Στάση που την εκτιμάς…

Η θέση του τεχνικού διευθυντή είναι κομβική για κάθε ομάδα. Ειδικά όταν οι αποφάσεις και οι κινήσεις του κρίνουν πολλά, όπως συμβαίνει στον Παναθηναϊκό. Θα μας πείτε μα παντού ισχύει αυτό όχι μόνο στη δική μας ομάδα. Η διαφορά είναι πως με τα δεδομένα του «τριφυλλιού» η κάθε απόφαση, η κάθε κίνηση, δεν έχει γυρισμό. Γιατί δεν μπορεί να διορθωθεί, δεν μπορεί να αντιστραφεί το πράγμα, ακριβώς επειδή είναι συγκεκριμένες και μικρές οι δυνατότητες.

Ο Ισπανός ήρθε στο «τριφύλλι» τον περασμένο Δεκέμβρη ουσιαστικά. Με ένα διαφορετικό πρόσωπο, όχι τόσο σκληρό, κάλυψε το κενό του Νίκου Νταμπίζα ο οποίος αποχώρησε μετά τον αποτυχημένο προγραμματισμό του καλοκαιριού. Αμέσως έπιασε δουλειά, με τις τέσσερις κινήσεις που έκανε τον Ιανουάριο. Οι δανεισμοί των Νάγκι-Ανουάρ και η απόκτηση των Αγιούμπ-Καρλίτος. Το αν έχουν «βγει» ή όχι οι κινήσεις, το κρίνει ο καθένας. Άλλωστε οι δύο ακόμη δεν μπορούν να κριθούν. Το δεδομένο είναι πως έδειξε να… ανοίγει ορίζοντες στις μεταγραφικές αγορές για τον Παναθηναϊκό. Κάτι φυσικά που θα κριθεί σε βάθος χρόνου, είναι ακόμη νωρίς. Αλλά σαφώς το εύρος της μεταγραφικής αγοράς στην οποία μπορεί να κινηθεί, είναι στα υπέρ του!

Πέρα απ’ τα μεταγραφικά, υπάρχουν και τα θέματα των ανανεώσεων. Κι εκεί δείχνει να κρατά μια πιο… μαλακή στάση, όμως η αλήθεια είναι πως στα ζητήματα αυτά το βασικό ρόλο παίζουν τα οικονομικά δεδομένα. Ναι έχει σημασία η προσέγγιση, αλλά πάνω απ’ όλα μετρούν τα λεφτά και η προοπτική, κακά τα ψέματα. Ένα στοιχείο που οφείλουμε να κρατήσουμε είναι ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε το «καυτό» θέμα του Χρήστου Δώνη. «Καυτό» όχι τόσο αναφορικά με το τι θα αποφασίσει ο παίκτης για το μέλλον του, αλλά λόγω των όσων προηγήθηκαν και έφεραν κρίση στο εσωτερικό του Παναθηναϊκού. Ο Ρόκα χειρίστηκε λεπτά το ζήτημα με τον 25χρονο, δεν του είπε απλά «τόσα είναι είτε τα δέχεσαι είτε δεν τα δέχεσαι». Μπορεί όντως να μην τα δεχτεί, αλλά η προσέγγιση ηρέμησε μια συνολική κατάσταση που είχε δημιουργηθεί.

Διαβάστε περισσότερα στο Leoforos.gr