Πιάσανε τον… παππά, πριν καν γίνουν «εξουσία» !
Την Κυριακή που πέρασε ήταν η επέτειος των 33 χρόνων από την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ.
Τότε που η Εθνική Ελλάδος, ένωσε όλους τους Έλληνες ξανά, έπειτα από μια μακρά περίοδο φανατικών συγκρούσεων, ώστε να πανηγυρίσουν την κατάκτηση της κορυφής του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Γκάλης, ο Γιαννάκης και τα άλλα παιδιά, μεγάλωσαν τη χώρα και έδειξαν στους Έλληνες πως αν συνδυάσουν το ταλέντο με την σκληρή δουλειά, μπορούν να πετύχουν το ακατόρθωτο. Μπορούν να νικήσουν ισχυρότερους αντιπάλους. Ακόμη και τα κουσούρια μας ως λαός. Ακόμη και το σπόρο της διχόνοιας που είναι βαθιά ριζωμένος μέσα μας… Και όποιος σας πει ότι την περίοδο του ’87 στην Εθνική ήταν όλα «μέλι-γάλα», σας λέει ψέματα. Δεν ήταν. Αλλά ήταν τόσο το ταλέντο και η σκληρή δουλειά όσων συνετέλεσαν σε αυτό το θαύμα που ακόμη και οι «μανούρες» έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα…
Οι Έλληνες κατάλαβαν μέσω αυτής της ομάδας ότι τίποτα, μα τίποτα δεν είναι αδύνατον. Κατάλαβαν, συνειδητοποίησαν ότι οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτή τη γωνιά της Μεσογείου μπορούν να πετύχουν τα πάντα. Ήταν η αρχή για να ανακτήσουμε την εθνική μας υπερηφάνεια, να ξαναβρούμε τη χαμένη μας μαγκιά που λέει και ο Πορτοκάλογλου… Το κυριότερο; Η τεράστια αυτή επιτυχία αξιοποιήθηκε στο έπακρο. Μέσω της ΕΟΚ αλλά και προσωπικά του Γιώργου Βασιλακόπουλου, το μπάσκετ δεν έμεινε μόνο στην «έκρηξη» του 1987 αλλά έφτιαξε τις υποδομές ώστε οι μπασκέτες που φύτρωσαν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας να βγάλουν παίκτες. Η Ελλάδα δεν ήταν φωτοβολίδα αλλά απέκτησε Σχολή στο μπάσκετ. Μια Σχολή που 33 χρόνια μετά εξακολουθεί να φέρνει αποτελέσματα και να κρατάει την Ελλάδα στις κορυφαίες δυνάμεις του κόσμου, στο άθλημα. Αυτά με το παρελθόν.
Πάμε τώρα στο παρόν. Είναι δυνατόν σε αυτή την επέτειο, τη μεγαλύτερη του ελληνικού μπάσκετ, κάποιοι να κάνουν μικροπολιτική; Είναι δυνατόν να απαγορεύουν σε παίκτες της Εθνικής του ’87 να βγουν σε συγκεκριμένα Μέσα; Είναι δυνατόν οι συνεντεύξεις να δίνονται μόνο από συγκεκριμένους αθλητές και σε συγκεκριμένους δημοσιογράφους; Είναι δυνατόν να παίζετε προεκλογικά παιχνίδια στην πλάτη της Εθνικής του ’87; Κι όμως είναι… Μαζί όμως είναι ντροπή και ξεφτίλα για όσους ενορχηστρώνουν αυτή τη θλιβερή διαδικασία. Συνάμα είναι και δείγμα γραφής για τον τρόπο που σκέφτονται αλλά και πώς θέλουν να λειτουργήσουν αν κι εφόσον… πιάσουν τα πόστα: Νταβατζιλίδικα. Αλλά δεν… Κι αυτό κρατήστε το στο μυαλό σας. Και οι μεν και οι δε. Α… Και μην ξαναπαίξετε με την Ιστορία του μπάσκετ. Με την ομάδα του 1987…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.