Αποφασίζομεν και διατάσσομεν

Η γενική συνέλευση των μετόχων της Euroleague έλαβε τέλος και ο Τζόρντι Μπερτομέου με την… παρέα του αποφάσισαν να ανάψουν «κόκκινο» στο αίτημα του Παναθηναϊκού για αποχώρηση από την διοργάνωση. Λογικό και αναμενόμενο. Δεν υπήρχε ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να συμφωνήσει ο CEO της διοργάνωσης στο να φύγουν οι «πράσινοι» από την Euroleague. Και αυτό γιατί και ο ίδιος αλλά και οι υπόλοιποι γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Παναθηναϊκός αποτελεί το πιο βαρύ χαρτί τους. Μπορεί αυτά την δεδομένη χρονική στιγμή οι «πράσινοι» να μην είναι στα καλύτερά τους, μπορεί η οικονομική κρίση αλλά και ο κορονοϊός να έχουν δημιουργήσει πολλά προβλήματα (και) στον έξι φορές πρωταθλητή Ευρώπης, αλλά αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα ούτε το brand name που κουβαλάει, ούτε την δυναμική του.

Η Μπαρτσελόνα, η ΤΣΣΚΑ και η Ρεάλ μπορεί να έχουν μεγαλύτερο μπάτζετ. Το ίδιο και η Αρμάνι, το ίδιο και η Φενέρ. Όμως δεν έχουν την ίδια φανέλα, δεν έχουν την ίδια έδρα, δεν έχουν την ίδια ιστορία. Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω φέρνει τον Παναθηναϊκό στην κορυφή της Ευρώπης. Διαχρονικά. Θέλουν δεν θέλουν ορισμένοι. Γιατί να το κρύψουμε…; Και αυτό είναι που γνωρίζουν πολύ καλά στην Βαρκελώνη. Αυτό είναι που φοβούνται στην Βαρκελώνη και αυτό είναι που δεν θέλουν να χάσουν.

Κλίκα που λυμαίνεται το μπάσκετ

Αλλά, κύριοι, αυτό δεν είναι ευρωπαϊκό μπάσκετ. Η Euroleague έχει μετατραπεί σε μία κλίκα η οποία λυμαίνεται το αγαπημένο μας άθλημα. Με τρόπους που παραπέμπουν σε άλλες εποχές, εκβιάζουν και κρατούν αιχμαλώτους ομάδες που δεν έχουν δώσει απλά τα πάντα για την διοργάνωση αλλά… είναι η διοργάνωση. Δεν υπάρχει Euroleague χωρίς τον Παναθηναϊκό και αυτό είναι αποδεκτό από όλους.

Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η τσέπη τους

Όμως, σήμερα για μία ακόμα φορά οι άνθρωποι που δυστυχώς βρίσκονται στο «τιμόνι» της Euroleague απέδειξαν πως δεν ενδιαφέρονται για το καλό του μπάσκετ. Αλλά για το καλό της τσέπης τους. Απέδειξαν πως κοιτάνε μόνο τα δικά τους οικονομικά. Όχι τα οικονομικά που θα φέρουν άνθηση στο προϊόν.

Μπερτομέου ο… μπακάλης

Ο Παναθηναϊκός για τους δικούς του λόγους (που άλλους τους βρίσκουν σύμφωνους και άλλους όχι) έριξε στο τραπέζι εκ νέου την επιθυμία του να αποχωρήσει από την διοργάνωση. Και ο Τζόρντι Μπερτομέου αποφάσισε και διέταξε. Αρνήθηκε κατηγορηματικά. Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, δεν ζήτησε μόνο τα 10.000.000 της ρήτρας (με τον Παναθηναϊκό να έχει ξεκαθαρίσει πως ζητά να πουλήσει τις μετοχές του σε άλλη ομάδα που θα ερχόταν στην διοργάνωση) αλλά με… μπακαλίστικη λογική ζήτησε και διαφυγόντα κέρδη. Έκανε μια πρόχειρη σούμα, ζήτησε άλλο ένα… δεκάρικο και τόνισε ότι αν καταβληθούν τα 20.000.000 ευρώ τότε θα γίνει συζήτηση για το αν θα επιτραπεί στην ομάδα να αποχωρήσει.

Η απόλυτη αιχμαλωσία. Αιχμαλωσία ανάλογη με εκείνη του Νοεμβρίου του 2015. Όταν με άκρως εκβιαστικούς τρόπους οι της διοργάνωσης ανάγκασαν τις ομάδες να υπογράψουν αυτά τα συμβόλαια. Και τότε βέβαια ο Παναθηναϊκός ήταν ο… τρελός του χωριού. Γιατί ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε δει, είχε προβλέψει τι θα γίνει και δεν ήθελε να προσχωρήσει ο Παναθηναϊκός σε αυτό το γκρουπ των ομάδων. Από την άλλη βέβαια δεν υπήρχε άλλη επιλογή, με την Euroleague τότε να αποτελεί μονοπώλιο και έτσι οι «πράσινοι» αναγκάστηκαν να βάλουν την υπογραφή τους. Έστω και τελευταίοι. 

ΥΓ: Αυτό που είπε ο Σιμόν Μιζράχι για την τιμή πώλησης της ΚΑΕ Παναθηναϊκός μάλλον θα πρέπει να το καταλάβουν καλά κάποιοι που λένε δεξιά και αριστερά πως ο Γιαννακόπουλος πουλάει πανάκριβα… Κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τι σημαίνει μπασκετικός Παναθηναϊκός.