Το ελληνικό ποδόσφαιρο απ’ όπου κι αν το πιάσεις λερώνεσαι
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για τη μια και μοναδική αλήθεια στο θαυμαστό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις αντιδράσεις των ανθρώπων του ποδοσφαίρου, της Πολιτείας και των φιλάθλων για το ελληνικό ποδόσφαιρο και όσα συμβαίνουν. Όχι τελευταία. Από… πάντα! Η ίδια πάντα αντίδραση. Φωνές. Παρθενιές επανορθωμένες με ράμματα, όπως λέει πάνω-κάτω και ο ποιητής. Σκέφτομαι ότι εδώ και χρόνια, πολλά χρόνια, το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι βουτηγμένο στο βούρκο. Πιο βούρκος πεθαίνεις! Και η πλάκα, η μεγάλη πλάκα είναι κατά καιρούς εμφανίζονται ως Αρχάγγελοι της Κάθαρσης, αυτοί που το βύθισαν στα σκατά!
Τα πράγματα είναι απλά. Πολύ απλά. Το ελληνικό ποδόσφαιρο, όχι τώρα, επαναλαμβάνω, εδώ και πολλά χρόνια, απ’ όπου κι αν το πιάσεις λερώνεσαι! Όσες αμαρτίες υπάρχουν στον Παγκόσμιο Αθλητισμό τις έχει πάνω του. Στημένα, στοιχήματα, μπραβιλίκια, βία, σκοτωμούς… Μα όλα! Δεν υπάρχει αμάρτημα που να μην έχει διαπραχθεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο… Ούτε ένα!
Από τη μία άκρη της Ελλάδος μέχρι την άλλη, οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με το ελληνικό ποδόσφαιρο και όπως μπήκαν-βγήκαν είναι μετρημένοι στα δάχτυλα ενός… κουλού! Ουδείς. Ακόμη και ο πιο μπεσαλής άφησε στην άκρη τις όποιες αναστολές του για να πάρει αυτό που θέλει… Απλά τα πράγματα.
Και το χειρότερο είναι πως όλοι εμείς, οι πολλοί, οι ανυποψίαστοι, συνεχίζουμε να παίρνουμε πλευρά. Να πρέπει σώνει και καλά να διαλέξουμε ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός. Μα και καλός να είσαι σε αυτό το περιβάλλον της μπόχας θα βρωμίσεις. Θα λερωθείς… Μην αρχίσουμε και λέμε ονόματα καλών, κανονικών, που μπήκαν στην μπάλα και έγιναν από άγγελοι, διάολοι…
Για να μην μακρηγορούμε. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν σώζεται. Από κανέναν και από τίποτα. Κι όποιος λέει ότι κάνει προσπάθεια να το σώσει κοροϊδεύει είτε τον εαυτό του, είτε τον κόσμο. Μπορεί και τα δύο. Όποιος λέει ότι το ποδόσφαιρο έτσι όπως έχει… συνηθίσει να λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια, μπορεί να φτιάξει είναι απλά ψεύτης. Δεν μπορεί και δεν θα φτιάξει… Απλά μία θα φωνάζει ο ένας και μια ο άλλος. Μέχρι να βαρεθεί ο κόσμος τις φωνές και να πάψει να ασχολείται…
Υγ. Μερικές φορές αυτό που φαίνεται σήμερα σαν χάρη για τον έναν, εξελίσσεται τελικά… χάρη για τον άλλον. Κρατήστε το.
Υγ2. Το μπάσκετ δεν θα γίνει ΠΟΤΕ ποδόσφαιρο.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.