Η κάθε καινούργια αρχή, θέλει στήριξη

Τελείωσε μετά από δυο χρόνια η παρουσία του Γιώργου Δώνη στον Παναθηναϊκό, με χαρές και με λύπες, με καλά πράγματα και με άσχημα πράγματα, με μια πικρή γεύση στο τέλος. Ο Γιώργος Δώνης αγαπήθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των φίλων της ομάδας, για πολύ συγκεκριμένους λόγους: αγωνιστικούς, Παναθηναϊκούς, συγκινησιακά φορτισμένους. Έβαλε εν γνώσει του το κεφάλι του στον ντορβά (όπως και ο Νίκος Νταμπίζας), σε μια περίοδο που σχεδόν κανένας άλλος προπονητής «πρώτης διαλογής» και κανένας άλλος τεχνικός διευθυντής ανάλογου επιπέδου δεν θα το έκανε. Με ευρωπαϊκή τιμωρία και απαγόρευση μεταγραφών. Με οικονομική αβεβαιότητα και μπάτζετ στο πάτωμα. Με τον κόσμο ξενερωμένο και το μέλλον όχι απλά αβέβαιο, αλλά θεοσκότεινο.

Μια χαρά τα πήγε ο Γιώργος Δώνης αυτά τα δυο χρόνια, τηρουμένων των δυσκολιών. Με εργατικότητα και σοβαρότητα, λειτουργώντας σαν «καλός πατερούλης» στα αποδυτήρια και σαν κυματοθραύστης, κατάφερε να κρατήσει τον Παναθηναϊκό όρθιο. Έβαλε τη δική του ποδοσφαιρική σφραγίδα στην ομάδα ανεξάρτητα από πρόσωπα, «έβγαλε» παίκτες, έδωσε ποδοσφαιρικό κίνητρο σε κάποιους που έμοιαζαν «τελειωμένοι» ή «γυρολόγοι», ανέβασε τις μετοχές τους, τους έκανε παίκτες «κανονικούς» με ένα καλό βιογραφικό για να μπορέσουν να διεκδικήσουν καλύτερα συμβόλαια στον Παναθηναϊκό ή κάπου αλλού. Κι όλα αυτά, είναι έργο Δώνη και του πιστώνεται στο βαθμό που του αναλογεί.

Ο Γιώργος Δώνης λοιπόν έφυγε, διότι αυτή ήταν η επιλογή του ιδιοκτήτη της ομάδας, του Γιάννη Αλαφούζου. Ένα καινούργιο πρότζεκτ τρέχει, με τεχνικό διευθυντή τον Τσάβι Ρόκα και προπονητή το Ντάνι Πογιάτος. Πριν ρίξει κανείς «ανάθεμα» και «μαύρη πέτρα» πίσω του, αν αγαπάει αυτή την ομάδα, καλό θα ήταν να την αφήσει να αναπτυχθεί, να δουλευτεί και να μας δείξει στο γήπεδο αυτά που μπορεί να κάνει. Εκτός αν κάποιος έγινε Παναθηναϊκός λόγω του Δώνη - τότε αλλάζει το πράγμα… Επειδή όμως οι ομάδες είναι υπεράνω προσώπων, είναι πάνω από διοικητικούς ηγέτες, προπονητές και παίκτες, είναι ιστορία και συναίσθημα, είναι φανέλα και αναμνήσεις, είναι ιδέες που δεν ξεθωριάζουν ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες, θα έλεγα πως όλοι αυτοί που αγαπούν τον Παναθηναϊκό, καλό θα ήταν να συνεχίσουν να τον αγαπούν και στην επόμενη ημέρα που μπήκε με την έλευση του Πογιάτος.

Δεν ξέρω αν είναι η «αρχή του τέλους» ή «το τέλος της αρχής», αλλά ξέρω πως σίγουρα είναι η επόμενη μέρα και έχει το δικό της ποδοσφαιρικό ενδιαφέρον. Με έναν προπονητή που ψάχνει την καταξίωση και το «ξεπέταγμα», μακριά από το προστατευτικό κουκούλι του οργανισμού της Ρεάλ Μαδρίτης. Με έναν τεχνικό διευθυντή που έκανε καλές και ορθολογικές επιλογές το Γενάρη και προσπαθεί να καλύψει τα κενά που δημιουργήθηκαν ψάχνοντας με προσοχή την ατζέντα του για να βρει τις πιο συμφέρουσες (οικονομικά και αγωνιστικά) λύσεις. Με έναν ιδιοκτήτη που έχει επαναδραστηριοποιηθεί το τελευταίο διάστημα, ασχολείται με την ομάδα, πηγαίνει στο γήπεδο και δείχνει να στηρίζει ουσιαστικά το νέο πρότζεκτ. Με τον Βιγιαφάνες να επιστρέφει μετά από πολυήμερες διαπραγματεύσεις με τους Μεξικανούς, για να γίνει ο νέος ηγέτης της ομάδας.

Ας μην κρυβόμαστε: πριν από μια διετία, κανένας Ρόκα και κανένας Πογιάτος δεν θα σκέφτονταν καν να έρθουν στον Παναθηναϊκό, με απαγόρευση μεταγραφών και χωρίς δικαίωμα για συμμετοχή στην Ευρώπη για τρία χρόνια. Το έκανε ο Δώνης, ο Νταμπίζας και οι συνεργάτες τους, ώστε να μπορούν σήμερα ο Ρόκα και ο Πογιάτος να παραλάβουν μια ομάδα με ποδοσφαιρικές αρχές, με έναν αξιόλογο κορμό ποδοσφαιριστών, με παίκτες που έχουν διακριτούς ρόλους, ώστε να «χτίσουν» πάνω σε όλα αυτά, βάζοντας τις δικές τους «πινελιές», ιδέες, παίκτες, συστήματα και καινοτομίες. Θα πετύχει το νέο εγχείρημα; Ο χρόνος θα δείξει, όπως συμβαίνει πάντα, αλλά εγώ λέω μακάρι. Μακάρι να πάνε όλα κατ' ευχήν, να έρθουν καλοί παίκτες, να «κουμπώσει» γρήγορα ο Πογιάτος με την ομάδα και τη «δύσκολη» χώρα μας και να δούμε πράγματα στο γήπεδο που θα μας αρέσουν. Όχι πράγματα που θα μας κάνουν να «ξεχάσουμε» το Δώνη, δεν ξεχνιούνται οι «παλιές αγάπες» και οι άνθρωποι που πρόσφεραν πολλά, αλλά πράγματα που θα μας κάνουν να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε το ποδόσφαιρο.