Το ρόστερ έχει και ποιότητα και «βάθος»

 «Αφού πήρε Καρλίτος, σίγουρα θα πουλήσει Μακέντα». Ζονκ! Ο Μακέντα, παρά το ενδιαφέρον του Ερυθρού Αστέρα και το φλερτ με τα πετρελαιοδολάρια, ανανέωσε με τον Παναθηναϊκό μέχρι το 2023. «Ξεχάστε τον Σένκενφελντ, από τη στιγμή που ήρθε ο Βέλεθ». Ούτε εδώ υπήρξε ιδιαίτερα καλή πετυχεσιά: και ο Βέλεθ ήρθε και ο Σένκενφελντ ανανέωσε. Και ο Φακούντο Σάντσες ήρθε για να καλύψει τη θέση του δεξιού μπακ και η περίπτωση του Ντιόγκο Βιάνα είναι σε καλό δρόμο, ο οποίος είναι ένας επίσης αξιόλογος δεξιός μπακ.

Παρότι υπάρχουν ακόμα εκκρεμότητες στο πράσινο ρόστερ, όπως η απόκτηση αριστερού μπακ και η προσθήκη ενός ποιοτικού κεντρικού χαφ στο στυλ του Ανουάρ (μακάρι να είναι ο ίδιος ο Ανουάρ), τα όσα έχουμε δει ως τώρα, σε επίπεδο μεταγραφών, ανανεώσεων και σοβαρού ενδιαφέροντος για παίκτες με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, είναι πως υπάρχει ένα ξεκάθαρο πλάνο στο μυαλό του Ρόκα και του Πογιάτος: μια ουσιαστική ποιοτική αναβάθμιση του ρόστερ, αλλά όχι μόνο σε επίπεδο «βασικών». Με άλλα λόγια, η ομάδα που φτιάχνεται δεν θα έχει μια «καλή 11άδα» που θα είναι «πλύνε - βάλε» κι αν τραυματιστεί κάποιος ή τιμωρηθεί θα γίνονται αλχημείες, αλλά θα έχει ποιότητα και στον πάγκο της, ώστε να υπάρχουν αξιόπιστες λύσεις αν προκύψουν απουσίες αλλά και plan-B στη διάρκεια ενός αγώνα, αν η ομάδα δεν «τραβάει».

Ακριβώς αυτό το θέμα, της έλλειψης δηλαδή ποιοτικών λύσεων από τον πάγκο, «πόνεσε» πέρυσι τον Παναθηναϊκό σε αρκετές περιπτώσεις. Ο Περέα ήταν φιλότιμος αλλά όχι «αντι-Μακέντα», όταν τραυματίστηκε ο Ζαχίντ η ομάδα κόπηκε στα δυο, όταν έλειπε ο Γιόχανσον ή ο Ινσούα από τα άκρα, οι αντικαταστάτες τους δεν έδειχναν ότι μπορούν να κάνουν τα πράγματα που έκανε ο Σουηδός και ο Αργεντινός και πάει λέγοντας. Και δεν έχει τελικά σημασία το αν έχεις πιο βαρύ ή πιο ελαφρύ πρόγραμμα, αν έχεις ή όχι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, άρα και περισσότερα παιχνίδια μέσα στη σεζόν, αλλά και τι υλικό υπάρχει ώστε να μπορέσει η ομάδα να πετύχει τους στόχους της. Και μην ξεχνάμε ότι ο πρώτος στόχος φέτος, που τελείωσε η ευρωπαϊκή τιμωρία του Παναθηναϊκού, είναι το ευρωπαϊκό εισιτήριο, σε μια χρονιά όπου ο συναγωνισμός αναμένεται ακόμα πιο έντονος: Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Άρης, εγώ θα έλεγα και Ατρόμητος του Κάναντι, γιατί όχι και ΟΦΗ και κάποιος άλλος που μπορεί να ξεχωρίσει, δείχνουν ότι θα έχουμε μια χρονιά πολύ ενδιαφέρουσα.

Για να μπορέσει λοιπόν ο Παναθηναϊκός να πρωταγωνιστήσει, όπως θέλει να τον δει ο κόσμος του, χρειάζεται ποιότητα, βάθος στο ρόστερ και πληθώρα επιλογών για τον καινούργιο προπονητή. Ώστε να μπορεί να δουλέψει το 4-3-3 αλλά και σχήμα με δυο επιθετικούς για όποτε χρειαστεί. Ώστε να μπορέσει να προβάρει σχήμα με τετράδα στην άμυνα αλλά και τρία στόπερ με δυο φουλ-μπακ σε κάποια παιχνίδια που μπορεί να του φανεί χρήσιμο. Ώστε να έχει τη δυνατότητα να δει την ομάδα του να αναπτύσσεται από τον άξονα ή από τα άκρα, ανάλογα με τις αδυναμίες του εκάστοτε αντιπάλου.

Το πώς θα τα καταφέρει αυτά, είναι δουλειά του ίδιου - για να τον επιλέξει ο Ρόκα και να τον προσλάβει η διοίκηση, προφανώς το βιογραφικό του και η δουλειά του (κυρίως) στις Ακαδημίες της Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν πειστικά «χαρτιά». Εκείνος λοιπόν θα βρει πώς και πότε μπορούν να συνυπάρξουν ο Καρλίτος με τον Μακέντα, ποια θα είναι η πιο λειτουργική και αποτελεσματική αμυντική τετράδα αφού ολοκληρωθεί το ρόστερ, πού ακριβώς θα «τοποθετήσει» τον Βιγιαφάνιες ώστε να κουμαντάρει καλά την ομάδα και πώς θα «στήσει» τα κεντρικά του χαφ, ώστε και ανασταλτικά να θωρακίσει την ομάδα αλλά και δημιουργικά να την βοηθήσει. Και λογικό είναι να θέλει το χρόνο του ο Πογιάτος, όπως τον θέλει και ο Καρλίτος και ο Σαβιέρ και ο Αϊτόρ και ο Φακούντο, ακόμα κι ο «παλιός - νέος» Βιαγιαφάνιες, ώστε να μας δείξουν όλοι τους μαζί με τους υπόλοιπους παίκτες, ότι η φετινή υπέρβαση άξιζε και τον κόπο και τα χρήματα και τις προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν.