Έτσι γράφουν την ιστορία χρόνια τώρα…

Τέλος και για φέτος τα ντέρμπι αιωνίων. Δεν ήταν και λίγα. Τέσσερα ζωή να έχουν. Τι έγινε σε αυτά τα ματς; Τα ξέρετε. Δύο νίκες ο Ολυμπιακός στην έδρα του, δύο ισοπαλίες στην έδρα του Παναθηναϊκού. Στα χαρτιά αυτά. Έτσι… γράφει η ιστορία των αναμετρήσεων πλέον. Διότι για να έρθουν αυτά τα αποτελέσματα, χρειάστηκε να υπάρξει σημαντική παρέμβαση από τη διαιτησία στη διαμόρφωση των αποτελεσμάτων. Ειδικά στο ματς του Φαλήρου στην κανονική διάρκεια με τα δύο πέναλτι που ο Γκεστράνιους… πετούσε αετό και φυσικά στο ΟΑΚΑ στο τελευταίο ματς, όπου ο Κομίνης έδινε ανύπαρκτα πέναλτι στον Ολυμπιακό, δεν απέβαλλε παίκτες του ξεχνώντας τι θα πει πειθαρχικός έλεγχος.

Δε χρειάζεται ανάλυση φάσεων, τα είδατε, τα ξέρετε, έχετε ξεκάθαρη εικόνα τέλος πάντων. Ούτε χρειάζεται να σας πει κάποιος… καθηγητής διαιτησίας ή κάποιος παλιός διαιτητής, αυτά που είδατε. Άλλωστε απ’ όλους αυτούς και κυρίως απ’ τον τρόπο που αναλύουν ανάλογα απ’ το πώς θέλουν να αναλύουν, ίσως να ξέρετε και καλύτερα τους κανονισμούς. Εν κατακλείδι αυτό που μετρά είναι το διαρκές déjà vu που ζούμε. Φέτος, τις προηγούμενες χρονιές, τις επόμενες και πάει λέγοντας. Γιατί δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο, δεν είναι κάτι που θα ξεπεραστεί. Όταν πιστεύαμε πως θα… στρώσει όλο αυτό, ήμασταν ακόμη σχολείο. Και κοντεύουμε να μπούμε στην τρίτη ηλικία!

Το χειρότερο όλων είναι πως έτσι γράφεται η ιστορία. Θα πάρει αήττητο Πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός. Που έπρεπε να έχει δύο ήττες απ’ τον Παναθηναϊκό. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα. Αλλά ποιος θα το θυμάται σε λίγα χρόνια; Ποιος θα το αναφέρει ως έναν αδιαμφισβήτητο γεγονός; Εδώ προσμετρούν στα γκολ που έχει σημειώσει ο Ολυμπιακός τα 0-3 στα χαρτιά, εδώ θα «σκαλώσουν»;

Ξαναλέμε όμως, με αυτό τον τρόπο γράφουν ιστορία. Όπως για παράδειγμα όλοι λένε «τι μιλάτε εμείς φέραμε Ζιοβάνι-Ζάχοβιτς και είχαμε ομαδάρα». Βέβαια όταν τους έφεραν ήταν η σεζόν του αείμνηστου Γιάννη Κυράστα με την ομαδάρα του 1999-00. Όλοι θυμούνται την είσοδο στο νέο τους γήπεδο με τον Ριβάλντο τον υπερπαίκτη. Βέβαια κανείς δεν προσθέτει πως για να πάρουν τότε τον τίτλο, χρειάστηκε να βγουν οι βουλευτές στους δρόμους και να απαιτήσουν την επιστροφή βαθμών στον Ολυμπιακό. Ξαφνικά ο… Ριβάλντο προφανώς έκανε τακουνάκι στην δευτεροβάθμια της ΕΠΟ και αποφασίστηκε πως αυτοί που έκαναν επεισόδια στη Νέα Σμύρνη δεν ήταν σίγουρο πως ήταν Ολυμπιακοί (!) άρα οι βαθμοί επιστράφηκαν και η ζωή συνεχίστηκε, η ιστορία γράφτηκε και ποιος τα θυμάται τώρα μωρέ; Τι κάθεσαι και ψάχνεις;

Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν. Αυτοί θα συνεχίσουν να κάνουν τη δουλειά τους. Όποιοι κι αν είναι αυτοί τέλος πάντων… Ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να προστατευτεί. Ούτε θα το πετύχει, ή τουλάχιστον για να είμαστε απόλυτοι θεωρούμε απίστευτα δύσκολο να βελτιωθεί η κατάσταση για τους «πράσινους». Ναι είναι ενοχλητικό αυτό που έγινε με τον Κομίνη γιατί ήταν στο ματς με τον Ολυμπιακό, που είχες το κίνητρο να του «σπάσεις» το αήττητο. Και μπορούσες αγωνιστικά και λόγω του εξαιρετικού πλάνου που είχες.

Όμως δεν είναι η πρώτη φορά στα πλέι οφ. Ο Τζήλος με την ΑΕΚ δε σου επέτρεψε να νικήσεις με τις αποφάσεις του. Ο Ευαγγέλου δε σου στέρησε κάποιο αποτέλεσμα, αλλά ήταν πρόκληση το λιγότερο το γκολ που ακύρωσε (του Καμπετσή για επιθετικό φάουλ του Μακέντα). Αυτή η διαδικασία υπήρχε σε εξέλιξη και μέσα στη σεζόν. Τι έγινε στη Λαμία; Τι έγινε με την Ξάνθη στη Ριζούπολη; Τι έγινε στο Φάληρο όπως προείπαμε;

Θα περιμέναμε κάποιου είδους αντίδραση όχι απ’ την ΚΕΔ, αλλά απ’ τις ενώσεις των διαιτητών. Τι να κάνουν; Μήνυση στον Κομίνη! Επειδή με τα λάθη του αυτούς εκθέτει. Τους Έλληνες διαιτητές. Διότι πλέον η γνώμη που έχει διαμορφωθεί σε όλους, είναι πως ο Έλληνας διαιτητής πρέπει να είναι στη χειρότερη περίπτωση τέταρτος σε κρίσιμα ματς. Αν κι αυτό ελέγχεται. Ούτε διαιτητές, ούτε βοηθοί, ούτε στο VAR. Ξένοι και μόνο ξένοι. Όχι επειδή είναι καλύτεροι, αλλά επειδή αισθάνεται ο κόσμος πως είναι άξιοι μεγαλύτερης εμπιστοσύνης. Αυτό λέει τα πάντα.

Ουτοπικά όλα αυτά βέβαια. Ο Παναθηναϊκός είναι το θέμα. Και οι «πράσινοι» έχουν κάνει απίστευτα λάθη. Επικεντρώνοντας και εστιάζοντας όλη τους την προσοχή στην εσωστρέφεια. Εκεί ξοδεύουν την ενέργειά τους και εκεί χάνουν την τεράστια δυναμική τους. Επιτρέποντας στον καθένα να τους χαρακτηρίζει όπως τους χαρακτηρίζει. Επιτρέποντας να πετούν λάσπη στον ανεμιστήρα, αλλά ο ανεμιστήρας να είναι διαρκώς στο off.

Υ.Γ. Όταν υπάρχει αυτή η διαιτησία σε αναμέτρηση που ο Παναθηναϊκός παίζει με τον Θεοχάρη, με τον Χατζηθεοδωρίδη, με τον Αλεξανδρόπουλο, με τον Μπουζούκη, με τον Χατζηγιοβάνη (νέοι είναι και οι δύο τελευταίοι μην το ξεχνάτε), όταν μπαίνουν ως αλλαγή ο Σερπέζης, ο Καμπετσής, ο Περέα, τα παιδιά αυτά πρέπει να είναι χαρούμενα. Διότι υπό νορμάλ συνθήκες προφανώς και θα μπορούν να πετύχουν πολλά περισσότερα!

Υ.Γ.1: Σε επίπεδο τακτικής, πλάνου και κοουτσαρίσματος, ας αναλύσουν οι ειδικοί τα παιχνίδια που βρέθηκαν απέναντι ο Δώνης με τον Μαρτίνς. Και ας μας πουν ποιος έκανε τι και ποιος πήρε την ταυτότητα ποιου. Με αστερίσκο και το ρόστερ που έχει ο καθένας και την αντιμετώπιση που βρίσκει η ομάδα του καθενός.

Υ.Γ.2: Τα σχόλια προς τον Παναθηναϊκό, έρχονται λόγω απουσίας πυγμής και άλλων πολλών λαθών τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς δε διορθώνεται εύκολα αυτή η κατάσταση. Η… πληγή είναι μεγάλη για να επουλωθεί γρήγορα.