Χρόνος δεν υπάρχει, η αρχή κρίνει τα πάντα!

Κλήρωση Πρωταθλήματος, φιλικό με τον ΠΑΟΚ. Δύο σημαντικά στοιχεία που «δείχνουν» πράγματα για τον Παναθηναϊκό. Την ομάδα που προσπαθεί να «χτίσει» ο Ντάνι Πογιάτος. Για την ακρίβεια η δουλειά πρέπει ήδη να αρχίσει να… βγαίνει, καθώς χρόνος δεν υπάρχει πλέον. Έμεινε μόλις μία εβδομάδα και ουσιαστικά ήδη μπορεί να πει κανείς όχι πως συνεχίζεται η προετοιμασία του «τριφυλλιού», αλλά πως άρχισε η προετοιμασία για το ματς με τον Αστέρα στην Τρίπολη!

Ας τα πάρουμε με τη σειρά όμως. Πολλά συμπεράσματα απ’ το φιλικό με τον ΠΑΟΚ ίσως να μην μπορούν να βγουν. Αλλά αυτά που προκύπτουν είναι σημαντικά. Ας ξεκινήσουμε με τα θετικά. Η ομάδα ειδικά στο δεύτερο μέρος πίεσε ψηλά, έκλεψε πολλές μπάλες, κέρδιζε επιθέσεις και δημιουργούσε ευκαιρίες. Αυτό μάλιστα το συνδύασε με το να μην δέχεται φάσεις στο transition του ΠΑΟΚ. Γιατί το δύσκολο είναι ακριβώς αυτό, με την πίεση ψηλά να μπορέσεις δηλαδή να έχεις ισορροπία στο να μην είσαι… μπάτε σκύλοι αλέστε στα μετόπισθεν. Με τη Λαμία σε αρκετές περιπτώσεις έγινε αυτό. Ο ΠΑΟΚ όσες ελλείψεις κι αν είχε, σαφώς είναι πιο ποιοτική και πιο «ψημένη» ομάδα στο να εκμεταλλευτεί τους χώρους που θα του δώσεις. Συν το γεγονός πως δεν είναι δικαιολογία, αλλά σαφώς είναι πιο έτοιμος καθώς ήδη έπαιξε το ματς… της χρονιάς γι’ αυτόν με την Μπεσίκτας. Αν δεν είχε προκριθεί θα μιλάγαμε για σεζόν σχεδόν καταστροφική από τώρα!

Στα πρόσωπα τώρα, ο Σερπέζης ήταν καλός, ο Φακούντο Σάντσες στο δεύτερο ημίχρονο έδειχνε άλλος παίκτης σε σχέση με αυτά που είδαμε κόντρα στην Λαμία και στο πρώτο 45λεπτο με τον ΠΑΟΚ. Ξεκάθαρα όμως ξεχώρισε ο Καρλίτος. Διότι είναι τεράστια απόδειξη της ποιότητάς του, ο τρόπος με τον οποίο ανταπεξήλθε στις απαιτήσεις απ’ αυτόν σε μια θέση που δεν είναι η φυσική του. Ο Ισπανός δεν είναι εξτρέμ. Έπαιρνε πρωτοβουλίες όμως, έδειξε όλα εκείνα τα στοιχεία που κάλλιστα θα τον κατατάξουν στα σημαντικότερα φορ του Πρωταθλήματος και ταυτόχρονα είχε κάτι σπουδαίο κι ας μη σκόραρε: Επιχείρησε 3-4 σουτ περίπου, είτε εντός είτε εκτός περιοχής, είτε από δύσκολη θέση, είτε με τη μία σε χρόνο που η αντίπαλη άμυνα να ξαφνιαστεί. Όλες οι απόπειρές του ήταν εντός εστίας. Ένας φορ που βρίσκει εστία απ’ όπου δοκιμάσει και με όποιο τρόπο δοκιμάσει να σκοράρει, τότε ναι έχει ποιότητα!

