Ήταν δίκαιο κι έγινε πράξη!

Αν το καλοσκεφτείτε τα τελευταία μεγάλα φορ στον Παναθηναϊκό, έφευγαν πάντα νωρίτερα απ’ τη στιγμή που θα έπρεπε. Άχαρα, αναγκαστικά, ξενερώνοντας τους πάντες. Ο Σισέ πήγε στη Λάτσιο επειδή δεν μπορούσες να τον πληρώνεις. Ο Φιγκερόα (τον γούσταρε ο κόσμος και ήταν και παικτάρα γι’ αυτό τον αναφέρουμε) μέσα σε μια μέρα βρήκε πρόταση κάπου στην Ασία και πωλήθηκε μετά από επιθυμία του ίδιου. Ο Μπεργκ παραχωρήθηκε στα Εμιράτα ξεκινώντας την πιο δύσκολη εποχή στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Κανείς δεν ολοκλήρωσε όπως έπρεπε την πορεία του στην ομάδα. Κανείς δεν έμεινε όσο θα γούσταρε ο κόσμος. Θα μας πείτε και πότε θα δεχόταν ο κόσμος να φύγει ένας παίκτης όπως αυτοί; Μετά από στιγμές δόξας. Μετά από τίτλους. Μετά από Ευρωπαϊκές πορείες. Όχι λόγω οικονομικών αναγκών!

Η συμφωνία με τον Φεντερίκο Μακέντα δεν έρχεται να προσθέσει το όνομά του σε αυτή τη λίστα. Δεν είναι τέτοιου επιπέδου όνομα, αλλά δεδομένα είναι ποιοτικότατος ποδοσφαιριστής. Άλλωστε πόσοι έχουν αγωνιστεί στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ πριν γίνουν 20 ετών και ήταν… σαπάκια; Βασικά τον είδαμε δύο χρόνια. Ένα φορ που σκοράρει, ένα φορ που ξέρει μπάλα, που ταιριάζει να παίζει απέναντι σε κλειστές άμυνες. Συνδυάζει τη δημιουργία με την εκτέλεση, πράγμα που δεν είναι εύκολο να το βρεις στη θέση του φορ. Τον ξέρετε όμως, μην το κουράζουμε… Δύο χρόνια απέδειξε κάτι που δεν είναι απλό στον Παναθηναϊλό: Πως αξίζει να φορά τη φανέλα με το «9». Πως αξίζει να είναι απ’ τους ηγέτες της ομάδας. Πως θα μπορούσε να είναι μέλος ενός Παναθηναϊκού κανονικού! Αυτό τα λέει όλα.

Η αποχώρησή του έμοιαζε να είναι κοντά. Γιατί η ομάδα δε θα του προσέφερε νέο συμβόλαιο που ο ίδιος θα ήθελε. Στην πιο μεστή ποδοσφαιρική του ηλικία, προερχόμενος απ’ την κορυφαία σεζόν της καριέρας του, έχοντας μπροστά του μια τριετία-τετραετία εξαιρετικού ποδοσφαίρου! Ακόμη ένας παίκτης που τον… έβγαλες απ’ το βούρκο που είχε πέσει (ελεύθερος από ομάδα Β’ Ιταλίας ήρθε στον Παναθηναϊκό μην ξεχνιόμαστε) κι ενώ πρέπει να καρπωθείς το γεγονός μέσω των επιτευγμάτων του, φαινόταν πως θα τον χάσεις! Η απόφαση που πάρθηκε, όμως, ήταν ολόσωστη! Ήταν άκρως Παναθηναϊκή και λογική. Του έγινε πρόταση για νέο συμβόλαιο με καλύτερες απολαβές σαφώς (οι 250.000 που προβλέπει η τρέχουσα συμφωνία είναι λίγα για την αξία του), το ίδιο το παιδί απέδειξε πως πάντα πρώτη επιλογή στο μυαλό του ήταν και είναι ο Παναθηναϊκός, οπότε πάμε για… τέλος καλό όλα καλά με τις υπογραφές και των συμβολαίων!

