Τώρα τους έπιασε ο πόνος να γίνει ο Παναθηναϊκός «μέρος της λύσης»;

Την τελευταία φορά που κοίταξα, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν στα προβλήματα του ποδοσφαίρου. Αντιθέτως, ήταν στην πλευρά αυτών που ήθελαν να δοθούν λύσεις. Από την περίοδο της «Συμμαχίας» για να καθαρίσει το ποδόσφαιρο από όλη τη βρωμιά και τη σαπίλα, μέχρι και σήμερα. Τι μεσολάβησε; Το «άδειασμα» του Παναθηναϊκού και του Γιάννη Αλαφούζου από τους «φίλους» και «συμμάχους» του, μόλις έπαψαν να τον έχουν ανάγκη και ένιωσαν ότι είχε κάνει όλη τη «βρωμοδουλειά» μέσα από τα ΜΜΕ του. Τότε ανέλαβε δράση η Κύζας στη ρεβάνς του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ και έπεσαν οι μάσκες…

Φτάνοντας στο σήμερα, ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να δίνει τον δικό του, δύσκολο αγώνα, πριν από λίγο καιρό για την επιβίωση, τώρα για την αγωνιστική πρόοδο. Με τα σωστά του και τα λάθη του, με τις διοικητικές του αστοχίες και τις αγωνιστικές του αδυναμίες. Χωρίς «φίλους» και «συμμάχους». Χωρίς δικούς του ανθρώπους στην ΚΕΔ και την ΕΠΟ. Χωρίς να έχει πάρει μισό σφύριγμα σε όλη αυτή τη χρονιά. Με σφαγές στο γόνατο σε ένα σωρό παιχνίδια που αδικήθηκε φέτος, σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, με VAR ή χωρίς VAR. Κανένας παράγοντας του Παναθηναϊκού δεν μπούκαρε σε κανένα γήπεδο - κι ας αδικήθηκε κατάφωρα η ομάδα, κανείς δεν βρίστηκε με αντίπαλους παράγοντες, κανείς δεν βγήκε στα κανάλια να τραμπουκίσει κανέναν ή στήθηκε μπροστά στις κάμερες εξαπολύοντας απειλές. Σε κανέναν διαιτητή δεν έκανε μήνυση ο Παναθηναϊκός και κανέναν διαιτητή δεν επισκέφτηκαν άγνωστοι στο σπίτι του για να «εκφράσουν τα παράπονά τους για τη διαιτησία του». Και σε κανένα παιχνίδι του, ούτε επεισόδια υπήρξαν, ούτε πόρτες κλειστές βρήκαν οι φιλοξενούμενοι φτάνοντας στο ΟΑΚΑ, ούτε η Αστυνομία έπαιξε κυνηγητό με οπαδούς του.

Με βάση όλα τα παραπάνω λοιπόν, ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να είναι μέρος του προβλήματος και της άθλιας φετινής εικόνας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τι θέλουν άραγε απ' αυτόν και καλούν τον Γιάννη Αλαφούζο στο ραντεβού με το «Big-4»; Να γίνει μέρος της λύσης; Μα όταν προσπάθησε να βοηθήσει να βρεθεί λύση, όλοι τον χλεύασαν, τον απαξίωσαν, τον έφτυσαν και στο τέλος τον πούλησαν. Αυτοί που στάθηκαν πλάι του, τον έστησαν σε μια γωνιά και τον πυροβόλησαν - διαιτητικά και επικοινωνιακά. Και τώρα, τι; Θα πουν στον Παναθηναϊκό να βάλει πλάτη «για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου»; Μα όταν έβαλε, το πλήρωσε ακριβά…Να βοηθήσει ώστε να υπάρχει ηρεμία; Μα ήρεμος είναι… Να μην ρίχνει λάδι στη φωτιά; Μα τον έχουν ρημάξει φέτος οι διαιτητές και το μόνο που έκανε, ήταν να προτείνει να πληρώσει εκείνος το VAR στο Κύπελλο…

Αν καλούν τον Παναθηναϊκό στη Μεγάλη Συνάντηση για… ξεκάρφωμα, είναι πλέον αργά: έχουν «καρφωθεί» για τα καλά. Αν τον καλούν για να τον «καλοπιάσουν» κι αυτόν και τον κόσμο του, δείχνοντάς του ότι τον θεωρούν μεγάλη ομάδα, δεν χρειάζεται: όσα προβλήματα κι αν αντιμετωπίζει αυτή η ομάδα, πάντα παραμένει μεγάλη. Αν θελήσουν να τον βάλουν όμως στον ντορβά με τα προβλήματα, να του χρεώσουν μερίδιο της σαπίλας και όλων αυτών που γίνονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αν προσπαθήσουν να τον εμφανίσουν ως «συνένοχο» ή «συνεργό» σε όλα αυτά που γίνονται φέτος, θα έχουν κάνει ένα ακόμα τεράστιο λάθος. Και θα εκτεθούν ακόμα περισσότερο. Στο κάτω - κάτω, αν ήθελαν να είναι πιο μεγάλο και πιο «ζωντανό» το παρεάκι στην συνάντηση, θα μπορούσαν να καλέσουν ανθρώπους που πραγματικά έχουν παίξει ρόλο σημαντικό σε όλα αυτά που βλέπουμε και μας κάνουν να γελάμε και να κλαίμε, με δηλώσεις, μπούκες, ανακοινώσεις και χυδαιότητες - ας κοιτάξουν προς Λάρισα μεριά, προς Βόλο και Ξάνθη...