Ας πάμε και στα λιγότερο θετικά τώρα. Θα περίμενε κανείς λίγη περισσότερη απειλή απ’ τα πλάγια. Ειδικά όταν στη μία πλευρά που ήταν και η δυνατή σου (δεξιά) οι αντίπαλοι είχαν τον Μπίσεσβαρ. Κατά συνέπεια μπορούσες με ευκολία να βάλεις στη… μέση τον Κρέσπο και να γίνεις μόνιμη πηγή κινδύνου από εκεί. Δεν το έκανες όμως και αυτό το κρατάμε ως κάτι που θέλει διόρθωση.

Δεύτερο σημείο που μπορεί να σταθεί κανείς ως στοιχείο που θέλει βελτίωση, έχει να κάνει με τον Αγιούμπ. Ο Μαροκινός σε αντίθεση με τον Καρλίτος, αγωνίστηκε την περασμένη σεζόν. Είναι στην ομάδα από τον περασμένο Γενάρη. Ακόμη περιμένουμε να δείξει την ποιότητά του. Όχι πως ένα φιλικό θα έκανε κανέναν να πει «τι παικταράς είναι», όπως τώρα δε θα τον βγάλουμε… άχρηστο. Αλλά ξεκάθαρα πρέπει να αρχίσει να δείχνει πράγματα. Μην ξεχνάμε πως σε θεωρητικό επίπεδο είναι το πιο καθαρό κεντρικό χαφ που έχεις στο ρόστερ σου. Ο Σερπέζης ήταν σαφώς ανώτερος σε σύγκριση με τον Αγιούμπ για παράδειγμα.

Όπως και να έχει διορθώσεις μπορούν να γίνουν, δοκιμές είναι τα φιλικά άλλωστε και τα αποτελέσματα πραγματικά δεν έχουν καμία σημασία. Απλά να έχουμε στην άκρη του μυαλού μας πάντα, πως το 4-3-3 είναι σύστημα που αν το υπηρετήσεις σωστά, σου δίνει τεράστια πλεονεκτήματα. Ταυτόχρονα όμως, είναι απαιτητικό αναφορικά με τα «υλικά» που χρειάζεσαι. Ένα αν δε σου «κάθεται» σωστά, καταρρέει όλη η προσπάθεια και φαίνεσαι απλά κακός. Ίσως λοιπόν το να επιδιώκει η ομάδα να έχει για εξτρέμ έναν φορ, ή για 8άρι έναν επιτελικό μέσο, ή οτιδήποτε τέτοιο τέλος πάντων, να μην αποτελεί και τόσο καλή ιδέα. Ο προπονητής σαφώς και ξέρει καλύτερα, ας το σημειώσουμε ως ανησυχία όμως.

Ειδικά απ’ τη στιγμή που το Πρωτάθλημα είναι τόσο κοντά. Σε λίγες μέρες πλέον ο Παναθηναϊκός αρχίζει τις υποχρεώσεις του σε ένα πρόγραμμα που μόνο καλό δεν ήταν. Τα δύο εκτός με Τρίπολη και Λάρισα 1η και 3η αγωνιστική, σε συνδυασμό με τη μη διεξαγωγή του ματς με τον Απόλλωνα την 2η αγωνιστική (θα γίνει σε άλλη ημερομηνία) καθιστά κάθε… στραβοπάτημα με απίστευτα άσχημη διαδικασία. Ειδικά σε μια νέα ομάδα που πρέπει να «χτίσει» τον χαρακτήρα της μέσω της αυτοπεποίθησης και του σωστού «ψησίματος» σε επίπεδο νοοτροπίας. Αυτό δε γίνεται στη θεωρία αλλά στην πράξη. Αυτοπεποίθηση που δεν αφορά μόνο τους παίκτες, αλλά και τον προπονητή και τον κόσμο!

