Το μικρό πάπλωμα του Πιτίνο

Σε όλους έχει τύχει κάποια στιγμή στη ζωή μας, να προσπαθούμε να σκεπαστούμε με μια κουβέρτα ή ένα πάλωμα που ήταν μικρό. Απ' αυτά που τραβάς προς τα πάνω για να φτάσει μέχρι το λαιμό σου και καταλήγουν να κρυώνουν τα πόδια σου. Ή σκεπάζεις τα πόδια σου και μένεις ξεσκέπαστος από το στήθος και πάνω. Κάπως έτσι παλεύει να «ζεσταθεί» φέτος και ο Πιτίνο: τραβάει από δω, τραβάει από κει και στο τέλος όλο κάτι μένει ξεσκέπαστο…

Όταν ανέλαβε την ομάδα πέρυσι, ο Ρικ Πιτίνο βασίστηκε στην άμυνα. Βελτίωσε μεν το σουτ αρκετών παικτών από τη μέρα που ανέλαβε, με πολλές έξτρα ώρες προπόνησης και συμβουλές για τη μηχανική του σουτ και τη στάση των ποδιών τους, αλλά στην άμυνα έδωσε κυρίως έμφαση. Στα deflections, στα ατομικά μαρκαρίσματα, στις αλλαγές, στα αμυντικά ριμπάουντ, στα κλεψίματα, σε όλα αυτά που θα μπορούσαν να προσφέρουν έξτρα κατοχές, τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο και αιφνιδιασμούς. Όταν πάσχεις στο μακρινό παιχνίδι, μοιραία πάσχεις στο 5 εναντίον 5, άρα το ανοιχτό γήπεδο είναι ο καλύτερος τρόπος να αποκομίσεις πλεονέκτημα.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να λύσει το πρόβλημα του μακρινού σουτ. Παρότι ο Πιτίνο είχε φύγει, έδωσε την «ευλογία του» για την απόκτηση του Φριντέτ. Μαζί με τον Φριντέτ ήρθε και ο Ράις, υπήρχαν στο ρόστερ οι (βελτιωμένοι στο μακρινό σουτ) Τόμας και Παπαπέτρου, οπότε η λογική έλεγε ότι το περσινό αυτό πρόβλημα, θα έπαυε να είναι πρόβλημα. Κι όταν ανέλαβε ξανά φέτος ο Πιτίνο, ο ένας και μοναδικός παίκτης που έφερε, ήταν ένας ακόμα καλός σουτέρ, ο Ράουτινς. Πώς γίνεται τώρα, με όλους αυτούς τους τύπους, να έχει ο Παναθηναϊκός 1/20 τρίποντα στο ΣΕΦ, είναι απορίας άξιον. Μιλάμε για 5%, το οποίο αν ήταν 15%, δηλαδή είχαν μπει δυο τρίποντα παραπάνω, θα είχε φύγει με τη νίκη, ακόμα και με το «μίζερο» αυτό 15%.

Σχεδόν ολόκληρη τη χρονιά που διανύουμε, ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που έχει την καλύτερη επίθεση στην Ευρωλίγκα και μπάζει στην άμυνα. Στο ΣΕΦ ο Παναθηναϊκός έπαιξε καλή άμυνα και είχε τον έλεγχο των αμυντικών ριμπάουντ. Πήρε μπόλικα επιθετικά ριμπάουντ, έκανε κλεψίματα, είχε παίκτες που βούταγαν στο παρκέ χωρίς δεύτερη σκέψη για μια κατοχή. Κι όμως έχασε, διότι «έσπασε» τα καλάθια έξω από τα 6,75. Είναι σαν να φτιάχνει κάτι ο Πιτίνο και αμέσως να χαλάει κάτι άλλο.

Πώς θα γίνει να φτιαχτεί κάτι χωρίς απαραίτητα να χαλάσει κάτι άλλο; Αυτό είναι θέμα περισσότερο των παικτών: να συνεχίσουν να παίζουν σκληρά στην άμυνα, να συνεχίσουν να «ματώνουν» για μια κερδισμένη μπάλα, να είναι συγκεντρωμένοι και στα 40 λεπτά και να μην χαλαρώνουν όταν παίρνουν διψήφια διαφορά και τα μακρινά σουτ θα μπουν - αυτό που έγινε στο ΣΕΦ, είναι κάτι που δεν πρόκειται να ξαναγίνει, ειδικά από μια ομάδα που έχει τόσους καλούς σουτέρ. Αλλά πρέπει να βοηθήσει από την πλευρά του και ο Πιτίνο, που άλλοτε ανοίγει το rotation και άλλοτε το κλείνει, που τη μια δείχνει να εμπιστεύεται παίκτες τους οποίους «ξεχνάει» σε επόμενα ματς και που έχει ενδεχομέβως στο μυαλό του πράγματα made in USA, τα οποία δεν είναι απαραίτητο ότι μπορούν να εφαρμοστούν στην Ευρωλίγκα ή ότι μπορούν να τα υπηρετήσουν οι υπάρχοντες παίκτες. Διότι έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει ότι οι ομάδες χτίζονται το καλοκαίρι, αλλά ο ίδιος μας έχει αποδείξει ότι επίσης οι ομάδες μπορούν να βελτιώνονται μέσα στη χρονιά, ακόμα και την άνοιξη.