Η «τίμια» ΑΕΚ και ο φιλόδοξος Δώνης

Όταν αλλάζεις τη μισή σου βασική 11άδα σε ένα ντέρμπι, παίρνεις ένα μεγάλο ρίσκο. Όχι απλά να χάσεις, αλλά να χάσεις τα αυγά και τα καλάθια. Να εκτεθείς ποδοσφαιρικά, να φας ένα - δυο γρήγορα γκολ, να σε πιάσει θάλασσα, να μην μπορείς να αλλάξεις δυο μπαλιές, να μην υπάρχει καμία συνοχή στην ομάδα. Ο Δώνης το τόλμησε και μπορεί να μην δικαιώθηκε από το τελικό αποτέλεσμα, αλλά η εικόνα του Παναθηναϊκού μόνο «τρικυμία» δεν ήταν κι αυτό είναι μια μεγάλη κατάκτηση: η φιλοσοφία του προπονητή έχει περάσει όχι μόνο στους 11 «βασικούς» αλλά και στους παίκτες που συνήθως έρχονται από τον πάγκο. Αποτέλεσμα της δουλειάς που γίνεται στο Κορωπί αλλά και της προσθήκης δυο ποιοτικών παικτών το Γενάρη, των συνεχόμενων νικών στο πρωτάθλημα που τόνωσαν την αυτοπεποίθηση των παικτών και του χρόνου, που λειτούργησε σαν σύμμαχος και όχι σαν εχθρός της ομάδας.

Το να αλλάζεις τη μισή σου βασική 11άδα, για να έχεις παίκτες «φρέσκους» για μια ρεβάνς Κυπέλλου όπου έχεις ένα βαρύ 2-0 στην πλάτη, σκορ που γύρισαν ελάχιστες ομάδες στην ιστορία του Κυπέλλου, μοιάζει τρομερά φιλόδοξο πλάνο. Αλλά ο Δώνης είναι φιλόδοξος και αισιόδοξος άνθρωπος - το απέδειξε από τη στιγμή που ανέλαβε πριν ενάμιση χρόνο τον Παναθηναϊκό, σε μια εποχή όπου κάθε «λογικός άνθρωπος» δεν θα το τολμούσε: με την κίνησή του να αφήσει εκτός Ζαχίντ, Μακέντα, Κουρμπέλη και Νατζ (ο Ινσούα ούτως ή άλλως δεν θα έπαιζε), πέρασε ένα μήνυμα στους παίκτες του: στη ρεβάνς πάμε να τα παίξουμε όλα για όλα. Αλλά και στον κόσμο: ελάτε στο γήπεδο να μας στηρίξετε, διότι εμείς θα τα δώσουμε όλα. Αλλιώς «απευθύνεις κάλεσμα» στον κόσμο για τη ρεβάνς του Κυπέλλου κόντρα στον ΠΑΟΚ όταν τα έχεις δώσει όλα τρεις μέρες πριν στο ντέρμπι με την ΑΕΚ (και αναγκαστικά πρέπει να κάνεις rotation στο Κύπελλο) και αλλιώς όταν φροντίζεις να είναι τα ενεργειακά αποθέματα των παικτών σε αρκετά υψηλά επίπεδα για το ματς με τον ΠΑΟΚ.

Καλώς ή κακώς, με το υπάρχον ρόστερ, ο Δώνης έπρεπε να «διαλέξει» ένα από τα δυο παιχνίδια όπου η ομάδα του θα έδινε το 100%. Και μια που στο πρωτάθλημα δεν διεκδικεί κάτι πέρα από την τρίτη θέση (κάτι που μπορεί να διεκδικήσει άλλωστε και στα play-offs) και μια που η περίπτωση να αρθεί η ευρωπαϊκή τιμωρία του Παναθηναϊκού και να παίξει Ευρώπη είναι ούτως ή άλλως μικρή, ο Δώνης διάλεξε τον «δύσκολο δρόμο»: να παίξει τη γερή ζαριά στον επαναληπτικό του Κυπέλλου. Για την ουσία (που είναι η πρόκριση στο Κύπελλο, το οποίο είναι ο μεγάλος φετινός στόχος της ομάδας) και για το «γαμώτο», για τον τρόπο που διαμορφώθηκε το 2-0 της Τούμπας, με όλα τα απίθανα που έγιναν.

Και παρόλες τις αλλαγές στην 11άδα, μια χαρά στήθηκε και στάθηκε ο Παναθηναϊκός κόντρα στην ΑΕΚ. Δεν έκανε πολλές ευκαιρίες αλλά δεν δέχθηκε κιόλας, είχε την κατοχή της μπάλας, προσπάθησε να την κυκλοφορήσει και να πατήσει στην περιοχή του Μπάρκα. Αλλά ο Καρέρα ετοίμασε την ομάδα του με άριστο τρόπο και οι παίκτες του ήταν τακτικά προσηλωμένοι και απόλυτα συγκεντρωμένοι σε όλο το 90λεπτο: πέτυχαν το γκολ νωρίς χάρη στην κλάση του Αραούχο και μετά «κλείδωσαν» όλους τους χώρους και όλα τα περάσματα. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, που μια ομάδα αμύνεται τόσο αποτελεσματικά και συντεταγμένα, θα βρεις μια, το πολύ δυο καλές ευκαιρίες να της κάνεις ζημιά. Ο Παναθηναϊκός τις βρήκε, δεν τις έκανε γκολ και η ΑΕΚ πήρε τη νίκη. Τίμια, χωρίς διαιτητο-κουβέντες, χωρίς VAR, χωρίς γκρίνιες. Όπως ακριβώς πρέπει να παίζεται το ποδόσφαιρο, ώστε την επόμενη μέρα να έχουμε να συζητάμε μόνο για μπάλα, για τακτική, για πρωταγωνιστές, για γκολ και χαμένες ευκαιρίες, για παίκτες που ξεχώρισαν και παίκτες που υστέρησαν. 

Μένει πλέον να δούμε αν ο Παναθηναϊκός την Τετάρτη θα καταφέρει να επαναλάβει μια εμφάνιση αντίστοιχη με το παιχνίδι πρωταθλήματος κόντρα στον ΠΑΟΚ κι αν καταφέρει να κάνει την μεγάλη υπέρβαση, διεκδικώντας τις -λιγοστές - πιθανότητες που έχει να γυρίσει από το 0-2, κόντρα σε μια καλή ομάδα όπως είναι ο ΠΑΟΚ. Να δούμε κυρίως αν ο Γιώργος Δώνης θα ετοιμάσει κάποια «έκπληξη», κάτι που δεν θα περιμένει ο Φερέιρα, ώστε να έχει η ομάδα του ένα μικρό στοιχείο αιφνιδιασμού, άρα και κάποιο μικρό πλεονέκτημα σε ένα τόσο δύσκολο και απαιτητικό ματς, που θέλει υπομονή, ψυχραιμία, άριστη αμυντική λειτουργία πρώτα απ' όλα και στη συνέχεια δημιουργία και γκολ.