Ας «μιλήσει» το μπάσκετ

Δεν ξέρω ποιος Ολυμπιακός θα εμφανιστεί στο ΟΑΚΑ την Παρασκευή. Αν θα είναι δηλαδή ο ασταθής και προβληματικός Ολυμπιακός που βλέπουμε στο μεγαλύτερο κομμάτι της χρονιάς ή ο σαφώς βελτιωμένος που βλέπουμε στα τελευταία παιχνίδια. Αλλά αυτή ακριβώς η βελτίωση του Ολυμπιακού, η νίκη στη Γερμανία και στα καπάκια η νίκη επί της Αρμάνι, μπορεί να είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για τον Παναθηναϊκό την Παρασκευή.

Προφανώς και ο Πιτίνο ή οι παίκτες του δεν θα υποτιμούσαν τον αντίπαλό τους, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν. Μεγάλη «αλεπού» ο Πιτίνο, έχουν δει πολλά τα μάτια του τόσα χρόνια που είναι στο κουρμπέτι και ξέρει πολύ καλά ότι όταν μια ομάδα είναι πληγωμένη, είναι ακόμα πιο επικίνδυνη. Όταν δεν έχει κάτι να χάσει, όταν κανείς δεν θα την κατηγορήσει αν χάσει στο ΟΑΚΑ, τότε ακριβώς μπορεί να γίνει «ζημιάρα». Τα ξέρει όλα αυτά ο Πιτίνο και τα ξέρουν και οι περισσότεροι από τους παίκτες του. Αλλά καμιά φορά είναι εύκολο να παρασυρθείς από την «περιρρέουσα ατμόσφαιρα»…

Ο κόσμος του Παναθηναϊκού, ζει και αναπνέει γι' αυτό το παιχνίδι, για πολλούς και διάφορους λόγους, αγωνιστικούς και μη. Θα είναι, ίσως για πρώτη φορά, το μοναδικό ντέρμπι αιωνίων στο ΟΑΚΑ σε ολόκληρη τη χρονιά. Και η κακή εικόνα του Ολυμπιακού τις περασμένες εβδομάδες, δημιούργησε ένα «επικίνδυνο» κλίμα ευφορίας, μια υπέρμετρη αισιοδοξία για «πολλά με λίγα» και 20άρες και 30άρες και άλλα παρόμοια. Κι όλη αυτή η ωραία ατμόσφαιρα είναι μια χαρά πριν αρχίσει το παιχνίδι και δυο χαρές αν τα πράγματα πάνε όπως περιμένει ο κόσμος στις εξέδρες.

Τι γίνεται όμως αν το ματς «στραβώσει»; Τότε η υπερ-αισιοδοξία μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε μουρμούρα και το κέφι να μεταλλαχθεί σε κατεβασμένα κεφάλια. Όλη αυτή η θετική ενέργεια, η καλή αύρα που έχει το ΟΑΚΑ, υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει αρνητική ενέργεια που θα κατέβει από τις εξέδρες και θα φτάσει μέχρι το παρκέ. Κι εκεί ακριβώς είναι το κομβικό σημείο: να μπορέσει η εξέδρα να «διαχειριστεί» το ματς, όποια εξέλιξη κι αν έχει, όπως ακριβώς θα αναλάβει να διαχειριστεί ο Πιτίνο και οι παίκτες του από τη μεριά τους το παιχνίδι, όπως κι αν ξεκινήσει και όπως κι αν κυλήσει.

Τα εξω-αγωνιστικά, η απόφαση του Ολυμπιακού να αποχωρήσει από το πρωτάθλημα, το ανέβασμα των τόνων σε κάθε ευκαιρία, η ιστορία με την Εθνική και τον Πιτίνο, είναι πράγματα που έγιναν, γίνονται και πιθανότατα θα εξακολουθήσουν να γίνονται. Αλλά δεν έχουν καμία θέση στα 40 αγωνιστικά λεπτά του ντέρμπι. Εκεί έχει θέση μόνο το μπάσκετ, οι δυο προπονητές με τους συνεργάτες τους, οι παίκτες, το αγωνιστικό πάθος, η θέληση, η δίψα. Όλα τα υπόλοιπα, είναι πράγματα με τα οποία μπορούμε να ασχολούμαστε πριν και μετά το παιχνίδι - σε καμία περίπτωση κατά τη διάρκειά του: δεν γίνεται σε τελική ανάλυση να παίζουν οι δυο καλύτερες ομάδες της χώρας, οι μεγάλοι αντίπαλοι, οι 6+3 Ευρωλίγκες και να ασχολούμαστε με οτιδήποτε άλλο πέρα από το μπάσκετ.