Αυτή τη φορά… για πάρτη μας!

Έχουμε βαρεθεί να «κοιτάμε» δεξιά-αριστερά και να βλέπουμε, γνώμες, απόψεις, σκέψεις, οι οποίες βάζουν τον Παναθηναϊκό στη μέση. Ποια είναι αυτή η μέση; Ανάμεσα στους μηχανισμούς προπαγάνδας που έχουν δημιουργήσει άλλες ομάδες είτε εδώ και δεκαετίες είτε πρόσφατα. Τα… διασταυρούμενα πυρά, «σκοτώνουν» τη λογική και πετυχαίνουν μόνο τον Παναθηναϊκό που είναι στη μέση. Φτάνει όμως. Αρκετά με αυτή τη βλακεία. Ας πιστεύει ο καθένας αυτό που πιστεύει, ας θεωρεί αυτό που τον βολεύει, ας σκέφτεται έτσι όπως τον κάνουν να σκέφτεται. Ο Παναθηναϊκός είναι κάτι τεράστιο για να μπορεί να σκεφτεί έστω πως θα του αφήσουν… πληγές όλες αυτές οι τακτικές.

Δεν έχει καμία σημασία το «γιατί φωνάζετε τώρα και δε φωνάζατε στο Φάληρο;», δεν έχει κανένα νόημα το «ο Παναθηναϊκός τα… έχει καλά με τον ΠΑΟΚ», αυτές οι μπούρδες μένουν στην άκρη. Τώρα δε θα παίξεις για να πείσεις τη μία ή την άλλη πλευρά. Θα αγωνιστείς για να προκριθείς, επειδή το χρειάζεσαι, επειδή το έχεις ανάγκη, επειδή είσαι ικανός να το πετύχεις.

Ο Παναθηναϊκός είναι καιρός να αφήσει την τοξικότητα μακριά του. Έτσι κι αλλιώς έχει… φάει αρκετή με δική του υπαιτιότητα, μη δέχεται και από εξωτερικές παρεμβάσεις. Είναι ώρα ο Παναθηναϊκός να κοιτάξει την πάρτη του, να παίξει για την πάρτη του και να προχωρήσει. Που θα προχωρήσει; Που θα φτάσει; Τι θα καταφέρει; Θα το δούμε μετά από 90 λεπτά, ή μετά από 120 ή μετά από 120 συν όσο πάρει η διαδικασία των πέναλτι. Τόσο απλά!

Είναι δύσκολη η ανατροπή. Μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας. Το να νικήσεις έστω 2-0 τον ΠΑΟΚ για να πας την πρόκριση στην παράταση, δεν είναι εύκολο. Θα πρέπει να κάνεις εσύ υπέρβαση και απ’ την άλλη ο αντίπαλος να μην είναι σε καλό βράδυ. Όλα μαζί να είναι υπέρ σου. Έχουμε ξεχάσει πότε συνέβη αυτό τελευταία φορά είναι η αλήθεια. Εδώ που τα λέμε, με έναν… Κύζα τα πάντα θα ήταν εύκολα, αλλά αυτά είναι «προνόμια» άλλων. Όχι του Παναθηναϊκού.

Ποδοσφαιρικά η ανάγνωση είναι λίγο πολύ απλή. Ο ΠΑΟΚ φαντάζει απίθανο να παίξει κλειστά. Δεν μπορεί ως ομάδα να το κάνει, δεν έχει την ικανότητα. Άρα όσο… κουφό κι αν φαίνεται, η ανασταλτική λειτουργία του Παναθηναϊκού θα κρίνει το αν μπορέσει το «τριφύλλι» να ελπίζει μέχρι τελευταία στιγμή. Ένα γκολ του ΠΑΟΚ θα τελειώσει τα πάντα. Όσο κρατάς το μηδέν πίσω, τότε μπροστά έχεις τις ελπίδες σου. Γιατί οι Θεσσαλονικείς δεν είναι καλοί ανασταλτικά. Θα έχεις φάσεις, θα βρεις τη δυνατότητα να κάνεις τη ζημιά. Κι εκεί πρέπει να είναι αποτελεσματικός όμως. Να θυμίσεις λίγο… ΑΕΚ. Πρώτο σουτ, γκολ. Αυτό θα ήταν το ιδεατό!

Το αν μπορεί και τι μπορεί να πετύχει το «τριφύλλι» θα το δούμε στο χορτάρι. Επαναλαμβάνουμε, είναι απίστευτα δύσκολη η ανατροπή. Έτσι όπως τα έκαναν τα πράγματα στο πρώτο ματς, το Κύπελλο η λογική λέει πως θα τελειώσει στο ΟΑΚΑ μετά από αυτό το ματς. Όμως, Παναθηναϊκός είσαι. Δεν θα παραδοθείς, δε θα το δεις με ηττοπάθεια, δε χρειάζεται καν να έχεις άγχος. Με τα… χίλια κι όπου σε οδηγήσει.

Κυρίως, όμως, πρέπει να είναι και συνολικά η ατμόσφαιρα όπως αρμόζει σε ένα τέτοιο ματς, σε έναν τόσο δύσκολο στόχο. Ας θυμηθούν όλοι τον Κύζα, ας θυμηθούν όλοι τον «τραυματισμό» του Ίβιτς, ας θυμηθούν όλοι τα «εκεί εκεί στη Β’ Εθνική» από την εξέδρα και όχι μόνο πριν δύο χρόνια στην Τούμπα, ας θυμηθούν όλοι τη μη αποβολή του Πέλκα και το πέναλτι-εφεύρεση στο πρώτο ματς και κυρίως το τι άκουσαν τα αυτάκια μας για να δικαιολογήσουν τη «σφαγή».

Όποιος τα έχει ζήσει όλα αυτά, όποιος τα ακούει ακόμη και τώρα και του βγαίνουν συναισθήματα όχι ευχάριστα σίγουρα, τότε να πάει στο γήπεδο. Διότι ο Παναθηναϊκός πρέπει πρώτα απ’ όλα να είναι συσπειρωμένος, να έχει τον κόσμο πλάι του. Να δείξει ο κάθε οπαδός πως γνωρίζει τι έχει τραβήξει αυτό το σύνολο (ποδοσφαιριστές και τεχνικό τιμ). Αυτό θα είναι το πρώτο βήμα. Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός μπορεί! Δύσκολα, πολύ δύσκολα, το βαθμό δυσκολίας τον βάζετε μόνοι σας. Μπορεί όμως. Ψυχραιμία, πίστη και όπου βγάλει. Άλλωστε δεν έχει μείνει και κάτι άλλο.