Βλέπετε πιθανό στραβοπάτημα, αυτόματα θα φέρει αμφιβολίες για τον Πογιάτος, κάτι που θα είναι άδικο τόσο νωρίς (μιλάμε συνολικά για το πρώτο διάστημα του Πρωταθλήματος) όμως δεν μπορεί να αλλάξει. Ειδικά ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται και θέτει στόχους σε επικοινωνιακό επίπεδο ο Παναθηναϊκός, κάνει τους πάντες να χάνουν το δάσος. Μιλάμε για μια ομάδα που είναι άγνωστο πότε θα βρεθεί στο καλύτερο επίπεδό της και τι είδους επίπεδο είναι αυτό. Ξαναλέμε, τα ματς όπως τα έβγαλε η κλήρωση είναι το λιγότερο… παγίδες. Και από τη μία στιγμή στην άλλη ο ενθουσιασμός που «φυτεύτηκε» σε μεγάλο βαθμό, μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ. Κάτι που θα είναι καταστροφικό για την προσπάθεια της ομάδας.

Όπως είναι λάθος και μάλιστα τεράστιο, το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός ακόμη δεν έχει αποκτήσει τον αριστερό μπακ που θέλει και τον κεντρικό χαφ που τόσο χρειάζεται. Κινήσεις που αφορούν βασικούς ποδοσφαιριστές, δε συζητάμε για τα… μπαλώματα στο ρόστερ. Από το πρώτο ματς ο Παναθηναϊκός δεν έχει δικαίωμα για… στραβοπατήματα. Μην ξεχνάμε πως ο στόχος να βγει Ευρώπη σε μια σεζόν που θα τον οδηγήσει στην Ευρώπη, δεν είναι προς συζήτηση. Άρα επιβάλλεται να είσαι τουλάχιστον τέταρτος (που σαφώς δεν είναι επιτυχία), έχοντας πέρα από τους τρεις που ήταν πάνω από σένα την περασμένη σεζόν (Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ), έναν Άρη που έχει ενισχυθεί, έναν Ατρόμητο που μέχρι στιγμής τα πηγαίνει εξαιρετικά σε επίπεδο προετοιμασίας, έναν ΟΦΗ που μένει να δούμε σε τι σημείο βρίσκεται φέτος και πάει λέγοντας.

Δεν είναι παίξε γέλασε τα πράγματα. Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να έχει ολοκληρώσει τις βασικές του κινήσεις για το ρόστερ… χθες. Ακόμη κι αν αποκτηθούν σήμερα που λέει ο λόγος τόσο ο αριστερός μπακ όσο και ο κεντρικός χαφ, θα πρέπει να προσαρμοστούν, να μάθουν τους συμπαίκτες τους και όλα αυτά αν είναι σε καλό επίπεδο φυσικής κατάστασης και ρυθμούς, για να πάνε να παίξουν στην Τρίπολη. Εκεί που δε θα είναι διαθέσιμος ο Βιγιαφάνιες, δε θα υπάρχει ο Χατζηθεοδωρίδης και ουσιαστικά τα δεδομένα δεν είναι ευνοϊκά σε μια έδρα που ποτέ και για κανένα λόγο δεν ήταν… φιλική απέναντί σου.

Μη γελιέστε, σε ψυχολογικό επίπεδο ακόμη και μια ισοπαλία στον Αστέρα με δεύτερη αγωνιστική να μην παίζεις και τη βαθμολογία να σε δείχνει εσένα με 1 βαθμό (έχοντας ματς λιγότερο) και άλλους να έχουν πιθανότατα 6, αυτόματα η αναμέτρηση στη Λάρισα θα είναι κάτι περισσότερο από τελικός! Μόλις 3η αγωνιστική σε ένα σενάριο που είναι άσχημο, αλλά δεν είναι… επιστημονικής φαντασίας. Ας εστιάζουμε στις ανάγκες λοιπόν και ας μην βλέπουμε πως παντού υπάρχουν… πεταλουδίτσες και ροζ συννεφάκια. Δεν είναι κακό. Κι αν όντως υπάρχουν, ας μας μείνει η χαρά στο τέλος!