Η πρόκριση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την άμυνα

Υπάρχει λόγος που ελάχιστες ομάδες καταφέρνουν να "γυρίσουν" από ένα σκορ 2-0 και να προκριθούν στον επαναληπτικό. Και αυτός δεν είναι ότι αδυνατούν να βρουν τα δυο γκολ που χρειάζονται για να στείλουν το ματς στην παράταση, όσο ότι συνήθως δυσκολεύονται να κρατήσουν το "μηδέν" πίσω. Διότι με 2-0 πας παράταση, με 3-0 προκρίνεσαι, αλλά αν δεχθείς ένα γκολ πρέπει μετά να πετύχεις τέσσερα κι αν φας δυο, πρέπει να βάλεις πέντε. Με άλλα λόγια, αντίο ζωή.

Στο ματς πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ πριν μερικές μέρες, ο Παναθηναϊκός πέτυχε δυο γκολ και δεν δέχθηκε κανένα. Μοιάζει καλός "μπούσουλας" για τον επαναληπτικό του κυπέλλου, με τη διαφορά ότι μιλάμε για εντελώς διαφορετικό παιχνίδι: σε εκείνο το ματς ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε στο γήπεδο και ο ΠΑΟΚ μάλλον τον υποτίμησε ή τέλος πάντων δεν τον μέτρησε σωστά. Σε εκείνο το ματς, όταν έγινε το 1-0, ο ΠΑΟΚ ανοίχτηκε για να ισοφαρίσει, ο Παναθηναϊκός βρήκε χώρους και έβαλε και δεύτερο - την Τετάρτη, αν τυχόν γίνει το 1-0, ο ΠΑΟΚ θα κοιτάξει πρωτίστως να το "προστατεύσει" κι όχι να ζητήσει επιτακτικά την ισοφάριση. Στο ματς πρωταθλήματος ο Παναθηναϊκός ερχόταν με την ψυχολογία στα ύψη, με συνεχόμενες νίκες σε πρωτάθλημα και κύπελλο - τώρα έρχεται από δυο κολλητές ήττες.

Θέλει μπόλικη υπομονή ο επαναληπτικός του κυπέλλου από τους παίκτες του Παναθηναϊκού και απαιτείται ανάλογη υπομονή και από την εξέδρα, που θα θέλει να σπρώξει την ομάδα σε ένα γρήγορο γκολ και αν αυτό δεν έρθει, υπάρχει η περίπτωση να αγχωθεί και να μεταφέρει το άγχος αυτό και στο χορτάρι. Το βασικό όμως στο ξεκίνημα του αγώνα δεν είναι τόσο αν ο Παναθηναϊκός θα πετύχει ένα γρήγορο γκολ, αλλά πώς θα συμπεριφερθεί αμυντικά και τι δικαιώματα θα δώσει στον ΠΑΟΚ. Διότι αν ένα γρήγορο 1-0, γίνει 1-1, ο Παναθηναϊκός θα έχει κάνει μια τρύπα στο νερό, αλλά αν πάει στο ημίχρονο με 0-0 θα έχει ένα ολόκληρο ημίχρονο μπροστά του να ψάξει τα γκολ που χρειάζεται.

Θέλει υπομονή το παιχνίδι για τους "πράσινους" και θέλει και τακτική. Θέλει πολλή προσοχή ο τρόπος που θα προσπαθήσει να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα, η οποία πάντως δεν θα είναι σαν αυτή του Καρέρα πριν λίγες μέρες: ούτε ο Φερέιρα είναι Καρέρα, ούτε συνηθίζει ο ΠΑΟΚ να παίζει τόσο προσεκτικά στην άμυνα, ούτε έχει τους παίκτες που μπορούν να υπηρετήσουν και να υλοποιήσουν ένα πλάνο φουλ άμυνας. Αντιθέτως ο ΠΑΟΚ έχει ένα σωρό παίκτες με επιθετικές αρετές, ακόμα και τα πλάγια μπακ του σκοράρουν αρκετά συχνά, οι μέσοι του πατάνε στην αντίπαλη περιοχή ή σουτάρουν δυνατά έξω απ' αυτήν και μοιάζει μια ομάδα που στηρίζεται περισσότερο στη δημιουργία και το σκοράρισμα, παρά στη θωράκιση των μετόπισθεν.

Αν ο Παναθηναϊκός καταφέρει να βρει μια καλή ισορροπία ανάμεσα στον τρόπο που θα μπλοκάρει τον αντίπαλο και στην δική του ανάπτυξη προς την αντίπαλη περιοχή, τότε θα έχει τύχη στο παιχνίδι να κάνει αυτό που μοιάζει τρομερά δύσκολο: να "παλέψει" αυτό το βαρύ 2-0. Πάθος θα υπάρχει, κόσμος στις εξέδρες θα υπάρχει, κίνητρο μεγάλο θα υπάρχει (αφού το κύπελλο είναι στόχος). Φαντάζομαι θα υπάρχει και διάθεση να δοθούν απαντήσεις μετά τον τρόπο που διαμορφώθηκε το 2-0 του πρώτου αγώνα, με τις διάφορες γελοίες διαιτητικές αποφάσεις και την ευχή, αυτή τη φορά, να δούμε μια διαιτησία για την οποία δεν θα έχουμε τίποτα να συζητάμε μετά τη λήξη του αγώνα.