Με όποιον δάσκαλο κι αν κάτσεις!

 Έξι μήνες είναι πολλοί. Πάρα πολλοί. Και δεν θα μείνω αυστηρά στα του Παναθηναϊκού. Μισός χρόνος είναι τεράστιο διάστημα για οποιονδήποτε έχει μάθει να «ζει και να αναπνέει» για το μπάσκετ. Είτε είναι παράγοντας, είτε είναι προπονητής, είτε είναι παίκτης, είτε είναι φίλαθλος, είτε είναι δημοσιογράφος. Και το γεγονός πως όλοι μας καταφέραμε να βγούμε αλώβητοι από αυτή την αποχή και το μπάσκετ να είναι και πάλι εδώ (σε Ελλάδα και Ευρώπη) και να πατάει γερά στα πόδια του έτοιμο να επιστρέψει είναι μεγάλο κατόρθωμα.

Η «δίψα» όλων για μπάσκετ είναι τεράστια. Και η αλήθεια είναι ότι στο Κάουνας οι «Ζαλγκιραίοι» μας (απ)έδειξαν ότι με πρόγραμμα, προσοχή και τήρηση των απλών κανόνων όλα μπορούν να γίνουν. Μέχρι να επανέλθουμε στην κανονικότητα. Και μιας και ο λόγος για κανονικότητα ας περάσουμε κατευθείαν στον Παναθηναϊκό.

Η πρώτη του…βουτιά

Γιατί ο Παναθηναϊκός που είδαμε στο Κάουνας δεν είναι ο κανονικός Παναθηναϊκός. Για να δούμε τον κανονικό Παναθηναϊκό, αυτό που έχει στο μυαλό του ο Γιώργος Βόβορας θα περάσει αρκετός χρόνος ακόμα. Και αυτό είναι το πρώτο και απόλυτο συμπέρασμα που βγήκε από τα δύο φιλικά. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι απέναντι στον Έλληνα τεχνικό και τους συνεργάτες του αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Και αν γινόταν κάτι διαφορετικό τότε θα ήταν… παράξενο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πρόκειται για μια παντελώς νέα ομάδα, με νέους παίκτες με ποιότητα (αλλά όχι την εμπειρία παλαιοτέρων ετών) και έναν προπονητή που έχει όλα τα εχέγγυα να επιτύχει, αλλά και του ίδιου είναι η πρώτη του… βουτιά σε τόσο βαθιά νερά.

Τα ξέραμε, τα είδαμε…

Τα βασικά του νέου Παναθηναϊκού τα ξέραμε. Μας τα έχουν πει αρκετές φορές οι ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας. Άμυνα, ενέργεια, αιφνιδιασμοί, ελεύθερα σουτ. Στην μετά-Καλάθη εποχή, οι παίκτες του «τριφυλλιού» επιθετικά οφείλουν να γίνουν πιο δημιουργικοί από τον ίδιο τους τον εαυτό και να μπορέσουν όλοι μαζί να καλύψουν το κενό που άφησε ο playmaker της Μπαρτσελόνα. Και σε αυτό το κομμάτι τα πρώτα δείγματα των «πράσινων» δεν ήταν άσχημα. Αντιθέτως. Κόντρα στην Ζαλγκίρις οι ασίστ ήταν 15 (με 8/27 τρίποντα), ενώ απέναντι στην Άλμπα ο αριθμός των ασίστ έφτασε τις 24 (με 15/33 τρίποντα).

Να αφήνουν τα πνευμόνια τους

Την ίδια ώρα ο μέσος όρος ηλικίας του Παναθηναϊκού είναι τέτοιος που επιτρέπει στους παίκτες του «τριφυλλιού» να αφήνουν… τα πνευμόνια τους στο παρκέ σε κάθε παιχνίδι. Με έναν πιο σικ τρόπο θα λέγαμε να βγάζουν όλη την ενέργεια που διαθέτουν. Και παίκτες όπως ο Παπαπέτρου, ο Σαντ-Ρος, ο Μπέντιλ, ο Μήτογλου, ο Όγκαστ, ο Φόστερ είναι μερικά εξαιρετικά παραδείγματα γι αυτό το στοιχείο του παιχνιδιού.

Σχέση… ερωτική

Επιθετικά τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Νέντοβιτς, Τζάκσον, Φόστερ, Παπαπέτρου θα έχουν την μπαγκέτα και θα «οδηγούν» τους υπολοίπους. Λογικά, μετά από τα δύο ματς του Κάουνας και ο τελευταίος κατάλαβε την «ερωτική» σχέση του Νέντοβιτς με τα αντίπαλα καλάθια, αλλά και τον εκτελεστικό «οίστρο» του Μάρκους Φόστερ.  Για να είμαστε σωστοί και ειλικρινείς, ακόμα όμως είναι πολύ νωρίς για αρκετούς παίκτες οι οποίοι φάνηκαν ανέτοιμοι. Παλιοί και νέοι. Απόλυτα φυσιολογικό.

Είχαμε τα diflections, μας ήρθε και το ratio

Μια γενική εικόνα του Παναθηναϊκού, για να καταλάβουμε που βαδίζουμε, είναι αυτό που είπε ο Γιώργος Βόβορας μετά το τέλος της αναμέτρησης με την Άλμπα. Η σχέση ασίστ-λαθών. Το λεγόμενο ratio. Είχαμε τα τελευταία χρόνια τον Πιτίνο να μας λέει για τα deflections, τώρα θα έχουμε το ratio. Ο Παναθηναϊκός στα δύο ματς που έδωσε στην Λιθουανία έκανε πάρα, πάρα πολλά λάθη. Κάποια δικαιολογούνται, κάποια όχι. Στην κανονική ζωή όμως 36 λάθη σε δύο εκτός έδρας αγώνες Ευρωλίγκας σε οδηγούν με… μαθηματική ακρίβεια σε δύο… ναυάγια. Αν ο Παναθηναϊκός καταφέρει να ελέγξει τη σχέση των ασίστ (βασικός στόχος μετά την φυγή Καλάθη) με τα λάθη τότε θα έχει κάνει το σημαντικότερο βήμα για να πετύχει κάτι καλό.

ΥΓ1: Ο Παναθηναϊκός φέτος έχει παίκτες «εκτελεστές». Και είναι δεδομένο ότι θα βρει τα ελεύθερα σουτ. Το θέμα είναι να μπορέσει να σταθεροποιήσει τα ποσοστά του.

ΥΓ2: Δεινός εκτελεστής ο Φόστερ. Δεδομένα. Το παλικάρι το έχει και φαίνεται. Όμως, για να τα λέμε όλα, είναι πολύ νωρίς για να κάνουμε συγκρίσεις. Στο top επίπεδο δεν έχει δοκιμαστεί ακόμα.  

ΥΓ3: Θετική εικόνα άφησε στο δημιουργικό κομμάτι ο Τζάκσον αλλά και γενικότερα ο… αναβαθμισμένος Μπέντιλ.