Έρχεται να προστεθεί αυτή η συμφωνία στις υπάρχουσες με τον Κουρμπέλη και τον Διούδη, στην απόκτηση του Βιγιαφάνιες και τον Καρλίτος. Κινήσεις που ανεβάζουν τον Παναθηναϊκό. Κινήσεις που πέρα από την δεδομένη αγωνιστική ενίσχυσή σου, συνδυάζουν και την απομάκρυνση από μια μίζερη πραγματικότητα που υπήρχε. Αυτή των φθηνών συμβολαίων, αυτή των «ταβάνι 200.000 ευρώ», αυτή που σε έκανε να είσαι ο φτωχός συγγενής του Πρωταθλήματος, ενώ είσαι κοτζάμ Παναθηναϊκός! Θα μας πείτε τώρα δηλαδή γίναμε υπερομάδα και θα τα σαρώσουμε όλα; Όχι βέβαια, αλλά είναι βήμα μπροστά. Το να κρατάς τους καλύτερους παίκτες σου είναι επιτυχία, μην κοιτάτε που ως τέτοια «πωλείται» πλέον η ακριβή πώληση! Άλλων θέμα αυτό, ας το λύνουν μόνοι τους, συνεχίζουμε με Παναθηναϊκό.

Αυτόματα έχεις βελτιωθεί σημαντικότατα επιθετικά. Την περασμένη σεζόν ο Παναθηναϊκός είχε τον Μακέντα και πίσω απ’ αυτόν τον Περέα με τον Καμπετσή. Τώρα θα έχει τον Ιταλό μαζί με τον Καρλίτος και θα ακολουθεί ο Ιωαννίδης. Δε ξεκάθαρη η αναβάθμιση, λόγω της παραμονής του Ιταλού και του δικαιώματος που έχει να αγωνιστεί και ο Καρλίτος πλέον. Δύο φορ που μπορείς να βασιστείς πάνω τους σε όλα τα επίπεδα. Σκοράρισμα, άνοιγμα χώρων στην επίθεση, ικανότητα εκτός περιοχής αλλά και στο κουτί, ενώ ταυτόχρονα έχεις και εμπειρία, ηγετικές φυσιογνωμίες. Που μπορούν να σε πάρουν και να σε οδηγήσουν στα δύσκολα.

Συν τοις άλλοις, είναι και η επίδραση που υπάρχει στα αποδυτήρια. Ο Μακέντα μένει σε μια ομάδα που ήρθε ενώ ήταν στα δύσκολά της. Δεν βρήκε τον Παναθηναϊκό στα ανεβάσματά του και του έγινε χάρη που αποκτήθηκε. Η πορεία τους ήταν κοινή. Από τη… λάσπη σιγά-σιγά να ανέβουν και ανέβηκαν. Περισσότερο ο παίκτης και πρέπει να ακολουθήσει και η ομάδα. Αλλά σε αυτό το διάστημα «δέθηκε» μαζί της ο Κίκο, ενώ ταυτόχρονα έγινε πρόσωπο με επίδραση θετική στα αποδυτήρια. Πέρασε δύσκολες και κακές στιγμές. Ήταν εκεί και συνεχίζει να είναι. Ακόμη και στα βιντεάκια που τραγουδά Αργυρό, αντιλαμβάνεται κανείς πως δεν είναι απλά ένας ξένος καλός παίκτης σε μια Ελληνική ομάδα. Είναι βασικό συστατικό του γκρουπ και της ψυχοσύνθεσής του.

Όπως και ο Καρλίτος δείχνει να είναι… έξω καρδιά σε τέτοιο επίπεδο. Αγωνιστικά θα τον δούμε. Τον συνοδεύουν εξαιρετικές συστάσεις, αλλά πάντα οι κρίσεις γίνονται στο γήπεδο. Όμως ο Ισπανός δείχνει να είναι παιδί που θα δεχτεί τις ισορροπίες. Δε θα παραπονεθεί αν είναι στον πάγκο για να το πούμε απλά. Δε θα παραπονεθεί αν δεν έχει τη φανέλα του βασικού σπίτι του. Αυτό καθιστά ομαλή την συνύπαρξή του με τον Μακέντα. Μια συνύπαρξη που θα βοηθήσει τρομερά τον Παναθηναϊκό σε επιθετικό επίπεδο.

