Η… ζαριά των άκρων!

Από την περασμένη σεζόν φαινόταν πως ο Παναθηναϊκός έχει τεράστια ανάγκη κάλυψης κενών στα άκρα. Στα «φτερά» της μεσοεπιθετικής γραμμής. Εκεί όπου ο Μπουζούκης έπαιξε ως ακραίος (δεξιά) για πολλά ματς, χωρίς να είναι η θέση του. Μετά ήρθε ο Νάγκι που σαφώς ήταν ναι μεν ακραίος, αλλά συγκεκριμένων δυνατοτήτων όπως αποδείχθηκε. Αυτόματα λοιπόν η κάλυψη των κενών στους εξτρέμ, έγινε προτεραιότητα.

Η βασική κίνηση που έκανε ο Παναθηναϊκός ήταν ο Αϊτορ. Ο Ισπανός ήρθε παίρνοντας ένα απ’ τα ακριβότερα συμβόλαια στην ομάδα. Αυτόματα τον καθιστά βασική επιλογή (τουλάχιστον) το συγκεκριμένο γεγονός. Θα πρέπει να είναι ο παίκτης που θα κάνει τη διαφορά για να το πούμε απλά. Διότι τα άκρα της μεσοεπιθετικής γραμμής, είναι το στοιχείο που… ανοίγει άμυνες, δίνει πλάτος, σκοράρει, γίνεται έξτρα επιθετικός. Κομβική υπόθεση λοιπόν το να σου βγουν οι παίκτες αυτοί.

Να κρίνουμε τον Αϊτορ απ’ όσα έχουμε δει μέχρι τώρα, είναι αστείο. Το μεγάλο ερώτημα είναι να δούμε αν θα μπορεί να δώσει στο «τριφύλλι» κάτι που απαιτείται χωρίς δεύτερη κουβέντα: Το ένας με έναν. Αν ο εξτρέμ σου (ειδικά ο βασικός) είναι καλός στο χώρο, τότε πραγματικά τσάμπα συζητάμε. Στο χώρο οι πάντες είναι καλύτεροι. Όταν πρέπει να βρουν μπροστά τους άμυνες Λαμίας ή Λάρισας είναι το θέμα τι θα κάνουν. Εκεί θες τον εξτρέμ σου να σε πάρει… απ’ το χέρι.

Πέρα απ’ τον Αϊτορ ήρθε κι ο Σαβιέρ. Ο Πορτογάλος περισσότερο ως εναλλακτική. Μέχρι τώρα πιο… ορεξάτος μοιάζει ο πρώην παίκτης της Τοντέλα. Αλλά ξαναλέμε, είναι νωρίς, πολύ νωρίς. Το ζήτημα είναι να σου βγει η… ζαριά! Στα εξτρέμ θες εξάρες όχι παίξε γέλασε. Διαφορετικά η ομάδα δε θα πετύχει. Τόσο απλά. Όσο καλοί κι αν είναι οι χαφ (μαζί με αυτόν που θα έρθει), όσο καλά φορ κι αν έχεις (που έχεις), τύχη δεν υπάρχει χωρίς εξτρέμ επιπέδου. Είναι επιπέδου; Θα το δούμε.

Αυτή η κίνηση και η δοκιμή με τον Καρλίτος αριστερά, θα φανεί αν είναι τυχαία ή αν όντως τον σκέφτεται ο προπονητής και για εκεί. Αν όντως τον σκέφτεται και για εκεί όμως, μήπως ακυρώνονται οι άλλες μεταγραφές των εξτρέμ; Κι αν ακυρώνονται (ξαναλέμε είναι νωρίς υποθέσεις κάνουμε) πώς θα μπορέσει ο Παναθηναϊκός να ανέβει επίπεδο αναγκασμένος να έχει ένα κλασικό φορ στα άκρα; Διότι ο Καρλίτος… πέρασε και δεν ακούμπησε από τη θέση του εξτρέμ. Και θα είναι άδικο για τον Ισπανό να κριθεί παίζοντας σε μια θέση που δεν ξέρει και δεν είναι η φυσική του.

