Απέκτησε χαρακτήρα, μια γροθιά γύρω του!

Ποδοσφαιρικά ο Παναθηναϊκός ήταν κακός στην Τρίπολη. Κόντρα στον Αστέρα είχε προβλήματα. Δεν βρέθηκαν σε καλή βραδιά παίκτες-κλειδιά, ειδικά στο δημιουργικό κομμάτι. Τόσο οι ακραίοι (κυρίως οι χαφ-εξτρέμ) όσο και ο Ζαχίντ που όσο έπαιξε αναγκάστηκε να γυρίζει πίσω για να πάρει μπάλες, αφήνοντας τον Μακέντα αποκομμένο απ’ την υπόλοιπη ομάδα. Έτσι η όποια κατοχή είχε το «τριφύλλι» ειδικά στο πρώτο μέρος, πήγε… περίπατο. Θα πει κανείς πως τότε όλα ήταν άσχημα στην Τρίπολη. Ειδικά απ’ τη στιγμή που οι «πράσινοι» δε νίκησαν. Κι όμως, ακόμη κι αν έμεινε στο 1-1 η αναμέτρηση, ο Παναθηναϊκός βγήκε περισσότερο κερδισμένος παρά χαμένος στην πόλη της Αρκαδίας.

Πρώτα και πάνω απ’ όλα στον τομέα της νοοτροπίας. Ο Αστέρας έπαιζε την ίδια την ύπαρξή του αναφορικά με την προσπάθεια που κάνει για να είναι στα πλέι οφ. Αν νικούσε τον Παναθηναϊκό, θα γινόταν αυτόματα ίσως και το πρώτο φαβορί για την 6η θέση. Οι «πράσινοι» απ’ την άλλη τι κίνητρο είχαν; Να πάνε εκεί να παίξουν με τόσες πολλές και σημαντικές απουσίες, έχοντας παράλληλα και στο κεφάλι τους όσα έχουν συμβεί με τον προπονητή τους τις τελευταίες μέρες. Κοινώς τα πάντα εναντίον τους και ταυτόχρονα με σαφώς χαμηλότερο κίνητρο απ’ αυτό του Αστέρα. Το διαπίστωσε κανείς όλο αυτό κατά τη διάρκεια των 90 λεπτών συν τις καθυστερήσεις; Η απάντηση είναι όχι!

Διαβάστε όλο το blog του Λευτέρη Μπακολιά στο Leoforos.gr