Απ’ όποια πλευρά κι αν το δει κανείς, η παραμονή Μακέντα έχει μόνο θετικά. Κι οικονομικά ακόμη. Έχοντας δει τον Μακέντα πως παίζει. Γνωρίζοντας πόσα γκολ βάζει, πώς τα βάζει, πόσο προσφέρει, θεωρεί κανείς πως με τα λεφτά που θα παίρνει ο Ιταλός (πάνω-κάτω 400.000) θα μπορούσε να φέρει ο Παναθηναϊκός ικανότερο επιθετικό; Παίρνοντας μάλιστα και το ρίσκο να μη σου «βγει»! Για παράδειγμα ο Σαντίκου που γράφτηκε (χωρίς να σημαίνει πως απασχόλησε τόσο έντονα) είχε κασέ 600.000! Δεν είναι θέση φθηνή αυτή του φορ. Αυτά που κάνει ο Μακέντα, στην ηλικία που είναι και με το όνομα που κουβαλά γιατί δεν είναι κάποιος άγνωστος, εύκολα μπορούσαν να του αποφέρουν τα διπλά απ’ όσα θα παίρνει στον Παναθηναϊκό! Αλλά είπαμε κι ο ίδιος το ήθελε πολύ! Τεράστια υπόθεση.

Στην επίθεση ο Παναθηναϊκός είναι καλά! Ποδοσφαιρικά, σε επίπεδο στάτους (μετρά κι αυτό), αλλά και ηθικά αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η λέξη τέλος πάντων για κάποιο τέτοιο θέμα. Όμως χρειάζεται ακόμη να γίνουν κινήσεις για την ενίσχυση της ομάδας. Το αριστερό μπακ που πρέπει να πάρει το «τριφύλλι» δεν μπορεί να είναι συμπληρωματικό. Πρέπει να είναι παίκτης που θα ενισχύσει σημαντικά και θα θεωρείται βασικός. Όπως κι χαφ που θα έρθει. Με εμπειρία, με ικανότητα, με ποιότητα. Για να έχει το «τριφύλλι» περισσότερη ποιότητα και περισσότερη εμπειρία. Το έχουμε πει πολλές φορές, καλά τα νέα παιδιά, όλοι γουστάρουμε να τα βλέπουμε να παίζουν και θα παίζουν εννοείται. Αλλά η επιστροφή στην κορυφή θέλει εμπειρία, θέλει… οδηγούς, θέλει ποιότητα που γίνεται σημείο αναφοράς. Υπάρχει αυτή τη στιγμή ο αστερίσκος αναφορικά με τα εξτρέμ για τον οποίο θα αναφερθούμε μελλοντικά.

Επειδή ο Παναθηναϊκός έχει επιλέξει το δύσκολο δρόμο σε επίπεδο «χτισίματος» μιας ομάδας που θα είναι θελκτική, πρέπει να γνωρίζει πως γι’ αυτό χρειάζεται μπόλικη εμπειρία και ποιότητα. Πρέπει να έχεις την επίθεση με Μακέντα-Καρλίτος, σε όλες τις γραμμές! Είναι κινήσεις «κλειδιά» αυτές που απομένουν λοιπόν, γιατί ξαναλέμε είναι ωραίο να παίζεις επιθετικά, να πιέζεις, να έχεις κατοχή, να «πνίγεις» τον αντίπαλο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι εύκολο και δεν έρχεται γρήγορα το αποτέλεσμα. Μέχρι να «δέσεις» στον απόλυτο βαθμό, πρέπει να σε «κουβαλήσουν» οι παίκτες με ποιότητα και προσωπικότητα. Αν τους έχεις, όλα καλά…