Κέρδισε τις εντυπώσεις, το θέμα είναι η πράξη…

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ’ το να κριθεί ο Ντάνι Πογιάτος, απ’ την απογοήτευση που μπορεί να έχει φέρει σε αρκετό κόσμο η φυγή του Γιώργου Δώνη. Ακόμη περισσότερο λόγω του τρόπου με τον οποίο ήρθε αυτή. Αλλά σε κάθε περίπτωση ο Ισπανός τεχνικός είναι ένα εντελώς διαφορετικό κεφάλαιο. Το οποίο όσοι αγαπούν τον Παναθηναϊκό ή έστω θέλουν το καλό του, επιβάλλεται να «αγκαλιάσουν» με στήριξη. Όπως ακριβώς θα έκαναν με τον Δώνη, ή με τον κάθε Δώνη.

Είχαμε λοιπόν την επίσημη παρουσίαση του 42χρονου. Μέχρι κι εκεί θέμα δημιουργήθηκε, τον… γέρασαν πριν την ώρα του, αλλά γι’ αυτό δε φταίνε τα Ελληνικά ΜΜΕ που πάντα δέχονται τα «πυρά». Η ηλικία είναι το λιγότερο φυσικά, το θέμα είναι η φιλοσοφία του επαγγελματία και η δουλειά που θα παρουσιάσει. Ως μια πρώτη… γνωριμία αν μπορούμε να θέσουμε έτσι τις αναλυτικές δηλώσεις του, κέρδισε τις εντυπώσεις και με το παραπάνω. Το ακόμη καλύτερο είναι πως δε φάνηκε να το προσπαθεί. Δεν έδωσε την εντύπωση τύπου που σκέφτηκε «σε ξένη χώρα ήρθα, σε νέα ομάδα, ας… λαϊκίσω λίγο να με δουν με καλό μάτι».

Δεν αναφερόμαστε ούτε στα «ήρθα στην καλύτερη ομάδα της Ελλάδας», ούτε στα «άκουσα Παναθηναϊκός και δέχτηκα». Δε λέμε πως δεν τα πιστεύει ο άνθρωπος, απλά είναι ατάκες κλισέ που συνήθως τις χρησιμοποιούν όλοι οι τεχνικοί στην παρουσίασή του (οι ξένοι). Ο τρόπος με τον οποίο «αγκάλιασε» την πίεση, ο τρόπος με τον οποίο δε θέλησε να ζητήσει ούτε μέρα προσαρμογής, ήταν δίχως άλλο άκρως Παναθηναϊκό στοιχείο. Γιατί αυτό ακριβώς δεν έχει η ομάδα. Χρόνο, υπομονή και φυσικά ηρεμία. «Νίκη απ’ την πρώτη στιγμή». Το είπε πάνω από μία φορά, το κρατάμε και το χειροκροτούμε στον 42χρονο.

Βέβαια, χρειάζεται να γίνει μια υποσημείωση: Δεν είναι κάποιος που… φύτρωσε στο ποδόσφαιρο. Ακόμη και η Κ19 της Ρεάλ Μαδρίτης, έχει απίστευτη πίεση, απίστευτη απαίτηση για αποτελέσματα, τόσο σε επίπεδο επικρατήσεων αγωνιστικών, όσο και σε εξέλιξη ποδοσφαιριστών. Όταν εκεί ήθελαν να τον κρατήσουν, όταν έφερε την ομάδα στο σημείο να είναι φαβορί για το πρώτο Youth League της ιστορίας της, όταν οι Μαδριλένοι έβαλαν στη θέση του τον Ραούλ που είναι μαθηματικά βέβαιο πως σε κάποια χρόνια θα είναι πρώτος προπονητής στην ανδρική ομάδα της «βασίλισσας», δεν είναι συμπτωματικό. Συνολικά το επιτελείο του… φωνάζει κατάρτιση και γνώση. Βέβαια αυτό δεν προϋποθέτει επιτυχία, είναι όμως ένα σημαντικό εχέγγυο.

Με λίγα λόγια ο Πογιάτος έδειξε ορεξάτος, έδειξε ιδιαίτερα φιλόδοξος, δεν λαΐκισε παρότι αρκετοί στέκονται στη μία ατάκα και ξεχνούν τις άλλες… 200 που είπε. Θα μας επιτρέψετε να έχουμε στο «κάδρο» τα σημαντικότερα που ειπώθηκαν και όχι τα κλισέ. Γιατί δεν κάνει να χάνουμε για πολλοστή φορά το δάσος, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον μας στο δέντρο.

Ασφαλώς οι πάντες και τα πάντα κρίνονται στο γήπεδο. Όσο κι αν μας κέρδισε (σε επίπεδο εντυπώσεων) ο Πογιάτος, το θέμα είναι να κάνει πράξη αυτά που είπε. Να φτιάξει όντως μια ομάδα που θα χαίρεται να βλέπει ο κόσμος. Μια ομάδα που θα κυριαρχεί. Μια ομάδα που θα νικά. Η… μαγιά σε επίπεδο νοοτροπίας, υπάρχει. Η λογική της προηγούμενης κατάστασης απ’ την οποία παίρνει σκυτάλη, δεν ήταν διαφορετική. Απλά τώρα υπάρχει η απαίτηση της εξέλιξης, της βελτίωσης. Κυρίως επειδή σε επίπεδο μεταγραφικό (άρα σε επίπεδο ρόστερ) ο Πογιάτος θα έχει σαφώς περισσότερες παροχές.

Στο τέλος της ημέρας, όλα κρίνονται στο ρόστερ. Ο καλός προπονητής είναι αυτός που θα πάρει το 100% απ’ το υλικό που έχει στη διάθεσή του. Αυτός που θα εκμεταλλευτεί στο έπακρο τον κάθε ποδοσφαιριστή και θα «πλάσει» σωστά τους νεότερους σε ηλικία. Θα τους εξελίξει σωστά. Άλλωστε στο «τριφύλλι» οι περισσότεροι παίκτες είναι σαν… πλαστελίνη. Ακόμη «πλάθονται» και μάλιστα με ευκολία.

Ο Πογιάτος λοιπόν, έχει τη φιλοσοφία και την τεχνογνωσία (απ’ την Ρεάλ προέρχεται, δε γίνεται να μην την έχει) για να δημιουργήσει κάτι καλό. Μαζί με τους συνεργάτες του και έχοντας διακριτούς ρόλους με τον Τσάβι Ρόκα. Ταυτόχρονα θα έχει το… μήνα του μέλιτος που δίνει ο ιδιοκτήτης σε κάθε προπονητή ή τεχνικό διευθυντή που προσλαμβάνει. Το για πόσο θα κρατήσει αυτό, είναι μεγάλη κουβέντα. Και μεγάλο πρόβλημα καθώς εδώ που τα λέμε πάντα η διαφοροποίηση σε αυτό το επίπεδο φέρνει την… κατάρρευση στον Παναθηναϊκό. Μην το γλωσσοτρώμε όμως.

Ο Ντάνι Πογιάτος έδειξε έτοιμος. Έδειξε άνετος. Έδειξε να θέλει αυτό που ψάχνει απεγνωσμένα ο τόσο μα τόσο… διψασμένος Παναθηναϊκός. Τα υπόλοιπα στο γήπεδο. Καλή η θεωρία, όμως η πράξη είναι αυτή που κρίνει τον καθένα. Το είπε άλλωστε κι ο ίδιος: Κάθε μέρα, κάθε αγώνα θα κρίνεται. Σιδεροκέφαλος!