Ώρες περισυλλογής και ευθύνης ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Σοκ, στεναχώρια, φόβος… Αυτή είναι η ακολουθία των συναισθημάτων μετά την ιστορική συνέντευξη Τύπου του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Δε χρειάζεται να το αναλύουμε και πολύ, οι σκέψεις μας είναι ξεκάθαρες: Το μέλλον του Παναθηναϊκού χωρίς Γιαννακόπουλο, είναι… μαύρο. Διότι όταν το ποδόσφαιρο δεν έχει κατορθώσει να βρει επενδυτή, για το μπάσκετ και τα τμήματα του Α.Ο. αντιλαμβάνεται ο καθένας τι θα συμβεί. Ειδικά απ’ τη στιγμή που όποιος σκεφτεί να βγει μπροστά για το μπάσκετ, δε θα έχει στα χέρια του κάτι απαξιωμένο όπως το τωρινό ποδοσφαιρικό τμήμα, αλλά θα αναλάβει (αν βρεθεί κάποιος ξαναλέμε) την πιο βαριά κληρονομιά του Ελληνικού αθλητισμού! Σκέφτεστε κάποιον που να έχει και τα λεφτά και το σθένος για να το κάνει;

Είναι ώρες περισυλλογής για όλους αυτές που διανύουμε. Δύσκολες ώρες. Μπας και… σωθεί κάτι. Διότι ως Παναθηναϊκοί εδώ και χρόνια το μόνο που βλέπουμε είναι επενδυτές να φεύγουν. Το όνομα Γιαννακόπουλος πάντα το είχαμε στο μυαλό μας ως τη σιγουριά, ως το… σπίτι που θα πας όταν βρέχει για να γλιτώσεις, για να ζεσταθείς. Ακόμη δεν το χωράει το μυαλό, αλλά κι αυτό το… σπίτι, παύει να υπάρχει! Θέλετε να πείτε πως εμείς το… γκρεμίσαμε; Θέλετε να πείτε κάτι άλλο; Μικρή σημασία έχει πραγματικά. Και έχει μικρή σημασία, γιατί η ουσία μετρά. Δηλαδή πως πλέον δεν έχουμε… το κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι μας. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, απλά δεν αγαπά τον Παναθηναϊκό.

Τι έμεινε; Ποιοι είναι εδώ; Γιατί ξαφνικά κανείς δε θέλει να είναι στον Παναθηναϊκό; Όλοι μας πιάνουμε μια πλευρά όποια κι αν είναι αυτή και αρχίζουμε τον… πόλεμο. Ποτέ δε μας αρέσει τίποτα, ποτέ δεν ευχαριστιόμαστε με τίποτα. Υψηλή κριτική. Μας ενοχλούν αυτοί που έχουμε αλλά τι θα θέλαμε πραγματικά; Αυτούς που έχουν οι απέναντι για παράδειγμα; Τι θα ήταν το τέλειο για τον Παναθηναϊκό; Ερωτήματα που πραγματικά δεν μπορούμε να απαντήσουμε. Και γίνονται ολοένα πιο έντονα στο μυαλό μας, τώρα που δεν έχουμε συνέλθει ακόμη απ’ το σοκ όσων είπε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Διότι ξαναλέμε όσο κουραστικό κι αν σας φαίνεται, μιλάμε για το όνομα, για τον άνθρωπο που ποτέ δεν περιμέναμε πως θα τον «χάσουμε» απ’ τον σύλλογο. Ποτέ δεν φανταζόμασταν πως θα έρθει αυτή η εξέλιξη. Γι’ αυτό αν δει κανείς τις πρώτες αντιδράσεις δεξιά κι αριστερά, θα διαπιστώσει μια άρνηση στο να το αντιληφθούν οι πάντες. Οι περισσότεροι λένε πως κάτι θα γίνει κάτι θα αλλάξει κτλ. ΜΑΚΑΡΙ! Πραγματικά μακάρι! Αλλά εμείς ξέρουμε πως αυτά που ακούσαμε, δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβήτηση. Οπότε ελπίδα δεν έχουμε…

Διαβάστε όλο το άρθρο του Λευτέρη Μπακολιά στο Leoforos.gr