ρίσκο, όπως γράψαμε από την αρχή.