Συν τοις άλλοις, η χρησιμοποίηση του Χατζηγιοβάνη στη δεξιά πλευρά μέχρι τώρα, δε φαίνεται να του ταιριάζει και τόσο. Του αφαιρείται η διαγώνια κίνηση που τόσο του αρέσει και είναι το σήμα κατατεθέν του ουσιαστικά. Για να έχει περισσότερο χώρο δράσης. Στα δεξιά μοιάζει να γίνεται μονότονος κινούμενος παράλληλα με τη γραμμή.

Συνολικά όπως κι αν το δει κανείς, ο Παναθηναϊκός δείχνει να πειραματίζεται αρκετά για τις θέσεις των εξτρέμ. Αν αυτό είναι καλό ή κακό, θα το δείξει το μέλλον. Πάντως στην περίπτωση που δεν αισθάνεται κανείς σιγουριά με τις κινήσεις ενίσχυσης που έγιναν για τα εξτρέμ, τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο. Μην ξεχνάμε πως οι συγκεκριμένες μεταγραφές (κυρίως ο Αϊτορ) ήταν αυτές για τις οποίες «καιγόσουν» περισσότερο από κάθε άλλη.

Το θετικό βέβαια είναι πως υπάρχουν λύσεις. Αλλά οι πολλές λύσεις αν δε σου «βγαίνουν», μόνο αναστάτωση μπορούν να φέρουν. Μην ξεχνάμε κάτι ακόμη. Στο «τριφύλλι» υπάρχει ο Βιγιαφάνιες που είναι δίχως άλλο τεράστιο κεφάλαιο για την ομάδα. Τις καλύτερες εμφανίσεις του στον Παναθηναϊκό, τις έκανε ως δεξιός ακραίος (επί Ουζουνίδη). Ας το έχουμε κι αυτό στην άκρη του μυαλού μας. Ειδικά αν αποκτηθεί τελικά ο χαφ που τόσο χρειάζεται η ομάδα. Αυτός που θα είναι βαρόμετρο για την ομάδα και όχι απλά συμπληρωματικός δηλαδή.

Τέλος, καθοριστικό σημείο για τους ακραίους είναι και οι μπακ. Ο Σάντσες κι αυτός που θα έρθει για αριστερά, αν συνδυάζονται σωστά με αυτούς που θα είναι μπροστά τους, όλα θα είναι καλύτερα. Δε λέμε κάτι νέο, ούτε έγινε κανείς σοφότερος θα μας πείτε. Απλά στον Παναθηναϊκό το ένα κι ένα κάνουν δύο, είναι κάτι που χρειάζεται. Το απλό δηλαδή και όχι το εξειδικευμένο. Να έχεις τον μπακ που θα ανεβαίνει, να έχεις τον εξτρέμ που θα μπορεί να περάσει τον αντίπαλό του και δε θα περιμένει να βρει χώρο για να απειλήσει. Έχει ταλαιπωρηθεί πολύ το «τριφύλλι» τα τελευταία χρόνια. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, πέραν του Χατζηγιοβάνη εξτρέμ που να έκανε τη διαφορά πρέπει να είδαμε τελευταία φορά με τον Εμποκού! Κάτι Μπεκ, Μολό, Μουνιέ κτλ, ήρθαν, έμειναν, δεν έπαιξαν. Αν σε αυτή τη λίστα προστεθεί κάποιο απ’ τα φετινά ονόματα, τότε… τη βάψαμε!

Υ.Γ. Συγγνώμη αλλά ενθουσιασμός στο θέμα του γηπέδου δεν υπάρχει. Ας γίνουν ανακοινώσεις, ας γνωστοποιηθούν οι όροι, ας μάθουμε τα πάντα και βλέπουμε. Απλά μια σημείωση: Αν προγραμματίζεται να δοθούν 150 εκατ. ή 200 ή 500 εκατομμύρια που λέει ο λόγος, για πιθανή κατασκευή εγκαταστάσεων, δεν είναι ούτε ένα ευρώ χαρισμένο! Ο Παναθηναϊκός ΠΑΡΑΧΩΡΕΙ ΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ… ΦΙΛΕΤΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ. Μην τρελαθούμε κιόλας και μην ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε…