Οι πράσινες σημαίες μας, μας οδηγούν!

Από την 9^η Ιουνίου και μετά ο Παναθηναϊκός μπήκε σε ένα τούνελ χωρίς… αχτίδα φωτός. Από την στιγμή που ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος γνωστοποίησε σε όλους την απόφασή του να αποχωρήσει από την διοικητική ηγεσία του «τριφυλλιού» και να ρίξει τίτλους τέλους σε μια οικογενειακή παράδοση 33 ετών, όλοι γνώριζαν ότι έρχονται μέρες δύσκολες. Ούτε που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί κανείς τον Παναθηναϊκό χωρίς το δίχτυ ασφαλείας που ακούει στο όνομα Γιαννακόπουλος. Όχι να πρέπει να το ζήσει.

Η λάσπη επέστρεψε στα… μούτρα τους

Όμως, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως η ομάδα θα κληθεί να διαχειριστεί μια τόσο μεγάλη κρίση σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Μια κρίση που μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή σε οποιαδήποτε ομάδα. Αλλά βλέπετε, βρήκαν την ευκαιρία όλοι εκείνοι που για χρόνια πολλά είναι κρυμμένοι στην… γωνιά τους να εμφανιστούν και να εκμεταλλευτούν των ευκαιριών που τους δόθηκαν. Από την μία η «ενδοοικογενειακή» κρίση με τον Φραγκίσκο Αλβέρτη και από την άλλη η αναπάντεχη εξέλιξη με τον Μάνο Παπαδόπουλο. Δύο υποθέσεις που δεν είχαν καμία σχέση-εξάρτηση η μία με την άλλη, αλλά που κάποιοι φρόντισαν να τις κάνουν μία. Για το κοινό (τους) κακό.  Και τώρα, όπως πολύ ορθά αναφέρεται στην ανακοίνωση της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, «η λάσπη επιστρέφει σε αυτούς».

Και είπαμε, όλα αυτά, λίγες ημέρες μετά την απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να αποχωρήσει.

Ακόμα και τώρα πολλοί κάνουν τους… χαζούς. Κάνουν ότι δεν θέλουν να πιστέψουν ότι ο Μάνος Παπαδόπουλος δέχθηκε μια… εξωπραγματική (για GM) πρόταση και αποφάσισε να αλλάξει σελίδα στην… ζωή του. Όχι απλά στην καριέρα του. Ο Μάνος Παπαδόπουλος για 30 ολόκληρα χρόνια στάθηκε στο πλευρό του Παύλου, του Θανάση και του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, φέροντας στο ακέραιο τις αποστολές του. Αγάπησε ως εκεί που δεν πάει τον Παναθηναϊκό και αγαπήθηκε άλλο τόσο. Όμως, αυτή την στιγμή ο επαγγελματισμός νίκησε το συναίσθημα. Η το «εγώ» νίκησε το «εμείς» όπως λέει ο ίδιος με ξεκάθαρη διάθεση αυτοκριτικής.  Η πρόταση ήταν τέτοια που δεν μπορούσε να την αρνηθεί. Και προχώρησε μπροστά. Κουβαλώντας όμως μαζί του 30 χρόνια αγάπης, επιτυχιών, ανεπανάληπτων συναισθημάτων… Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα και από την συναισθήματα που «αναδύθηκαν» μέσα από την προσωπική του δήλωση. Μια δήλωση γεμάτη από αναμνήσεις, λύπες, χαρές και μια… συγνώμη! Και είναι σίγουρο πως ο πάγκος από την νέα σεζόν, χωρίς τον Μάνο, δεν θα είναι ίδιος…

«Φράγκι»-Μήτσος μαζί… Ούτε στον εφιάλτη τους

Πάμε τώρα και στον «Φράγκι». Τελικά ο Αλβέρτης ούτε απολύθηκε, ούτε παραιτήθηκε, ούτε… εκδιώχθηκε (και ότι άλλο γράφτηκε ελαφρά τη καρδιά) ούτε έφυγε γιατί δεν άντεχε την κατάσταση. Ούτε… πήδηξε από το πλοίο. Ο «Φράγκι» είναι πολύ πιο μεγάλος ακόμα και από ομάδες ολόκληρες (μια ματιά στους τίτλους  τους δικούς του απέναντι σε αυτούς του Ολυμπιακού είναι αρκετή για να καταλάβει και ο τελευταίος δύσπιστος) για να πηδάει από πλοία. Και το απέδειξε και αυτή την φορά. Η καριέρα του ως παίκτης «μιλάει» από μόνη της… Έχει υπηρετήσει τον σύλλογο από όλα τα πόστα. Με όλους τους τρόπους. Έχει κατακτήσει τίτλους από όλα τα πόστα και με όλους τους τρόπους. Τώρα ήρθε η ώρα για μια ακόμα τεράστια πρόκληση… Και σε αυτή την περίπτωση όλοι εκείνοι που ονειρευόντουσαν… διάλυση, έμειναν με τα πληκτρολόγια στο.. χέρι. Λες ρε μάγκες και εσείς δεν έχετε μαλώσει με την γυναίκα σας, την γκόμενά σας, την μάνα σας και τον πατέρα σας, τον κολλητό σας… Ο Φραγκίσκος κύριοι δεν έφυγε, όπως θα θέλατε… Χρόνια τώρα. Συνεχίζει στον Παναθηναϊκό. Και το χειρότερο για όλους εκείνους που έστησαν σκηνικό διάλυσης είναι πως δεν συνεχίζει… μόνος του. Είναι και ο Μήτσος στο πλευρό του.

Ο Διαμαντίδης επέστρεψε στον φυσικό του χώρο. Στο ΟΑΚΑ. Στο σπίτι του. Στον Παναθηναϊκό του. Ο άνθρωπος που έγραψε το όνομά του με ολόχρυσα γράμματα στην ιστορία του «τριφυλλιού» στην δύσκολο στιγμή, μπροστά από ένα από τα κρισιμότερα «σταυροδρόμια», δηλώνει παρών, βγαίνει μπροστά και είναι έτοιμος να κάνει ότι χρειαστεί. Για να διατηρήσει όρθιο και στην κορυφή τον Παναθηναϊκό. Το δίδυμο Διαμαντίδη-Αλβέρτη (τους) ξυπνάει τους χειρότερους εφιάλτες. Είναι ότι καλύτερο θα μπορούσαν να ονειρευτούν οι φίλοι του Παναθηναϊκού και ο χειρότερος τρόπος να ξυπνήσουν από τα όνειρά τους οι εχθροί του «τριφυλλιού».  Και μαζί τους ο Τάκης Τριαντόπουλος. Ο άνθρωπος για τα… δύσκολα. Που μέσα σε απίστευτα μικρό διάστημα έδειξε και πάλι πως είναι ικανός για όλα.  

ΥΓ1: Όλα αυτά που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα αλλά και το πώς διαχειριστήκαμε όλοι αυτή την κρίση θα πρέπει να μας γίνει μάθημα.

ΥΓ2: Κάποιοι βιάστηκαν πολύ για να βγάλουν συμπεράσματα και να… ισοπεδώσουν. Καλό θα είναι την επόμενη φορά να είναι πιο εγκρατείς.

ΥΓ3: Είναι πολύ ωραίο για κάθε Παναθηναϊκό να διαβάζει όλα όσα γράφονται στα social media όλο αυτόν τον καιρό από trollakia «ερυθρόλευκων» συναισθημάτων.  Ανυπόγραφα βέβαια και με φάτσες άλλων… Αλλά αυτό έχει καταφέρει να τους κάνει ο Παναθηναϊκός. Να τον τρέμουν ακόμα και τώρα. Και πλέον ακόμα περισσότερο. Τώρα μπορεί να μοιάζει σαν πεσμένος γίγαντας, αλλά η πρώτη κίνηση για να σηκωθεί έγινε…

ΥΓ4: Ο Παναθηναϊκός έχει την ικανότητα, τους ανθρώπους, τον κόσμο, το DNA για να μπορεί να επιβιώνει κόντρα σε όλους και σε όλα. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανένας.

ΥΓ5: Από την επόμενη εβδομάδα θα έχουμε να πούμε πολλά για το αγωνιστικό κομμάτι. Λίγο υπομονή…

ΥΓ6: Και κάτι τελευταίο και ολίγον τι… άσχετο, αλλά επιβεβλημένο. Μετά τον φωτογραφικό-αντισυνταγματικό νόμο για να μην κατέβει στις επικείμενες εκλογές της ΕΟΚ ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, ήρθε και ο φωτογραφικός νόμος για τον Παναγιώτη Φασούλα. Κατά τα άλλα το κακό για το Ελληνικό μπάσκετ είναι το 13-1. Θα έρθει και η στιγμή που θα το αναλύσουμε και αυτό. Αλλά προς το παρόν προέχουν άλλα.